گلوی جویباران ، پاک خشکید!
حاکمان برخی از قلمروها، دین را دستاویز آدمکشی ساخته اند!
Mon 19 09 2022
دکتر عارف پژمان
پرستوی دلم بی آشیان شد
خیابان در عزای ارغوان شد
گلوی جویباران، پاک خشکید
عدالت ، در سیه چاهی، نهان شد
به کردستان چه سیلاب غم آمد
که رستم راهی از زابل ستان شد
شب و شهنامه خوانی، رفت از یاد
رخ رودابه، رنگ زعفران شد
لسان الغیب غزل را شست در آب
بهاران رفت و یغمای خزان شد
نسیم از کوچهء« مهسا» ، گذر کرد
همه کوه و کمر، آتشفشان شد
سیه ماری ، گلوی خلق، بفشرد
کفن دزدی ، رییس کاروان شد!
چه آیین است که اعدامست کارش
چه رسمست این ،که رسوای جهان شد
اگر مهسا به مرگ سرخ، تن داد
چو لاله، پرپر یغماگران شد
طلوع تازهء آزادگان است
همیشه، نام او، ورد زبان است
|
|
