عصر نو
www.asre-nou.net

انتخابات آمریکا
آزادی از آن نوع که عوامفریبان باور دارند


Tue 10 11 2020

بهمن پارسا

از سالهای بسیار دورِ جوانی جمله یی از افلاتون دریادم هست که اگر نه عین آن جمله ، بلکه مضمون آن چنین است که : عوامفریب به شیرینی فروشی می ماند که با کالای خویش موجب تسکینِ میل ِ شدید به خوردن میشود ، بی آنکه نگران سلامت آنکس می خورَد باشد. نسل من مصداق عملی این سخن را در سرزمین ما تجربه کرده است.از آن روزی که خمینی گفت" توی دهن این دولت میزند و دولت تعین میکند" و در همان هنگام سخن از اب و برق مجانی و بسیاروعده های دیگر راند، و سپس تر وقتی که گفت "آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند" تا همین اینک که این سطور نوشته میشود نه تنها مشکلی از مشکلات مردم ما در هر زمینه سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی حل نشده، بلکه مشکلات ناشی از ندانم کاری ها و بی خردی های رایج در میان عوامفریبان ِ حکومت اسلامی ، همواره رو به تزاید بوده ، وغیر از اینکه مشتی وابسته به همین حکومت کلّاش به نان ونوایی رسیده باشند هیچ گره یی از بخت فروبسته مردم علی العموم باز نشده.
عوامفریبی شاید زبان مشترکی نداشته باشد ولی عملکرد همسان و مشابهی دارد. آنچه در شیلی ِ دوران آلنده واقع شد شبیه همان چیزی است که در تهاجم به افغانستان در زمان حکومت شورا ها گذشت که مستمسکی شد به هجوم ِ آمریکا به افغانستان. عین همین وضعیت در جنگ ایران و عراق بوجود آمد و لشکر کشی آمریکا به عراق نیز در دوران بوش پدر با همین وضع استدلالات میسر شد و البتّه جهان خیلی پیش از اینها شاهد هجوم ارتش سرخ بود به پراگ که زمینه ی استدلالی آن فرق چندانی با هر گونه عمل ِ عوامفریبانه دیگر نداشت. چنین شیوه ها و عملکرد هایی هیچ باری از دوش مردم بر نداشتند و اساسا در پی حل ِ مشکلی از مشکلات مردم نیز نبودند و هدف منحصرا عبارت بود از تامین منافع آنی صاحبان منافع با در نظر داشتن منفعت بیشتر در آینده .

مردم ِ آمریکا خوب به یاد دارند روزی را که ساکن ِ فعلی کاخ سفید بر خلاف توصیه های کارشناسان بدون عینک مخصوص روی یکی از بالکن های کاخ سفید حاضر شد و مستقیم به خورشید گرفتگی ،خیره نگریست، آنروز 21 اوت 2017 بود. همین مردم در چند ماهه ی اخیر بار ها شاهد بوده اند که وی علیرغم توصیه های اکید کارشناسان بیمارهای واگیر ِ همه گیر یا بدون ماسک در انظار ظاهر میشود و یا که به محض حضور ماسک از چهره بر میگیرد، ممکن کس یا کسانی بگویند پوشیدن ِ ماسک مشکلات مردم را حل نخواهد کرد، ولی مسلّم است که نپوشیدن آن سبب بروز بسیاری مشکلات با پی آمد های بس ناگوار و خسارات جبران ناپذیر انسانی خواهد شد، و شده.اعمالی از این قبیل یعنی که این شخص هنجار های مبتنی بر موازین پذیرفته شده اجتماعی را عامدانه نا دیده میگیرد تا به حامیان خویش پیام دهد این اوست که تصمیم میگیرد و نه کارشناسان و خبرگان و متخصصین ، و اتفاقا چنین اعمالی در میان مردم آمریکا طرفداران بسیاری نیز دارد ولی، این عملکرد مثل سخن خمینی که گفت " آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند" و هیچ مشکلی از مشکلات مردم ما را حل نکرد، بهیچ روی مشکلی از مشکلات مردم آمریکا را حل نکرده و در اغلب موارد اگر وضع بد تر نشده ، درون دولابی از ابهامات در حال گردیدن است. امّا اینطور نیست که باورمندان به وی در گروه های منفعت طلب و صاحبان سود سرشان بی کلاه مانده باشد. وی با اتکا به عوامفریبی ِتمام، بدون توجه به معاییر موجود که ارکان اداره یک جامعه ی متمدن و سالم است از اقدام به هیچ عملی فروگذار نیست و با توّجه باینکه از سوی سنای آمریکا به کمال حمایت میشود وضعیتی بوجود آورده است که از آن جز به هرج و مرج یاد نمیتوان کرد.

نام بردن از مردم مهاجر سخت کوش و زحمتکش امریکای مرکزی و جنوبی به قاتل و متجاوز به عُنف، توهین به شهروندان مسلمان و ممالک آفریقایی، ممنوعیت سفر مردم از کشورهای مسلمان شیوه های سخیف اداره ی حکومتی بوده است که در عرصه ی داخلی هرگز نتوانسته از بروز و افز ایش جرایمی جلوگیری کند که به همان مردم نسبت داده است. در تمامی سه و اندی سال ِ گذشته انکار گرمایش زمین و تغییرات جوی اقلیمی لغو عضویت آمریکا در پیمانهای جهانی و از جمله پاریس، وضع جهان را بهیچ روی بهتر از آن که بود نکرده است و آلودگی هوای ناشی از گازهای گلخانه یی و سوخت فسیلی رو به افزایش است و ایشان هنوز باور دارد ذغال سنگ یکی از پاک ترین منابع انرژی است! در خصوص برخورد با ویروس همه گیر و خطرناکی که باعث مرگ صد ها هزار نفر از مردم آمریکا و میلیونها دیگر در جهان شده همواره با اتخاذ مواضع صد در صد نادرست و بر خلاف حقایق علمی و علیه توصیه های متخصصینی که سالهای سال تجربه و کارشناسی در این موارد را دارند ضمن نادیده گرفتن اصول ِ ایمنی خاص ِ این گونه دوران هواداران را خویش تشویق به شرکت در گرد هم آیی هایی کرده که حاصلش گسترش لگام گسیخته بیماری های ناشی از کُوید 19 میباشد.

ظرف ِ سه و نیم سالِ گذشته تکیه به سیاستهای آنی و سهل الوصول در همه ی زمینه ها برای رضایت خاطر طرفداران وی به سرعت در کار حرکت است و این چرخه را نُخبگان ِ آمریکایی هدایت و حمایت میکنند و تنها یک نگاه به قضات تاییده شده دیوان عالی کشور در همین مدّت برای صحت این مدعا کافی و از همین مسیر میتوان به خطری که از ناحیه ی نُخبگان متوّجه مردم و آزادیهای فردی پی برد و در خصوص حضور ایشان در عرصه های سیاست گذاری و سرنوشت ساز در زندگی سیاسی اجتماعی تدابیر ی تازه اندیشید. و تدابیر ِ تازه در هر زمینه میرُر نخواهد شد مگر اینکه سلاحی بنام ِ قانون اساسی از اختیار این مردم خارج شود و راه این کار این است که قانون ِ اسا سی از شکلِ بسیار کهنه و زهوار دررفته آن در آمده و تبدیل گردد به نیروی محرکه یی که متناسب الزامات زندگی امروزه است. نویسندگان این قانون هرچقدر هم انساندوست و معتدل و عدالت گرا بوده باشند همه چیز را موافق اوضاع و احوال روزگار خویش بررسیده و بر کشیده اند، روزگار گاری دستی و اسب و اُلاغ و قاطر، روزگار ِ هفت تیر بندی و هفت تیر کشی ، روزگار مرگ در اٍر سرما خوردگی ساده ، روزگار نشناختن حتی نزدیکترین همسایه ی خویش. ایجابات امروز جهان بهیچ روی مناسبتی با چیزی به نام رای الکترال ندارد، حتُی اگر در تورات و انجیل آمده باشد.

قانون اسا سی باید به بگونه یی بازنویسی شود که هیچ شارلاتان ِ خودخواه و کلّاشی با تکیه به اصول آن نتواند باعث حتّی ثانیه یی تعطیل روند آزادی گردد. باید بتوان بر اساس همان قانون از اعمال عجولانه و رفتار و کردار بی ثبات و مخاطره آمیز فردی که در صورت نرسیدن به اهداف شخصی و جامه ی عمل پوشانیدن به اوهام مبهم خویش ، حاضر خواهد بود ملّتی به رو در رویی یکدیگر وادارد ، جلو گیری کرد . این درست است که دمکراسی پر است از معایب ِ کوچک و بزرگ و دردِ سر های خود را دارد ، امّا اینگونه نیست که برای رفع عیوب آن و ساختن جامعه یی بهتر باید به سراغ رژیم های مطلق گرا و تمامیت خواه رفت با این دستاویز که صلاح ِ جمع و امنیت جامعه و سرمایه های کلان و گردانندگان آن چنین ایجاب میکند. روشهایی از این قبیل در همه جا تجربه شده و یک به یک پس از ایجاد خسارات عظیم و بعضن جبران ناپذیر به پایان آمده اند. در همین سرزمین فرصتها ، که هنوز نیز سرزمین امکانات و فرصتهاست و حضور کسانی چون کمالا هریس، باراک اُباما، و مردان و زنان و پر شمار ِ دیگر در هر زمینه و رشته یی اعم از عملی و بازرگانی و اجتماعی ، زمانی آدم افسار بریده یی بنام ِ مک کارتی دستی از آستین بیرون کرد و خساراتی هم ببار آورد ولی مردم همین کشور ضمن پشت سر گذاشتن آنروزگاران زمینه هایی را فراهم آوردند که نه تنها آن وضع تکرار نشد، بلکه راه های عروج برای همه ی مردم در این دیار باز و باز تر شد. خود سری های شخص ِ رییس جمهور فعلی نیز خالی از خسارت و بی آبرویی برای دمکراسی ِ آمریکا نبود و در همه ی جهان قابل ِ ملاحظه و مشهود است.

آثار این خود سری و این عوامفریبی که همچون کیکی خوش خوراک در بشقا بی شکیل بر سر میز آشپزخانه ی مردم گذاشته شد ، در این کشور پهناور مریی و ملموس است، ناخوشی های ناشی از خوردن این کیک نیز عوارض ِ خود را هویدا کرده است، اگر این کلّاشی که جز منافع خویش به هیچ چیز دیگر در این جهان باور ندارد با تظاهر به اینکه خلاف ِ همه مقررات ِّ موضوعه هرگونه خواسته باشد عمل خواهد کرد درهمین مقطع و با توسّل به همان قوانینی که فعلن موجود و مُجرا است متوّقف نشود - که خوشبختانه و ظاهرا به پایان خط رسیده - آزادی و جامعه ی آزاد به توّقف خواهد رسید. ولی مردم این سرزمین در مقاطع مختلف نشان داده اند که آزادی و اصول برابری های اجتماعی و قانونی نزد ایشان از هر کیک ِ دیگری خوشمزه تر است.

*****************************************************
دو شنبه 9 نوامبر کُرُنایی