پاسخ پرسش
Wed 7 10 2020
امید همائی
حضورت پرسشی بود
سلامم پاسخی بر آن.
دردم پرسشی بود
. مرهمت پاسخی برآن
چرائیِ جهان پرسشی بود
وجودت پاسخی.
شب پاسخی است
به پرسش از خستگیِ روز.
و صبح پاسخ روشن
به پرسشِ شبانۀ تاریک.
میرویم چون خاطره ای از یاد
چون مسافری از شهری
چون برگی در باد
یا پرنده ای از آشیانه.
تو در او تعریف میشوی
و حضورت به رنگ غیبت اوست.
مهرش اگر از تو دریغ نبود
شاید که میشکفتی.
دستش اگر بر شانه ات بود
شاید که بر می خاستی.
چرایِ آن، پرسشی بود
بی پاسخی
هرگز.
از دریافتِ نظراتِ شما خوشحال خواهم شد.
homaeeomid@yahoo.fr
|
|