کاتالیزاتور کرونا
Wed 10 06 2020
فرهاد قابوسی
یادآوری کردم که "کرونا" بیماری سیستم نئولیبرالیسم جهانی است که نظیر سرمایه داری با خریدن و تبدیل به ماشین پولسازی تمامی پدیده های فرهنگی یا مدنی را از روزنامه نویسی و سینما گرفته تا آموزش و ورزش، فاسد می کند. به سخن دیگر کرونا عریان کنندۀ نارسایی و ناروایی های اساسی سیستم سرمایه داری جهانی است که پس از دهه ها خرید و فاسد کردن پدیده های فرهنگی و مدنی خصوصأ در غرب اینک تمامی نظام دنیا را فاسد کرده است. نمود مشخص این فساد جهانی انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری آمریکای شمالی است که متاسفانه عملأ کنترل و تنظیم اقتصاد جهان را بدست دارد. چون در سایۀ کنترل جهان وسیلۀ دولت آمریکای شمالی است که فساد نظام مسلط بر آمریکای شمالی به فساد جهانی تبدیل می شود.
فساد سیاسی ـ اقتصادی انتخاب ترامپ در این بود که بسیاری از فقرای سفید پوست آمریکای شمالی ("هیلی بیلی ها") فاسد ترین و ضد مردمی ترین ثروتمند جهان را انتخاب کردند. و حزب جمهوریخواه از فرط فساد مالی کسی را به نامزدی حزب برگزید که ضد حزب بود. فساد اخلاقی این انتخاب در آن بود که مسیحیان انجیلی مصّر در اخلاق زناشویی مسیحی با آراء کلان خود فاسد ترین ژیگولوی جهان را به ریاست جمهوری آمریکای شمالی رساندند. تا با سوء استفاده و تحکیم فساد جهانی، منافع سرمایه داری مسیحی آمریکای شمالی را حفظ کند.
لذا کورونا کاتالیزاتوری است که عمق و وسعت فساد نظام جهانی و سیستم سیاسی ـ اقتصادی جهانی را که تاکنون سعی داشت با بخیه های موقت بجای عمل اساسی و اصلاحات ظاهری عمر سیستم ضد بشری سرمایه داری را طولانی تر کند، آشکار کرده است. کورونا نشان داد که با این اصلاحات موقت نمی توان نظام اقتصادی ـ سیاسی فاسد مسلط بر جهان را که وسیلۀ سیستم مخبط آمریکای شمالی رهبری می شود، ادامه داد: نشان داد که سیستم بیمار نئولیبرالیسم جهانی به بن بست رسیده است.
کورونا نشان داد که پیشرفته ترین کشورهای جهان بواسطۀ بسط نفوذ اقتصادی و فرهنگی لازم برای اینگونه پیشرفت، وابسته به وضعیت بهداشتی در فقیر ترین کشورهای جهان هستند. نشان داد که کشورهای پیشرفته با وجود این وابستگی آزاد نیستند و مجبورند خود را زندانی قرنطینه کنند: همچنانکه درون کشورهای پیشرفته نیز آزادی مردم محدود است و اجازۀ ورود به حصار ثروتمندان با دیوارهای بلند و نظامیان خصوصی ندارند. کرونا مسخره بودن دموکراسی واقعا موجود غربی را نشان داد که حتی نفس کشیدن هم مالیاتی دارد که بخش اعظم آن به جیب سرمایه داری باید سرازیر شود که با چک های خود احزاب تشکیل دهندۀ دولت های دموکراتیک را کنترل می کنند.
امواج دوم و سوم کرونا و انواع جهش یافتۀ آن نشان خواهند داد که دنیای پس از کرونا دیگر آن دنیای موقت وابسته به خرد و ریز سرمایه داری نمی تواند باشد. عمر این دنیا به سر آمده است. "عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی (!)".