لبخند شادی
Fri 1 05 2020
رسول کمال
تقدیم به محمد نوری‌زاد
با تن پوش سیاهشان
پرواز می کنند
و
می نشینند بر بام وُ باغِ
خانه ات
اما
سپید می خوانند،
خوابِ
جغد وُ کرکس را
از سر برون کرده
و
های و هویِ حزن آلودشان را
ربوده اند
از شاخسار گل سرخ
و
اطلسی ها،
کلاغ های عاشق
کلاغ های مهربان
سپید گویانِ سیه پوش
که
تن نمی دهند
به قفس،
بر بامِ خانه ات
یا
گوشه ای از باغچه ات
حفره ای بیفکن
تا ببینی
یا
بشنوی
آوایِ سپیدشان را
که
می خوانند
با
قارقار خشمشان
که
خورشید فردای ما
نشسته
در انتظار
که
دیر نیست
تا بگسترد
چتری از لبخند
بر بام خانه ی ما.
29/01/2019
رسول کمال
|
|
