تا ته خط می رود چون به ته خط رسیده است!
Fri 17 01 2020
بهزاد كریمی
خامنه ای نماز جمعه پر هیاهوی وعده داده شده اش را خواند تا خاطر نشان کند که درب بر همان پاشنه ای می چرخد که بود، خط همانی است که تاکنون بوده و او را قصد، رفتن تا ته خط است. به دیگر سخن همان مشی و سیاست کهنه و نه هیچ چیز جدید و دقیقاً هم بدانگونه که واقع بین ها نسبت به جمهوری اسلامی پیش بینی می کردند. باز درست عکس ولوله ای که طی چند روز گذشته میان اصلاح طلبان نشسته به انتظار معجزه از رهبر برای به “دلجویی” برآمدن و برخی عقب نشستن های “آقا” به راه افتاده بود.
خامنه ای با تاکید بر تداوم سیاست خارجی “هم غزه و هم لبنان” و به عرش بردن دیگربار سردار سلیمانی که برجسته ترین نماد این سیاست بود، بر مشی خانمانسوز تاکنونی رژیم پای فشرد. نیز او با تخصیص بخشی از خطبه به زبان عربی، کوشید مدافعان رو به کاهش خود در منطقه “عمق استراتژیک” و مخصوصاً عراق را اطمینان دهد که مشی “هلال شیعی” از سوی “ام القراء” همچنان ادامه خواهد یافت.
او فاجعه شلیک سپاه به هواپیمای مسافربری را که به مرگ جانگداز ۱۷۶ انسان بر متن سیاست به اصطلاح “مقاومتی” جمهوری اسلامی منجر شد در برابر عظمت حمله موشکی “سپاه قدس” به پایگاه امریکایی ها چیزی فرعی جلوه داد و مردم معترض و خشمگین به این جنایت را فریب خوردگانی معرفی کرد که درک صحیح از سیاست و شناخت درست از “وسوسه دشمن” ندارند. او از بابت وقوع این فاجعه نه تنها اشک نریخت و کلمه ای پوزش نخواست، بلکه جامه ناسیونالیسم کاذب بر تن کرد و همگان را موظف به اولویت دادن به “منافع ملی” دانست.
همه حرف خامنه ای را می توان در دو پیام او به دو بخش از جامعه خلاصه کرد. خط و نشان کشیدن علیه منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی – این بخش اکثریت قاطع جامعه – تا بدانند که با سرسختی این حکومت سرکوبگر مواجهند و در عوض اما، قوت قلب دادن به پایگاه محدود و رو به ریزش و انزوای خود و حمایت قاطع خویش از سپاه پاسداران بی حیثیت شده تا روحیه باختگی در آنها چاره یابد.
خامنه ای ضمن آنکه همه مدافعان این حکومت اعم از اصولگرا تا اصلاح طلب را به فشردگی صفوف جمهوری اسلامی فراخواند و از لزوم پرشورکردن انتخابات سخن گفت، ولی آشکارا تکیه خود را بر افراطی ترین های حکومت گذاشت. بر آنانی که، آشکارا تیغ تصفیه بر گلوی نمایندگان اساساً مطیع مجلس شورای اسلامی گذاشتند و آنانی که، به گفته خود وی افتخار تعلق به “سپاه قدس”ها را دارند.
خامنه ای با این چهره آرایی‌ها خواست بگوید هیچ پشیمانی در کار نیست و باید تا ته خط رفت. اما نکته اصلی در پشت این اعلام موضع، همانا رسیدن او و جمهوری اسلامی است به ته خط! تزریق انرژی تازه به پایگاه حکومتی رسیده به بن بست، و مشخصاً هم برای کاستن از تزلزل درونی آن که هیچکس به اندازه خود او از واقعیت و وسعت آن مطلع نیست و مثل خود وی در دلهره و نگرانی از آن به سر نمی برد.
او از انباشت نارضایتی ها در کشور نسبت به حکومت خودش آگاه است، ولی راه را ایستادن در برابر مردم می داند و نیز به امید منحرف کردن جهت نارضایتی سوی “دشمن” خارجی “مستکبر” تا نظام بتواند از مهلکه بگریزد. او هر عقب نشینی کوچک از سوی “اقتدار” نظام یعنی خودش را، به درستی هم مقدمه ای برای پیشروی مطالباتی و مبارزاتی جامعه می فهمد.
از اینرو منظور او از “مقاومت”، ایستادگی است در برابر جامعه تغییر خواه تا که زور امریکا؛ جمهوری اسلامی بارها نشان داده که برای حفظ نظام خود تن به تمکین می دهد تا بتواند بقای خود را تضمین کند. خامنه ای با این سخنانی که از نگاه دوقطبی مجدد او به جامعه بر می خیزد، در واقع به منتقدان و مخالفان نظام حاکم این را رسانده است که تکلیف خود را در موضوع تمکین به موجودیت و تداوم جمهوری اسلامی روشن کنند.
حال آنکه مخالفان جمهوری اسلامی هیچ نیازی به شنیدن این حرف بدیهی نداشتند. آنان دیر وقتی است که واکنش خود در برابر او و نظام ولایی وی را در میدان مبارزاتی به تماشا گذاشته اند. اکثریت جامعه ایران در مسیر تعیین تکلیف با این نظام پیش می رود و هر روز هم بر صفوف آن افزوده می شود. خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ و برآمدهای دامنگستر همه گروهبندی های اجتماعی رنجور از انواع تبعیضات جمهوری اسلامی جاری، جملگی پاسخ هایی به خامنه ای و ولایت او هستند که هر روز هم بلندی فریاد آنها را اوجی تازه می بخشد. تکلیف بیشترینه این جامعه با جمهوری اسلامی روشن است و آن را هم در انتخابات پیش رو به تکرار برخواهد خاست.
این اصلاح طلبان گرفتار رویاهای خود هستند که باید نشان دهند بعد شنیدن این مکررات مشی خامنه ای از زبان خود وی و تحقیر شدنی دیگربار، آیا حاضرند در راستای تعیین تکلیف با دوگانه ولایت و ملت از تهدیدات ولی فقیه درس بگیرند یا نه؟ آنها به کار زیادی هم در این زمینه نیاز ندارند، کافی است در وهله نخست برداشتن گام کم هزینه امتناع از شرکت در انتخابات را برگزینند تا در حرکت ملی “نه به انتخابات نمایشی!” همپای مردم جلوه کنند. این، کمترین انتظار از آنهاست.
بهزاد کریمی
۲۷ دی ماه ۱۳۹۸ برابر با ۱۷ ژانویه ۲۰۲۰
منبع: «اخبار روز»
|
|
