قطعنامه گردهمائی اعتراضی پاریس
گزارشی از گرد همائی اعتراضی فعالان پاریس، به شکنجه در ایران و حمایت از اسماعیل بخشی ها و سپیده قلیان ها
هماهنگی ایرانیان – پاریس
Sun 27 01 2019
گزارشی از گرد همائی اعتراضی فعالان پاریس، به شکنجه در ایران
و حمایت از اسماعیل بخشی ها و سپیده قلیان ها
به دعوت «هماهنگی ایرانیان- پاریس» گردهمائی اعتراضی در تاریخ یکشنبه ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹، از ساعت ۱۵ تا ۱۷، درمیدان «سنت میشل» پاریس برگزار شد. این گردهمائی به قصد همراهی با کارزار سراسری علیه شکنجه و آزادی همه زندانیان سیاسی در هوائی سرد و بارانی با شرکت تعداد قابل ملاحظه ای از فعالان سیاسی و مدنی و با حمایت جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، برگزار گردید. در محوطه میدان دو چادر بزرگ برپا شده بود. روی چادرها تصاویری از زندانیان سیاسی در بند و پلاکاردهائی نصب شده بود که روی انها شعارهائی به زبان فارسی و فرانسه در محکومیت شکنجه و در دفاع از آزادی زندانیان سیاسی دیده می شد.
در آغاز برنامه، سینماگر ایرانی، سپیده فارسی، با زبان فرانسه دستگیری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و اعترافات اجباری اخذ شده از آنان را محکوم دانست و با ذکر نام دیگر فعالان در بند همچون نسرین ستوده، رضا خندان، نرگس محمدی، فرهاد میثمی و.... به این نکته اشاره کرد که جمهوری اسلامی در آستانه چهلمین سالگرد تاسیس خود همچنان با همان شیوه‌های خشن و غیر دمکراتیک آغازین با مخالفین خود برخورد می‌کند. با این تفاوت که امروز، به دلیل وجود شبکه‌های اجتماعی، این خشونتها در اذهان عمومی منعکس میشوند. وی تاکید کرد که همکاری با نهاد‌های بین‌المللی دفاع از حقوق بشر و انعکاس این نوع اعتراض‌ها در خارج از کشور میتواند بازخورد مثبتی در کم کردن فشار بر این فعالان در داخل ایران داشته باشد.
شهلا شفیق نویسنده و از فعالان حقوق زنان به زبان فرانسه سخنران بعدی بود که نخست به زبان فرانسه، به کارنامه سیاه رژیم اسلامی طی چهار دهه سرکوب بیرحمانه و نظام مند مخالفان سیاسی و هرگونه دگراندیشی در کشور اشاره کرد. او گفت قتلهای سیاسی و زندان شکنجه ناشی از ماهیت این نظام ایدئولوژیک است و همواره به عنوان یکی از ابزارهای اعمال حکومت به کار رفته است. شکنجه و وا داشتن مخالفان و حتا فعالان کارگری و جامعه مدنی به اعتراف علیه خود که هم امروز اسماعیل بخشی و سپیده قلیان قربانی آن شده اند، عمری به درازای این نظام دارد و تا زمانی که بساط این رژیم برچیده نشده، همچنان ادامه خواهد یافت. شهلا شفیق در پایان، خواهان حمایت جامعه جهانی برای آزادی کلیه زندانیان سیاسی، و جلوگیری از اعمال شکنجه در ایران شد
سخنران پایانی رضا اکرمی فعال سیاسی بود که با اشاره به دستگیری هفت هزار تن در سال گذشته افزود:.
امروز به طور ويژه در اينجا براى محكوم كردن شكنجه و بويژه برنامه رسواى مستتد «طراحى سوخته» كه عليه اسماعيل بخشى و سپيده قليان اعمال شده است گرد آمده ايم.
شكنجه همزاد جمهورى اسلامى است و متأسفانه آزاديخواهان ايران از گذشته هم با آن مواجه بوده اند اما اينبار به همت پايدارى بخشى و قليان و همينطور ابعاد گسترده اعتراضات در صفوف مردم موضوع در سطحی گسترده در جامعه مطرح شده است تا جائيكه در تظاهرات گروهى از بازنشستگان شاهد بوديم كه آنها شعار مى دادند « توپ ،تانك ، شكنجه » ديگر اثر ندارد و يا «توپ، تانك ، مستند » ديگر اثر ندارد.
اين مردم از ما كه در خارج از كشور هستيم انتظار دارند تا از آنها پشتيبانى نمائيم و صداى آنها در مراجع و افكارعمومى بين المللى باشيم . رژيم اين ارتباط و همبستگى را بر نمى تابد و مى خواهد با تهديد این همبستگی را به جرمى براى مبارزين داخل تبديل نمايد . تبعيدى و زندانى سياسى همچون مردم جان به لب رسيده در كشور هم سرنوشت هستند و همه قربانى نظام سركوبگر. ما باصداى بلند مى گوئيم هر كارى بتوانيم براى محكوميت شكنجه و پشتيبانى از مبارزات مردم درايران بكار خواهيم گرفت.
قرار بود دکتر عبدالکریم لاهیجی نیز در این گردهمائی سخنرانی کند که به دلیل بیماری نتوانست حضور داشته باشد. ایشان طی پیامی کوتاه با محکوم کردن شکنجه، از آزادی زندانیان سیاسی دفاع نموده بود.
در بخش آخر این گردهمائی اکبر سیف از مسئولان هماهنگی ایرانیان، قطعنامه پایانی مراسم را در زیر باران شدید قرائت نمود. در این قطعنامه پس از اشاره به تاریخ شکنجه در ایران و استفاده از این ابزار ضد انسانی در تمام طول تاریخ جمهوری اسلامی، به اعتصابات و تظاهرات مسالمت آمیز کارگران مجتمع های هفت تپه وفولاد اهواز برای دریافت حقوق های معوقه و دیگر مطالبات آنها اشاره شده و در ادامه به دستگیری و شکنجه فعالین کارگری پرداخته، از اقدام شجاعانه شکنجه شدگان درطرح علنی شکنجه و به چالش کشیدن عالی ترین مقامات امنیتی- اطلاعاتی نظام و همه مسئولان حکومتی، ستایش شده به رفتار غیر انسانی با دستگیر شدگان و پخش نمایش ساختگی و سوخته حکومت، تحت عنوان «طراحی سوخته» اعتراض شده است. قطعنامه در پایان بر این خواسته ها تاکید نموده است:
ما در همراهی با این تلاش ها بار دیگر اعلام می داریم که تمامی اشکال شکنجه محکوم است و دست اندرکاران آن در پیشگاه تاریخ محکوم بوده و می باید پاسخگوی سیاست ها و اقدامات سرکوبگرانه خویش باشند.
ما در مبارزه ای که آقای اسماعیل بخشی و خانم سپیده قلیان برای پرتو افکندن بر تاریکخانه زندان های ایران بمثابه شاهدان عینی آغاز کرده اند، در کنار آنها هستیم و ازخواست های برحق آنان دفاع می کنیم.
ما ازتمامی نهاد های مدنی ومدافع حقوق بشر ونیز ازدولت فرانسه و اتحادیه اروپا می خواهیم که از رژیم حاکم بر ایران بخواهند که به شکنجه زندانیان پایان داده و همه بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی را آزاد کند.
ما فراهم کردن امکان بازدید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، آقای جاوید رحمان، را به ایران گام موثری در این راستا می دانیم.
ما از همه هموطنان آزادیخواه دراروپا و آمریکا و از تمامی انجمن ها و تشکل های مدافع آزادی و حقوق بشر درخواست می کنیم از تمامی امکانات خویش برای رساندن فریاد های حق طلبانه قربانیان شکنجه و سرکوب درایران به افکار عمومی جهانیان و افشای چهره کریه و سرکوبگرانه حکومت دینی در ایران استفاده کنند.
هماهنگی ایرانیان – پاریس
یکشنبه ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹
قطعنامه گردهمائی اعتراضی پاریس
برعلیه بازداشت و شکنجه
و برای آزادی زندانیان سیاسی
زندان وشکنجه درکشورما تاریخی بس طولانی دارد.آزادی خواهان ایران که متاسفانه دردوران طولانی قبل ازانقلاب ۵۷ با زندان وشکنجه آشنا بودند از فردای انقلاب نیز با رژیمی مواجه گشته اند که دربرخورد با مخالفین سیاسی ومدنی به شکنجه جسمی وروانی به گونه ای سیستماتیک،وحشیانه وقرون وسطائی توسل جسته است.شکنجه همزاد جمهوری اسلامی بوده است ،هم برای «اعتراف گیری» وهم برای وادارکردن زندانی به ندامت وپشیمانی.سهمیه شلاق جزئی ازمجازات وپاره ای جدائی ناپذیر از سیستم قضائی رژیم فقاهتی است.حکومتی که درپاسخگوئی به ابتدائی ترین نیازهای شهروندان وجامعه درمانده است،وفساد وبحران سر تا پای آنرا فرا گرفته است، چاره کاررادرسرکوب بیشتر ودامن زدن به جو ارعاب وترور دیده است. ولی همانطورکه شاهدیم این موج اعتراضات اقشاروطبقات مختلف مردم در سراسر ایران در اعتراض به وضعیت فاجعه بارموجود ومطالبه حقوق از دست رفته شان است که رو به گسترش دارد.اعتراضات واعتصابات کارگران هفت تپه وفولاد اهواز وبازتاب گسترده آن در کل جامعه تنها نمونه ای ازاین مجموعه است.نمونه ای که سیمای ستمدیده کارگران وزحمتکشان وفعالان سیاسی ومدنی از یک طرف وچهره وحشیانه شکنجه گران حکومتی را از سوی دیگر به روشنی نشان می دهد.
همه می دانیم که درجریان سرکوب اعتصابات و تظاهرات مسالمت آمیز کارگران مجتمع های هفت تپه وفولاد اهوازبرای دریافت حقوق های معوقه ودیگرمطالبات بر حق شان، تعدادی از فعالین کارگری دستگیروتحت شکنجه قرارگرفته اند.اقدام شجاعانه شکنجه شدگان درطرح علنی موارد شکنجه وبه چالش کشیدن عالی ترین مقامات امنیتی- اطلاعاتی نظام، همه مسئولان حکومتی را به تکاپوانداخته است.آنان که به قول خود دریک «کشتی» نشسته اند، دست در دست هم، ضمن تهدید شکنجه شدگان وخانواده های آنان،مایوسانه درصدد تعویض جای شاکی با متهم می باشند .اینان در پی مقاومت شجاعانه شکنجه شدگان به سناریوی نخ نمای انتشاراعترافات اجباری تحت عنوان«طراحی سوخته» پناه برده اند. ساعاتی پس ازپخش این مضحکه در تلویزیون، طی یورشی هماهنگ در یکشنبه ۳۰ دی ماه خانم سپیده قلیان به همراه برادرش را در منزل پدری شان، واسماعیل بخشی را درخانه مسکونی اش دستگیر کرده اند. ناشیگری های مقامات قضائی ونظامی- امنیتی رژیم وتوسل به شیوه های تکراری وشناخته شده اتهام زنی های بی پایه واعتراف سازی های زیرشکنجه وپخش آن درصدا وسیما از یکسو وافشا گری های گسترده فعالین مدنی وسیاسی درشبکه های اجتماعی از سوی دیگر، آنچنان در سطح جامعه بازتاب داشته است که سردمداران قضائی – امنیتی – نظامی نظام را آشکارا به تناقض گوئی ودروغ گوئی انداخته است .در چنین فضا هائی است که در دفاع ازحقوق نقض شده کارگران وزحمتکشان وتمامی فعالین مدنی وسیاسی تحت سرکوب، کارزارسراسری کنونی برعلیه بازداشت فعالین سیاسی ومدنی،برعلیه شکنجه وبرای آزادی تمامی بازداشت شدگان وزندانیان سیاسی رو به گسترش دارد.
ما درهمراهی با این تلاش ها باردیگر اعلام می داریم که تمامی اشکال شکنجه محکوم است ودست اندرکاران آن درپیشگاه تاریخ محکوم بوده ومی باید پاسخگوی سیاست ها واقدامات سرکوبگرانه خویش باشند.
ما در مبارزه ای که آقای اسماعیل بخشی وخانم سپیده قلیان برای پرتو افکندن برتاریکخانه زندان های ایران بمثابه شاهدان عینی آغازکرده اند درکنارآنها هستیم وازخواست های برحق آنان دفاع می کنیم.
ما ازتمامی نهاد های مدنی ومدافع حقوق بشر ونیز ازدولت فرانسه واتحادیه اروپا می خواهیم که ازرژیم حاکم برایران بخواهند که به شکنجه زندانیان پایان داده وهمه بازداشت شدگان وزندانیان سیاسی راآزاد کند.
ما فراهم کردن امکان بازدید گزارشگرویژه سازمان ملل در امور ایران، آقای جاوید رحمان، رابه ایران گام موثری دراین راستا می دانیم.
ما از همه هموطنان آزادیخواه دراروپا وآمریکا واز تمامی انجمن ها وتشکل های مدافع آزادی وحقوق بشر درخواست می کنیم از تمامی امکانات خویش برای رساندن فریاد های حق طلبانه قربانیان شکنجه و سرکوب درایران به افکار عمومی جهانیان وافشای چهره کریه وسرکوبگرانه حکومت دینی درایران استفاده کنند.
هماهنگی ایرانیان – پاریس
یکشنبه ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹
|
|