به رغمِ تن دردمندت
Thu 17 01 2019
مجید نفیسی
به ناهید
به رغمِ تن دردمندت
سر از بالین بردار
و به تماشای رود بیا
چونان آن روز که با یارت
به پلِ چوم رفتیم.
ناگهان بخشی از پل فرو‌ریخت.
نه راه پیش داشتیم نه پس.
ماشین را روی پل گذاشتیم
بارها را به بیشه آوردیم
گوشتها را به سیخ کشیدیم
و همراه با کتری آب
روی آتش گذاشتیم.
پس از چاشت و چای
روی گلیم دراز کشیدیم
و به گذرِ آب گوش دادیم.
مجید نفیسی
ششم ژانویه دوهزار‌و‌نوزده
|
|
