جهان بینیِ زیستگرایی

پیشکش به آرش جان؛
پسرکِ پهلوانم (پدرِ خردمندم) با یادِ زاد روزش



سُروده ای از آبتین آیینه *
جهان بینیِ زیستگرایی

پدیده‌ای کهن کودک بال
زایشِ انگاره ی کهن جوان سال

آغازِ پیدایش تا پویشِ واپسین نگاه
زیستگاه آفرینشگاهِ پگاهِ تا شبانگاه

اگر آدمی دانا و توانا، زیستگاهِ زمین و
گردونه ی آسمان را
آونگِ زمین و زمان، از گردباد و گرداب
آلودگی و آلایشی، آسیب زُدایی بگرداند؛

از کوششِ کاشت، داشت و برداشتِ دانه
تا شانه ی نشانه ، نگاهِ شبانه ی آشیانه

از رامشِ شبنم تا بسترِ بیدارِ هر نم

از آتشفشانِ کورهِ ی کوهساران
تا آبشارِ آهِ گَونِ خاکساران

از ترانه ی تنهاییِ دریا
تا پندارِ پردیسی هر آوا

از جاده ی جنگلِ ایستگاه
تا آبیِ نشانِ هر جایگاه

از کویر زُداییِ هر بیابان
تا زود رسانی هر خیابان

از آشیانه ساختنِ یک پرنده
تا نواختنِ خزیدنِ یک خزنده

از پهنه ی آبرسانیِ آبستانِ آبزیان
تا شناورِ سازگاریِ نهنگ، کوسه و ماهیان

از دلدادگی به سگان این فرشتگانِ روزگار
تا واپسین ناامیدی بر بامدادِ هر شبِ تار

از شهسواری اسبان کاسپینی
رازِ پلنگان و شیرانِ ایرانی

تا پدیداری ببرانِ مازندران
پرورشِ گاومیشان سیستان

از هر گسلِ گسسته ی نیستی
تا هر دانه ی هسته ی هستی

از درِ هر خانه سراسر گیتی
تا توان دانه، دام و آدمِ مستی
زین زیستگاه بدین نشان بوَد
داشتنِ کاشتن، برداشتن شوَد

تا هم کامِ هم گام و هم بام برداریم
نیش خویش را زمین بگذاریم

تا آدمیان کامخوارِ دام خوار
دامیان در دامِ، زمین خوار
جانور خوار نگردند

تا همگان دانه خوارِ
داد نگر و دادگر گردند

تا گربه سانان
تشنه ی درندگی
و گرسنه ی فرو افکنی
پریساهای پردیسِ کیهان
گردونه ی گردانِ گردش را
دیدارِ ای یار (عیار) گردانند

تا جهان خواریِ آدم مدارِی
آدمگرایی (انسانگرایی)
به اندرزنامه ی نگارستان
یادمانِ جهان سِپرده شود

تا مهرِ ورزی و دانشِ دادگری
رامشِ آسایش و آرامشِ آزادی
فرزندِ نوینِ این «زیستگاه» گردد

تا دگربار بیابان گردانیِ هر آبستان
گریزان گشتانی هر شهرستان
سرگردانیِ بینوایی هر گدا
دروغ درمانیِ آفتانِ «الله»، باز نگردند

آنگاه با سی وسه؛ سیزده «از»
و بیست «تا»
بسوی آهوی آرزو؛
بر جایگاه، پایگاهِ زیستگاه
روان می گردیم

تا جهان بینیِ زیستگرایی
آوازِ پرواز را
نگینِ نگاهِ نگار گردانیم.


چهاردهم آذر ماه 2557 ایرانی
پنجم دسامبر 2018 ترسایی
گوتنبرگ- سوید


پانویس:

* نگین نگاه به زیباترین فرتورِ (عکسِ) سال است؛ در میان آتشِ بیشه ای شیر، شیر بچه اش را نمی توان از آتش برهاند، پیل (فیل) این کار شگفت انگیز را به انجام می رساند.