عصر نو
www.asre-nou.net

حق بازگشت آوارگان،طبیعی وانسانی است،به آنان یاری کنیم!


Wed 16 05 2018

علی دماوندی

ali-damavandi.jpg
هفتاد سال از تاسیس اسراییل گذشت. هفتاد سال از شروع آواره گی فلسطینیان ونابودی کشور فلسطینی گذشت. هفتاد سال ازرسمیت یافتن اشغال وسلطه رژیمی نژادپرست برپایه جداسازی قومی ومذهبی وامتیاز ویژه برای قوم یهود گذشت. رسمیتی که سازمان ملل متحد ودولتهای قدرتمند جهانی واستعمار بریتانیا بر مردمان فلسطین تحمیل کردند. هفتاد سال از ادامه وتشدید آوارگی صدها هزار فلسطینی واخراجشان ازخانه وکاشانه شان گذشت وآوارگی با نام وشناسنامه فلسطینی توامان شد تا جهان چهره کریه استعمار وسلطه واشغال را معنا کند.

معنایی که در تصویر میلیونها فلسطینی در اردوگاههای آوارگی درکرانه غربی و لبنان وسوریه واردن ومصر نقش بست، با آنان وزندگیشان آمیخته شد وبی حقوقی وبی پناهی و فقر وبیکاری وتبعیض وناامنی با زندگی هایشان همراه شد. ناامنی وعدم امنیتی که در سپتامبر سیاه اردن ، قتلعام ادوگاههای صبرا وشتیلا معنا یافت و در اردوگاههای گسترده آوارکان در رشیدیه ، البداوی، البقعه ، الوحدات ،سوف، خان یوسف ، رفع ، دیرالبلح ، مغازی ، البرج شمالی ، مخیم الشاطئ ، جبالیا ، مارکا ، جرش، سوف، مخیم الطالبیه و... تجربه شد ومیشود. میلیونها فلسطینی در اردوگاههای آوارگی در بسیاری از کشورهای خاورمیانه ، در نیروی مهاجر کار در سراسر گیتی پراکنده شده اند ودهه هاست در رنج دوری از وطن وخانه و کاشانه ای هستند که نسلهای پیشا قبل آنان در آن زندگی کرده بودند.



فلسطین ،سرزمینی که ادیان ومذاهب گوناگون در آن درکنارهم بوجود آمده ،رشدکرده وبه زندگی وتاریخ آن معنا بخشیده بود. آنجا برای مردمانش سرزمین مقدس بود. فلسطین ، سرزمین دیریاسین ها بود که نشانه های پیوند تاریخی مسیحیان ومسلمانان بود. اما فلسطین ، اشغال شده است. اشغال با نام اسراییل معنا یافته است. معنایی که خود را درتصویر اردوگاههای پناهندگان، دیوارها وسیمهای خاردار اطراف شهرها وروستاهای فلسطینی وعرب تبار ، ویران سازیهای سازمانیافته وپاکسازیهای نژادی، بی حقوقی مردمان در مقابل میلیشای ایدئولوژیک مسلح ، پستهای بازرسی و کارگران عرب مهاجر بی حقوق ، زندان بزرگ غزه با یک میلیون وهشتصدهزار انسان محصور شده در آن و...نشان میدهد. سرزمینی که دولتش بایکی از فرق آن معنا پیدا میکند وبا آن ،بی حقوقی دیگران بنیاد گذارده میشود. سرزمینی که دمکراسی اش برا ی خودیهاست . حاکمانش از میان سیاستمداران وژنرالهای جنایتکارو تروریستی چون مناخیم بگین، شارون ، موشه دایان ،ناتانیاهوو...برگزیده شده ومیشوند. دمکراسی اش، در ابعاد بین المللی ،با کنترل رسانه ها ومدیای جهانی ،سکوت معنادار این رسانه ها را مقابل آپارتاید مذهبی در این کشورموجب شده ، بی اعتنایی آشکار دولت این کشور در مقابل نهادهای بین المللی وسازمان ملل وتصمیمات آنرا ممکن کرده، ودستش را درسرکوب وحشیانه وسازمانیافته فلسطینیان وتجاوزات آشکار ومداوم به کشورهای همسایه واشغال مناطق باز گذارده است. اگردر گذشته استعمار بریتانیا وهمدستی استعمار فرانسه بود که نهاد رژیمی نژادپرست را در این منطقه بنیاد نهاد تا خاورمیانه همواره درآشوب وبحران وجنگ ودرگیریهای نژادی ومذهبی وملی بماند، اینک ایالات متحده ودول غربی هستند که با حمایت بی قید وشرط از اقدامات دولت اسراییل، این دولت مسلح به سلاحهای کشتار جمعی را این چنین هار به جان ملتهای منطقه ما انداخته اند.

اینک بیش از شش هفته از رژه بازگشت فلسطینیان میگذرد.آنچه که میتوان از این جنبش آموخت را بطور کوتاه وگذرا مرور کنیم. .اول - تعیین "روز زمین" و "رژه بازگشت"بعنوان آغاز تظاهرات سراسری تا روز برسمیت شناسی بیت المقدس(اورشلیم) بمثابه پایتخت اسراییل وافتتاح سفارت امریکا ،نشان هوشیاری فعالان فلسطینی در این جنبش بود. تاکتیکی که بیشترین نیروی اجتمایی را توانست ومیتواند وارد میدان کند.

دوم – تاکیتک تظاهرات مسالمت آمیز با نام وعنوان "رژه بازگشت" و هوشیاری بی نظیری که آنها در تعیین شعارهاِ، انتخاب تاکتیکها ، پرچمها ونمادهای این جنبش ، استفاده از رسانه های مستقل ومجازی و... دارند ، نشانه ای که بر هژمونی و فعال مشایی حماس وفتح وگروههای اسلامی در فلسطین پایان داد ونیروی تازه ای را به منطقه خاورمیانه و جنبش آزادی ورهایی واردکرد . بی شک این نوع از تاکتیکها میتواند در درازمدت افکار عمومی بین المللی را بسوی آنان جلب کند.

سوم -شرکت گسترده زنان ونوجوانان وجوانان دراین حرکت، تاکید بر مسلمت آمیز بودن حرکت وشعار بازگشت آوارگان ، میتواند ادامه داری این مشارکت را ممکن کند.

چهارم- در عین حال باید پرهیز هوشیارانه گردانندگان این حرکت در برافراشتن پرچمها ونمادهای فرقه ای تمجید کرد که این توانسته ومیتواند به وحدت گرایشات گوناکون جنبش رهایی بخش یاری رساند.

پنجم - کنارگذاردن سنت جلب حمایت دولتهای عربی وروشهای دولت فتح وحماس در این رابطه نیز،نشانه ی روشنی است که آنان بتدریج ماهیت ارتجاعی دول حاکم براین کشورها را شناخته و بی خاصیتی اینگونه حمایتها واهداف ارتجاعی را دریافته اند.

شش- این رژه ۶ هفته ای نشان دادکه شیوه های مبارزه توده ای وگسترداندن آن وجلب حمایت های بین المللی نیز تغییر کرده وفعالان این حرکت این تغییر را بخوبی دریافته وبکار گرفته اند. استفاده گسترده از اینترنت و صفحات مجازی برای انعکاس این حرکت ،یکی از عوامل اصلی شکستن سانسور رسانه های رسمی است.

از اولین تظاهرات مسالمت آمیزفلسطینیان در نوار غزه که با اهتزاز پرچم فلسطین همراه بود، تاکنون بیش از یکصد نفر کشته و۹ هزار نفر زخمی شده اند.. صدها تک تیرانداز اسراییلی که برای شکار زنان ومردان بی سلاح تظاهرکننده، به کمین نشسته ، یا با هلیکوپترها وبهپادها تظاهرکنندگان را به گلوله میبندند. این جنایتی جنگی وسازمانیافته علیه مردم است. این همه صبوعیت وخشونت در تاریخ جهان کم نظیر است. این بی رحمی وشقاوت ، اما با حمایت صریح رژیم دونالد ترامپ ونمایندگانش ، سکوت دولتهای مرتجع عربی، خاموشی دولتهای قدرتمند جهانی ، وانتقاد برخی از دولتها ونهادهای بین المللی حقوق انسانی مواجه شده است. سکوت وهمراهی با جنایت دولت ناتیانیاهو علیه تظاهرکنندگان بیدفاع ، عاملی است در تشدید سرکوب وشقاوتی که این دولت در سایه جنگ خاورمیانه،خصوصا جنگ سوریه وعراق انجام میدهد. اما اگر انسان ترقیخواه وصلح طلب در مقابل این جنایت سکوت کند، این سکوت را تاریخ هرگز نخواهد بخشید!.

در دوره تاریک کنونی خاورمیانه، که جنگی خونین وویرانگر عراق وسوریه ویمن ولیبی را به ویرانکده ای تبدیل کرده ،و جنبش اسلامی وتبهکاران داعشی والنصره ای آن ،با جنایاتشان ،وحشت وهراس را در میان مردمان نهادینه کرده ومیکنند ، مساله فلسطین وآوارگانش به مسئله ای فراموش شده تبدیل شده بود. به این لحاظ کاری سخت وتوانفرسا در مقابل مردمان فلسطین ومبارزان آنان بوده وهست. واقعیت این است که فعالان ودست اندرکاران این رژه میخواهند نشان دهند که مساله اشغال فلسطین نه فقط پایان نیافته بلکه همچنان یک مسله امروزین جهانی ماست. رژه ومارش صلح آمیزی،که خواست بازگشت آوارگان فلسطینی وپایان دادن به بی حقوقی میلیونها فلسطینی را فریاد میکند ، میخواهد مسئله آوارگان را بعنوان مسئله ای انسانی وجهانی طرح کند ، از افکارعمومی مردم جهان ونهادهای بین المللی میخواهند که از حق قانونی وانسانی میلیونها فلسطینی آواره برای بازگشت سرزمین شان حمایت کنند.

فلسطین همواره تجلی مبارزه برای عدالت وترقیخواهی وآزادی طلبی در خاورمیانه بوده است . بی سبب نیست که نیروهای ترقیخواه وآزادیخواه جهان، نیروهای آزادی‌خواه، چپ و کمونیست خودرا در کنار وهمراه وپشتیبان مردم فلسطین میدانند.باید همچنان از این جنبش ترقیخواه وآزادیخواه حمایت کرد وخواست انسانی بازگشت آوارگان فلسطین را مورد پشتیبانی قرار داد.