گزارشی از برگزاری روز جهانی کار, اول ماه مای در برلین
رضا کاویانی
Fri 4 05 2018
علیرغم تمهیدات هراس برانگیز رذیلانه مسولان دولتی و تهدیدات نیروهای امنیتی در جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت روز جهانی کار, کارگران ایران در صفوف گسترده و متحد , توانستند در برخی از شهر های ایران دست به تظاهرات بزنند و نسبت به احقاق حقوق صنفی و شهروندی خود دست به افشاگری بزنند و از مسولین دولتی خواستند تا در تعهدشان به مصوبه های قانون کار بر اساس میثاق بین المللی اقدام نمایند. سال هاست که کارگران و حقوق بگیران با پدیده واقعا نادری بنام تعویق حقوق یا دستمزد و دریافتی های ناچیز خود قرار گرفته اند. تا به امروز هیچ مسولی نسبت به این همه تعدی و تجاوز به ابتدایی ترین حقوق افراد جوابگو نشده است و همیشه در پی تقاضا های کارگران, جز سرکوب و دسگیری و بیکار شدن و محروم ماندن از حد اقل های معیشتی, چیز دیگری نصیب نبرده اند و این در حالی است که بیش از دوهفته است که بخش های کرد نشین کشور به دلیل بیکاری و نبود آینده روشن, عدم توجه به بدیهی ترین خواسته های صنفی و آزادی های فردی و تعر ض و مداخلات نیروهای سرکوب, در اعتصاب به سر میبرد. مطالبات کارگران ایران که از بدیهی ترین خواستهای نیروهای کار اند، همچنان بر روی هم تلنبار می شوند و پاسخ مسئولان جمهوری اسلامی به آنها هم جز سهل انگاری، سرکوب، تهدید و دستگیری، شکنجه و کشتار نیست. امنیت شغلی، درخواست ماه ها حقوق عقب افتاده، تناسب اضافه دستمزدها بر اساس تورم لگام گسیخته، تأمین بیمه های اجتماعی و درمانی، حق اعتراض و اعتصاب و برگزاری مناسبتهای کارگری، و مقابله با سیاستهای ضد اشتغال زنان و خانه نشین کردن آنها از زمرۀ این مطالبات اند.
شرکت دولت ایران در جنگ های نیابتی و برون مرزی که فقط در تامین سیطره خواهی ایدولوژیک آن هاست, چیزی جز ضرر و زیان به سرنوشت و سلامتی مردم ایران و نامتعادل شدن چرخه تولید و کار و مناسبات بعدی آن, هیچ سودی در جهت منافع ملی ایران ندارد. اعتماد سازی برای سرمایه گذاری و تولید نا روشن تر میشود, فرار مغز ها بطور جدی بر آینده و چگونگی برنامه ریزی و پیشرفت ایران سایه انداخته است. دولتمردان ایران کشور را در آستانه فروپاشی کشانده اند. از طرفی تبعات بحران نئولیبرلیسم علاوه بر جنگ و کشتار مردم بیگناه در منطقه و ویران کردن سرزمین آبا و اجدادی آنها و آواره کردنشان در پی امنیت بیشتر و کار و معاش نیز میشود که جامعه بشری در سالهای اخیر شاهد یکی از دردناک ترین صحنه های هجوم به همه حقوق فردی و جمعی خود شده است. بی شک بیشترین سهم از این خسارت غیر انسانی را که بخشی از آن در کوچ اجباری میلیون ها انسان" پناهنده" از خانه و کاشانه شان متجلی شده است, زحمتکشان این جوامع بر دوش کشیده اند.و امروز با نا مناسب ترین سیاست گذاری های کشورهایی روبرو شده اند که سیاستمداران آن خود از بانیان و پدید آوران این جنگ ها و بی خانمانی ها می باشند. نیروی زحمتکشان , نیروی کار این جوامع بخش های وسیعی از تشکل های صنفی خود را در پی این جنگهای فرساینده از دست میدهند و هزاران موقعیت شغلی به دلیل همین نابسامانی ها نابود شده و از دست رفته اند و یکی از پی آمدهای مستقیم این تجاوزگری ها و جنگ افروزی ها و بویژه جنگ های مذهبی و قومی, حضور غم انگیز میلیون ها کودکان کار و بی سرپرست میباشند که مورد خطر همه گونه تجاوز های غیر انسانی قرار دارند و جامعه ما هم از این ویران گری ها بی نصیب نمانده است.
هیات سیاسی-اجرائی سازمان فداییان خلق ایران( اکثریت) در پی اعلامیه ای به مناسبت اول ماه می سال جاری اعلام کرد:
“اول ماە مە، روز جهانی کارگر امسال در کشور ما در شرایطی برگزار می شود که رکود اقتصادی تشديد شده، فعالیت در بسیاری از واحدهای تولیدی، خدماتی و پروژه‌های عمرانی تعطيل و يا کاهش يافته و سرمایه ها به جای سرمایه‌گذاری در کارهای توليدی، به سوی دلالی سوق يافته و يا از کشور خارج می شوند. به گفته رئيس کميسيون اقتصادی مجلس ۳۰ ميليارد دلار در اسفند ماه گذشته از کشور خارج شده است. از سوی ديگر براثر پيشبرد سياست های نئوليبرالی و حذف قوانین حمایتی بر ناامنی شغلی و شمار قراردادهای سفید امضا افزوده شده، طرح های به شدت استثمارگرانه مثل "طرح کارورزی" به اجرا گذاشته شده، با گذراندن مصوبه ای در مجلس کارگران مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی از شمول قانون کار خارج گرديده، تبعیض شغلی و جنسيتی در محل های کار ادامه يافته و به جهت عدم افزایش دستمزدهای زیر خط فقر، افزایش هزینەهای تحصیلی و شتاباندن روند خصوصی سازی بخش آموزش شمار بیشتری از کودکان و نوجوانان از تحصیل باز مانده و برميزان کودکان کار افزوده شده است.
تشدید بیکاری، پایمال سازی حقوق شهروندی و سندیکائی کارگران، تعويق پرداخت دستمزدها، دستمزدهای نازل و باز بودن دست کارفرمايان برای تشدید استثمار و زورگویی بە کارگران بە نوبە خود موجب گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری شده است. اعتراضات کارگری به نحو بی سابقه ای افزايش يافته است. گرچە اکثر این اعتراضات تدافعی و واکنشی در مقابل تعرض دولت و کارفرمایان است، اما کنش های صنفی تعرضی نیروی کار، همبستگی در میان گروە های مختلف کارگری، تلاش ها برای سازمان یابی مستقل سندیکایی افزايش و آگاهی طبقاتی در میان کارگران و مزدبگیران ارتقاء يافته است”.
هيئت موقت موضع گيری حزب چپ ايران (فدائيان خلق) در خطاب به کارگران و زحمتکشان ایراناعلام کرد:
"شما سال پرتلاشی را پشت سر نهادید و با مبارزات تان اقدامات ضدکارگری جمهوری اسلامی و سیاست های نئولیبرالی را بە چالش کشیديد و موفقیت هائی هم بە دست آوردید. بسیاری از اعتراضات صنفی شما در سال گذشتە بە دلیل مقاومت دولت و کارفرمایان رنگ سیاسی بخود گرفت، از حالت تدافعی بە تعرضی در آمد. همین امر نقش زیادی در عقب راندن دولت و کارفرمایان داشت و اهمیت تلفیق مطالبات صنفی با مطالبات سیاسی را برجستە تر کرد. شما در پرتو همبستگی و مبارزە مشترک، دولت و مجلس را بە پس گرفتن لایحە ضدکارگری تغییر قانون کار وادار کردید. این پیروزی کوچکی نیست. شما در مصاف با نیروهای سرکوبگر و دستگاە قضایی کە قصد داشتند با سرکوب و زندانی کردن شما مانع اعتراضات تان شوند پیروز شدید و نشان دادید کە مرعوب سرکوب نمی شوید. ادامە مقاومت و مبارزات حق طلبانە شما الهام بخش جوانانی شد کە خیزش مردمی دی ماە سال گذشتە را رقم زدند. از همە مهمتر، گام هائی بود کە شما در راە همبستگی میان گروەهای مختلف مزدبگیران و بازنشستگان برداشتید. دست آوردهای مبارزاتی سال گذشتە شما می توانست به مراتب بيشتر از اين باشد، هرگاە شما سازمان یافتە تر عمل می کردید.
لازمه دستيابی شما بە خواستە هایتان و در هم شکستن تعرض جمهوری اسلامی بە دستآوردهای مبارزاتی تان، بهره گيری از فضای اعتراضات برای ایجاد سندیکاهای مستقل است. شما اگر متشکل نشوید نمی توانید از خود و حقوق تان دفاع کنید و پیروزی هایی را کە بە زحمت بە دست آوردەاید، تثبیت کنید. مبارزە صنفی با همە اهمیتی کە دارد اگر با مبارزه برای آزادی و دموکراسی تلفیق نشوند کم ثمر خواهد بود. برای اينکه شما کارگران بتوانید آزادانە خود را سازمان دهید، حق اعتصاب، تجمع و اعتراض داشتە باشید و از حقوق تان دفاع کنید، لازم است مبارزه صنفی را با مبارزه برای آزادی و دمکراسی همراه سازيد. در کشورهائی کە آزادی بيان و سازمان يابی کارگران وجود دارد، دولت و کارفرمایان بە آسانی نمی توانند مانند ایران حق و حقوق شان را نقض کنند و دستمزدهایشان را زیر خط فقر نگاە دارند. در اين کشورها کارگران و سازمان هایشان در استقرار دموکراسی و تعمیق آن بیشترین نقش را داشتە و دارند. سال هاست که در تعدادی از کشورهای سرمایە داری قوانین حمایتی توسط دولتهای نئولیبرال آماج تعرض قرار گرفتە است. اما وجود اتحادیە ها و احزاب کارگری موجب شدە کە این دولت ها نتوانند بە آسانی قوانین کار را بە زيان کارگران تغییر دهند"
شهر برلین مطابق معمول همه ساله شاهد برگزاری جشن و جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان و دیگر نیروهای کار بود. هزاران نفر به دعوت اتحادیه ها و سندیکاهای کارگری حضور پررنگ خود را علیه نابرابری های جاری و ناشی از سیاست های نئولیبرالیستی, تسلط روز افزون بانکها بر منابع ملی کشور ها, قدرت گرفتن روز افزون بورس بازان, بانکها, کنسرنها, و ساختار های الیگارشی های جدید مالی و پول شویی های میلیاردی و فرار های مالیاتی و همچنین سعی روز افزون در تضعیف تشکل های کارگری و حقوق مساوی برای زنان و مردان در برابر کار معین و مشخص ,به میدان آمده و تظاهرات کردند و همبستگی خود را به نمایش گذاشتند.
اعضا و دوستداران سازمان ما و حزب تازه تاسیس " حزب چپ ايران (فدائيان خلق)" در برلین با برپایی چادر و میز تبلیغاتی, دست به تبلیغات گسترده ای زدند که مورد استقبال شایسته ای قرار گرفت. " حزب چپ ايران (فدائيان خلق) که اولین حضور تشکیلاتی خود را تجربه میکرد, با انتشار صد ها اطلاعیه تشریحی و توضیح رفقای چادر مشترک, سعی به شناسایی هر چه بیشتر خود نمود. و اعلامیه حزب چپ ايران (فدائيان خلق) به مناسبت روز جهانی کارگران , علاوه به زبان فارسی, به زبانهای آلمانی,انگلیسی,فرانسه ترجمه شده بود و در اختیار مراجعه کنندگان قرارگرفت. شهر برلین به دلیل موقعیت ویژه خود, همه ساله به مناسبت ماه مه, مورد توجه فعالین کارگری و جنبش چپ قرار میگیرد و مهماندار هزاران نفر از دیگر کشور ها و شهر های آلمان میباشد که برای اعلام همبستگی خود با اتحادیه های کارگری و احزاب چپ آلمان, حضور پیدا می کنند. امسال, میزان حضور ایرانیان ساکن برلین در مراسم ماه مه و حضور آنها در چادر ما چشمگیر بود و رفقا و دوستداران حزب چپ ايران (فدائيان خلق)" و سازمان, این امکان را پیدا کردند تا در موارد مورد نظر به بحث و گفتگو بپردازند. رفقای برلین از مراجعه کنندگان به چادر مشترک , با چای و شیرینی و موزیک دلنشین ایرانی پذیرائی می کردند.
برلین: دوم ماه مای ۲۰۱۸ - ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷
|
|