جمعیت کردهای مقیم فرانسە
صارم الدین صادق وزیری، جاودانە شد
Fri 13 04 2018
کسی کە هموارە در کنار خدای آزادی با ناخدای استبداد در ستیز بود، او کە با آغاز حاکمیت رضاشاە چشم بر جهان گشودە بود در دوران میان دو جنگ جهانی اول دوم تاثیر پذیر از تمام کش وقوسهای اجتماعی آنزمان رشد کرد ودر افول حکومت رضا شاە بە جوانی خردمند وآگاە تبدیل شدە بود، چشمان تیز بین و عقل سلیم اورا علیرغم خاستگاە طبقاتیش کە از اشراف کردستان بود، بە صف انسانهای واقعبین ضد جنگ و طرفدار صلح در کنار میلونها مبارز آزادی‌خواە و انسان‌دوست کە طعم تلخ جنگ را چشیدەاند قرار داد.
در انجمن صلح علیە فاشیزم بە پیکار بر ضد جنگ همت گماشت، او می‌دانست کە جنگ ذاتی سرمایە داریست وریشەرا بە درستی ارزیابی کردە بود. او عقب ماندگی جهان سوم را می‌دید و ستم و قلدری استبداد حکومتیان از طرفی و خرافە جهل تودەناآگاە را هم. بە همین دلیل گذار از دوران دموکراتیکی را کە در آن نیروهای بالندە و انسان دوست آنانی‌کە بادستان خود دنیارا می‌سازند یعنی کارگر، زحمتکش ، کشاورزو آزادی‌خواە در یک کلام سوسیالیست وکمونیست بتوانند بە ترویج زندگی آگاهانە بپردازند. او بە زندگی آگاهانە باور داشت و سعادت جمعی را در گرو بیداری وآگاهی مردم می‌دید. او می‌دانست کە آگاهی وعلم ابزار ضروری مبارزە با خرافە وجهل است اما کاافی نیست ، آگاهانە زیستن بە معنای درک هدف ودیدن راە است و علم دراین نمط است کە بەکار می آید. او می گفت:
"باید بە ملیتهای ساکن ایران امکان دادە شود کە در وسیعترین صورت در سرنوشت خویش موثر گردندوامکان بسط وگسترش وشکوفائی فرهنگ وسنن ملیشان را بە بهترین وجە داشتە باشند . این نخستین شرط لازم و اجتناب ناپذیر برای دمکراتیزەکردن محیط سیاسی ایران است شناسائی حق تعیین سرنوشت برای عموم ملیتها ی ساکنایران اعم از کرد و آذربایجانی و بلوچ و ترکمن وعرب..."
دوران خلجان و بحرانهای مداوم پهلوی دوم بە کودتای شوم ١٣٣٢انجامید و بازهم استبداد وخرافە شاە وشیخ توامان مسلط شدند و صارم ها بە اسارت و گرم رو آزادگانی بەپای دار رفتند، پس ازاین دوران ظاهرا دوران آرامش اورا می بینیم او اما هموارە در تب وتاب یافتن راهی و انتقال تجربەای در حد امکان تحت فشار استبداد پهلوی بود.
اوهم همراه ملیونها انسانی کە بە آنها عشق می‌ورزید سرنگونی حکومت پهلوی را دید، چنانکە اشارە رفت تیزبین بود ولاجرم هیبت و ادبار حکومت دینی را بە درستی می‌شناخت.
آتش قیامی کە سرتاسر ایران را فراگرفتە بود میرفت تا این سرزمین انقلاب را تجربەکند. دراین هنگامەغریب چراغ سبز استثمارگران جهانی در گوادلپ، نا امید از ناتوانی فردی شاە و نکبت استبداد سلطنتی، هیولای جهل وجنایت قرنها خفتە بر بستر حماقت، خرافە و نادانی را از جای برجهاند. اگرچە در اندک زمانی این هیولا راە را بر شکوفائی انقلاب بست، درکردستان اما مردمی رنج‌کشیدە برای بدست گرفتن سرنوشت خویش بە میدان آمدە بودند. کردستان در کشور ایران با وجود تمام کمبودها و ادباری کە براو روا داشتەاند، از موهبتی بس گران‌قدر برخوردار است آنهم مسلط نبودن اسلام بر فضای سیاسی آن، بر مبنای همین موهبت بود کە کردستان میرفت کە تداوم انقلاب را تجربەکند. یک ماە ازجابە جائی قدرت دولتی نگذشتە بود کە هیبت دژخیمانە حکومت اسلام خودرا درسنندج نشان داد، صارم خان از نادر کسانی بود کە براین وضعیت اشراف داشت، او درتهران بر محور جمعیت کردهای مقیم مرکز فرهیختگانی را گردهم آوردە بود، با آشنائی های فردی از بازیگران میدان سیاست ایران، توانست بە آنها بفهماند کە با گفتگوی مستقیم می‌شود راه حلی یافت و این چنین بود کە شورای انقلاب اسلامی، بەسنندج آمد، ازآنجا کە در اواخر حکومت پهلوی در شهرهای کردستان بویژە سنندج خواست ادارە شهرها بر مبنای شورائی شکل گرفتە بود، در گفتگوهای مستقیم با شورای انقلاب اسلامی پذیرش انحلال کمیتە های اسلامی در سنندج، ادارە شهر بە دست شورای شهر مورد توافق قرار گرفت.
آقای صادق وزیری در فهماندن این مطلب بە آقایان نقش مهمی را ایفا کردند . نگارش توافقنامەای کە خلع ید کمیتەهای اسلامی درسنندج با قاطعیت مطرح شدە بود بە قلم ایشان نوشتەشد. جالب آنکە متن توافق‌نامە بدون ذکر بسم اللە ویا چیزی نظیر آن بە امضای همگان بهشتی وطالقانی وبنی صدر و احمد حاج سید جوادی و نمایندە ستاد انقلاب اسلامی ونمایندە مردم آزادی‌خواە سنندج رسید. این متن پنج مادەای شاید تنها متن رسمی امضاشدە این حکومت بدون آرم اسلامی است، کە افتخار نوشتن آن نصیب صارم الدین صادق وزیری شد، او در زمرە کسانیست کە جاودانە می‌شوند در ما و همراه با هرآنکس کە دستی بر آتش مبارزە برای آگاە زیستن و آزادزیستن دارند خواهد زیست، جمعیت کردهای مقیم فرانسە درگذشت این راد مرد را بە همە پویندگان راە رهائی بشر از استثمار وجنگ و خرافە ، وهم چنین خانوادە وبستگان آن رادمرد تسلیت می‌گوید.
جمعیت کردهای مقیم فرانسە
پاریس دوازدهم آوریل ٢٠١٨
|
|
