سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه: مبارزه کارگران هفت تپه ادامه دارد
Wed 7 02 2018
در طول ده ساله گذشته هر ساله کارگران نیشکر هفت تپه حداقل سه ماه حقوق و مزایای خود را با تاخیر دریافت کرده اند. بحران اقتصادی و مدیریتی کشور تاثیر بسیار مخربی بر زندگی کارگران هفت تپه داشته است. کارگران هفت تپه امروز در یک برزخ بردگی در نوسان هستند، کارخانه تولید می کند شکر خارج می شود اما کارگر نه تضمین کاری دارد ، نه حقوق و مزایای خودش را به موقع دریافت می کنند ، بیش از نیمی از کارگران نیشکر هفت تپه قراردادی هستند و کارگران دائمی نیز امیدی به آینده کار خود ندارند. بازنشستگان هفت تپه در وضعیت بمراتب بدتری بسر می برند و اعتراضات مداوم آنها و ما بیانگر شرایط زندگی آنها است.
نهاد اقتصادی هفت تپه که در سال ۹۰-۸۹ متجاوز از ۶۰ هزار تن نیشکر را در زمینی بالغ بر ۷۲۰۰ هکتار ببار می آورد و ۳۰۹۰ هکتار کشت و تولید آن ۱۰۰ هزار تن بوده است و در زمینه بازرگانی شکر و مشتقات،تولید شکر و انواع ماشین آلات ،ابزار و مواد اولیه مرتبط با تولید شکر و مشتقات مانند اسید سیتریک،الکل،ملاس و تولیدات مرتبط با شکر مانند قند،نبات و انواع شیرینی و شوکولات و مربا و شیرین های طبیعی است یعنی بیش از نیمی از تولید شکر در کشور را دارا بود. اما وضعیت زندگی در این منطقه تجاری آنچنان سقوط کرده است که حتی مغازه داران حاضر نیستد جنس نسیه به کارگران بدهند و کارگران حتی نمی توانند شیر خشک کودکان خود را تهیه کنند.
چرا به اینجا رسیده است: نهادهای نظامی وابسته به قدرت در چند سال گذشته تمام سعی خود را می کنند تا این مجتمع اقتصادی که در جهان به آن اقتصاد طبیعت سبز و مردمی می گویند را به زمینی همانند دیگر مناطق جنوب کشور برای استخراج گاز و نفت.
بنقل از نشریات حکومتی می خوانیم " سیامک نصیری افشار قائم مقام شرکت نیشکر هفت تپه در گفتگو با صبح شوش گفت: با حضور متخصصین کلنگ احداث کارگاه مونتاژ پالایشگاه گازوئیل و بنزین یورو۶ در هفت تپه توسط امید اسد بیگی مدیرعامل شرکت نیشکر هفت تپه به زمین زده شد. محصولات شرکت حدود ۵۰۰هزار تن در سال است ۸۰ درصد گازوئیل با کیفیت صادرات به اروپا و ۲۰درصد بنزین تولید خواهد شد."
اعتراضات گسترده در کشور: اعتراضات بیکاران و گرسنگان در یک ماه گذشته در سراسر ایران نمونه ای است از وضعیت بحرانی هفت تپه، بیش از صد کارگر هفت تپه در چند ماه گذشته دستگیر شده اند و دهها نفر هر به چند وقت بازجویی می شوند و زندگی بسیاری از فعالین کارگری هفت تپه زیر ذره بین نیروهای امنیتی قرار دارد. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در طول ده سال گذشته سعی کرده سخنگویی باشد برای انعکاس اعتراضات کارگران و در عین حال با یاری خواستن از دیگر نهادهای کارگری جهانی به حکومت فشار بیاورد برای بهتر شدن زندگی کارگران. اینکه سندیکا توانسته با مبارزات خودش در سه سطح حرکت کند.
الف- داشتن نهاد مستقل کارگری حق ما است، همچنین جلوگیری کند از اذیت و آزار فعالین کارگری و آزادی کارگران زندانی و بازگشت به کار فعالین کارگری
ب- روشنگری کند برای بوجود نیامدن پالایشگاه نفت و گاز توسط نهادهای امنیتی و نظامی
سه- مبارزات کارگران را با شرایط خاص منطقه هفت تپه به جلو ببرد.
اعتراضات جدید: کم نیستند نهادهای که در ده سال گذشته سعی کرده اند هفت تپه را به آزمایشگاه جریانات سیاسی تبدیل کنند، نگاه سیاسی که در ابتدا شکل گیری سندیکای هفت تپه وجود داشته است، عده ای در ابتدا بحث اشغال کارخانه هفت تپه را مطرح کردند که بانیان اش در اولین بزنگاه و بگیر و ببندها به خارج رفتند.
اما در دور جدید بحث اختلال یا از بین بردن خود کارخانه و وسایل اصلی اش مطرح است. البته باید اذعان کرد در چهار دهه گذشته خود حکومتی ها بوده اند که دست به خراب کاری زده اند ولی نگاه مخرب و فرقه گرایانه در جنبش کارگری را نباید از نظر دور داشت چرا که بانیان بحث های رادیکال در خود محیط کار حضور نداشته اند و از افراد ساده لوح سوء استفاده می کنند و تنها صدمه اش را کارگران خورده اند. ما باید هر دو سیاست را در نظر بگیریم و همیشه خواهان خودگردانی کارگری باشیم و از این نگاه بوده است که بحث مالکیت عمومی را در مقابل مالکیت خصوصی یا خودمانی مطرح کردیم و تاریخ نشان خواهد داد که روزی خود کارگران هفت تپه مدیریت کارخانه را بدست می گیرند.
وظیفه کارگران: ما برای منافع و بهتر شدن زندگی کارگران مبارزه می کنیم و انضباط کارگری یکی از اصول اولیه این مبارزه است، باید مبارزه را با هم پیش ببریم و در یک مشارکت جمعی، اینکه جوانان بسیاری تحت فشار هستند شکی نیست، بر این اساس شعار کار دائم و عمومی سازی را مطرح کردیم ما نباید بگذاریم سرمایه داران و جریانات فرقه گرا با بوجود آوردن انشقاق در میان کارگران مبارزه را با مشکل بدتری روبرو کنند. یک تاکتیک اشتباهی عده ای می تواند دسیسه سرکوب وسیع کارگران را توسط نیروهای امنیتی فراهم کند. مشکل بیکاری و گرسنگی مشکل کل جامعه ایران است و ما هم همگام با جنبش سراسری این کار را پیش می بریم در جهت سازندگی نه تخریب.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
بهمن ماه/1396