عصر نو
www.asre-nou.net

گزارش برگزاری کنگره ۲۲ سازمان راه کارگر

گزارش « گزارشگران مهمان کنگره بیست و دوم سازمان راه کارگر»!

Fri 11 08 2017

در مرداد ماه ۱۳۹۶(اوت ۲۰۱۷) کنگره بیست ودوم سازمان راه کارگر برگزار شد. این کنگره، بیاد رفیق پرویز برادران، که در فاصله دو کنگره درگذشته بود، و با یاد و خاطره همه جانباختگان راه آزادی و برابری و سوسیالیسم، با یک دقیقه سکوت آغاز شد. در این کنگره که با شرکت اعضای سازمان و رفقای مهمان برگزار گردید، بعد از انتخاب هیات گرداننده کنگره، نشست وارد دستور جلسه شد. در ابتدا در راستای بررسی عملکرد ارگانها و نهادهای تشکیلات، بیلان روابط عمومی سازمان مورد بحث و رسیدگی قرار گرفت و عملکرد عمومی این نهاد مورد تائید قرار گرفت. در رابطه با سایت سازمان نیز پیشنهاداتی برای بهتر شدن عملکرد آن ارائه گردید.

سپس کنگره، بر روی سند پیشنهادی کمیسیون اصلاح برنامه سازمان، متمرکز شد. در این رابطه کنگره بیست و دوم سازمان، لزوم تغییرات و روزآمد شدن برنامه را تائید کرد و ضمن قدردانی از ابتکار و تلاشهای کمیسیون اصلاح برنامه، خواهان آن شد که اولا بخاطر پیچیدگی ها و تغییرات بزرگی که در سه دهه گذشته بوقوع پیوسته و لزوم به روز کردن برنامه، ثانیا بخاطر سازمان دادن مشارکت همه جانیه اعضای سازمان و فعالان چپ و کارگری و کمونیست در بحثهای مربوط به تدوین برنامه و سازمان دادنِ گفتمان سوسیالیستی، ستونی برای بحث آزاد و علنی و گسترده در سایت سازمان ایجاد شود. سایت سازمان در همراهی با کمیسیون اصلاح برنامه ، تلاش کند در این زمینه همکاری فعالان چپ و کارگری را جلب نماید.

کنگره بیست و دوم همجنین درباره رفراندم استقلال کردستان عراق، بحث مفصلی داشت و قطعنامه ای صادر کرد. در این قطعنامه آمده است:

" مبارزه مردم کردستان در هر چهار بخشِ ایران و ترکیه و سوریه و عراق برای حق تعیین سرنوشت و خودحکومتی ، مبارزه ایست عادلانه ، تاریخی و طولانی. این مبارزه در صدسال گذشته هرگز فروننشسته است. این حق هر بخش از مردم کردستان است که سرنوشت خود را بدست خویش تعیین کنند.

اما با توجه به خطر گسترش جنگهای فرقه ای - مذهبی در منطقه، نقش ویرانگر جنگ در مبارزه طبقاتی و رودرویی های ناخواسته کارگران، ملیتها و ایجاد خلل در همبستکی خلقها، نقش مداخله گرایانه امپریالیسم و صهیونیسم و ارتجاع منطقه و نیز نقش بنیادگرایی مذهبی، تجزیه عراق را همچون دیگر کشورهای منطقه بسود کارگران و زحمتکشان نمیدانیم. از اینرو ، اتحاد کارگران و زحمتکشان، نیروهای ترقیخواه و سکولار عراق را مبنای مبارزه همزمان علیه ارتجاع اسلامی در اشکال مختلف سنی – شیعه آن و هرگونه استبداد مذهبی – فرقه ای- نظامی آن وعلیه اشغال و توسعه طلبی امپریالیستی میدانیم.

اما در صورت اعلام استقلال کردستان عراق و پیروزی رفراندم در یک انتخابات آزاد وعادلانه و دمکراتیک، از حق تعیین سرنوشت مردم کردستان عراق دفاع میکنیم و در کنار مردم کردستان عراق هستیم. و ما در مقابل هرگونه تهاجم احتمالی به آنان – از هر سو که باشد می ایستیم و آنرا محکوم میکنیم. طبعا بر این باوریم که بدون مشارکت فعال همه گروههای سیاسی و نهادهای مردمی، بدون لغو همه محدودیتها و موانع دخالت دمکراتیک مردمان نمیتوان از یک همه پرسی و انتخاب آزاد و دمکراتیک صحبت کرد.

ما براین باوریم که مبارزه با ارتجاع داخلی، قدرتهای ارتجاعی منطقه و امپریالیسم، مبارزه ایست برای عراقی آزاد و سکولار و عدالت خواه ، که موفقیت این مبارزه تنها از طریق اتحاد کارگران و زحمتکشان آن کشور ممکن است. نیروهای آزادیخواه و چپ و سکولار باید علیه هرگونه جنگ طلبی فرقه ای- مذهبی و دخالت قدرتهای منطقه ای و جهانی،علیه جنگ و استبداد ، برای آزادی و برابری و حفظ حرمت انسانی مردمان، حفظ حقوق بشر و دفاع از محیط زیست جبهه متحد خود را سازمان دهند. روشن است که رژیمهای ارتجاعی منطقه خصوصا رژیم ترکیه و رژیم اسلامی ایران و رژیمهای سعودی و اسرائیل در تلاش خواهند بود در مقابل هر جنبش آزادیبخش و دمکراتیک و ترقیخواهانه ای با کارت های خود بازی کنند. نیروی چپ و آزادیخواه کردستان و مردمان خاورمیانه باید هوشیاری فراوانی در مقابل این سیاستها و عوامل آنها داشته باشند. چرا که نیروهای مرتجعی چون بارزانی و دولت اقلیم که سابقه تاریکی در معامله و زد و بند با قدرتهای منطقه ای و جهانی دارند میتوانند در این زمانه نقشی بسیار مخرب علیه روند ترقیخواهانه و آزادیبخش مردم بازی کنند."

در بخشی دیگر از دستور جلسه کنگره سازمان، پیرامون اوضاع سیاسی حساس ایران و منطقه و بدیلهای پیش رو، رفقا فعالانه به بحث و تبادل نظر پرداختد. کنگره بر این باور بود که در راستای تصمیمات و گزارش سیاسی کنگره های ۲۰ و ۲۱ و نوشته های انتشار یافته در این باره در ستون مباحثات تدارکاتی کنگره ۲۲ در سایت سازمان، سندی ارائه شود. در این سند سیاسی که بر پایه نقد دو بدیل و آلترناتیو: ۱- بدیل استحاله طلبان و اصلاح طلبان و نیروهای حفظ نظام اسلامی و ۲- آلترناتیو تغییر رژیم از بالا که در اشکال رام کردن رژیم از طریق تحریمها و فشارهای بین المللی و یا دخالت نیروی خارجی و قدرتهای بزرگ بین المللی و منطقه ای برای ساقط کردن آن استوار است، ما باید بر آلترناتیو انقلاب اجتماعی کارگران و زحمتکشان بار دیگر تاکید نمائیم. آلترناتیو، بدیل و راه سومی که برای حق تعیین سرنوشت مردم بدست خودشان، دفاع از مبارزه روزمره و خواستهای بی واسطه کارگران و زحمتکشان، برای تقویت جنبشهای اجتماعی و مردمی و نهادها و تشکلهای مستقل و سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی سرمایه داری ایرانس، مبارزه میکند و میخواهد برای حاکمیت اکثریت عظیم برای اکثریت عظیم برزمد و صدای بی صدایان باشد.

برای تدقیق نهایی این سند سیاسی، کمیسیونی در کنگره تشکیل شد. متن این سند بزودی انتشار خواهد یافت.

بیست و دومین کنگره سازمان، با قدردانی از زحمات رفقای ستاد تدارکاتی کنگره برای برگزاری موفقیت آمیز آن و با اجرای سرود انترناسیونال به کار خود خاتمه داد.

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

مرداد ۱۳۹۶ – اوت 2017
www.rahekaregar.com

*******

گزارشگران مهمان کنگره بیست و دوم سازمان راه کارگر!

آنچه آنجا می بینیم بحث و جدل و رایزنی است . اندیشه روان است و خرد جمعی است. نه رهبری دارند و نه متکلم الوحده ای. خود می اندیشند و خود در رای گیریها و مصوبات نقش بازی می کنند. آزادی اندیشه و دمکراسی در رفتار جمعی از پائین می جوشد.حضور وزین زنان مبارز و برابری طلب نموداری از اندیشه برابری طلبانه جنسی حاکم بر فضای این تجمع بود. زندانیان سیاسی دوران شاه و شیخ نیز فراوان بودند و به هر طریقی از جانباختگان دهه شصت و کشتار سراسری تابستان 67 میگفتند و از آنان یاد میکردند....دریافتیم که این جان بدر بردگان آرزوهایشان بوسعت کهکشان هاست و قلبشان همچنان که هنوز برای مردم کشورمان می طپد.
*****
در شرایطی که هنوز آتش جنگ و ویرانی در خاورمیانه زبانه می کشد و بیم آن میرود که کشورمان ایران نیز ازپیامدهای آن در امان نماند. در وضعیتی که توان مالی و تکنولوژی تسلیحاتی حرف اول را در معادلات سیاسی و تغییرات جغرافیایی در منطقه میزند. آن هنگام که پیامد جنگ افروزی مستبدان منطقه گره خورده در تمایلات سودجویانه کشورهای امپریالیستی جز تلی از اجساد زحمتکشان طعمه جنگ و در خون غلطیده برجای نگذاشته است. زمانی که بی شمار کودک بیگناه و بی خبر از چرائی جنگ در شوک از دست دادن پدر و مادر و خواهر و برادر و همبازی های خود در آوارگی فرو رفته اند, حضور تشکل های سیاسی - اجتماعی و آمادگی آنها برای مقاومت در برابر هجوم امپریالیست ها و دول مرتجع منطقه بسیار پر اهمیت است.
گزارشگران پس از سال ها خودداری و کناره گزینی از شرکت در تجمعات, مصاحبه ها و حضور در تلویزیون ها و میزگردها اما دعوت اخیر از سوی سازمان راه کارگر برای شرکت در کنگره بعنوان مهمان را بی پاسخ نگذاشت. این فرصت که یاران قدیم, رفقای گمشده و فرهیختگان دیگر را ببینیم چنان جاذبه ای برایمان داشت که آری گفتیم و سرانجام از سوی سایت گزارشگران شتابان به دیدارشان شتافتیم شاید که فرصت دوباره ای در پیش نباشد.
آنجا گردانی از اندیشه ورزان, پاکباختگان و جان بدربردگان از تیغ خونین داس و طناب دار سیاهکاران اسلامی حاکم در دهه شصت حضور داشتند. گردانی که علیرغم تمامی سنگلاخ ها و دشواری ها و رنج راهی طولانی همچنان دوش بدوش یکدیگر بعنوان بخشی از نمایندگان تبعیدی مردم کشورمان دریچه امیدی و شعله ای را زنده نگاه داشته اند و عاشقانه برای آن میکوشند.یک کلام بگوئیم که بیهوده بدنبال عشق نباید گشت. ما عشق را هیمنجا و به چشم دیدیم.
دیدیم عاشقانی را که پس از نیم قرن مبارزه و مقاومت در برابر استبداد های دوگانه شاه و شیخ همچنان می خروشند و بر آن می شورند. این ها همچنان ایستاده اند, این ها سرواند و روی گل شان بواقع بوسیدن دارد. حضورشان تداعی کننده یاد یاران شان همانند علیرضا شکوهی, علی مهدیزاده, پروین گلی آبکناری, غلامحسین ابراهیم زاده, رحیم حسین پور رودسری, مقصود فتحی, نسرین بقایی و دیگر ستارگان شهید این سازمان است. بوی انها را می دهند. اینها نه سازشکارانند وتا به آخر ایستاده اند.این زندگان بر این باورند که یکبار زندگی می کنند, یکبار مبارزه می کنند و بگذار که نه برای قطره ها که جهت بدست آوردن همه چیز برای مردمشان مبارزه کنند.
اینها چشم به بالائی ها و دستجات حکومتی ندارند بل که به افق رهایی انسان ها چشم دوخته اند. این تبعیدیان دل در کشورشان و جان برای مردم شان دارند. کاش مردمی داشتیم که قدر و ارزش پیشروان خود را می دانستند. ایکاش مردمی داشتیم که این زنان و مردان آزاده و عدالت جو را پاس میداشتند و قدر می نهادند. همانند تمامی آنها که در دهه شصت با جان شیفته خود بر کف به پای چوبه های دار شتافتند و به استبداد مذهبی هار و افسار گسیخته حاکم نه! گفتند.
اینها که می دیدیم مصداق همان شهدای زنده اند! نه شهدایی که برای رفتن به بهشت بی قرار بودند و هستند تا از مزایای بهشتی بودن بهره ببرند بلکه از آندسته که حتی به بهشت کذایی نیز عقیده ای نداشتند و با این وجود برای آزادی و عدالت اجتماعی این جهانی مردم جان سرشار از عشق و ارزش خود را در طبق اخلاص نهاده اند. دست اتفاق و زمانه آنها را از چنگال آدمخواران حاکم رهانده است. آیا کسی غم این شیفتگان ازادی و برابری در تبعید را میخورد و یا خواهد خورد؟
آنچه آنجا می بینیم بحث و جدل و رایزنی است . اندیشه روان است و خرد جمعی است. نه رهبری دارند و نه متکلم الوحده ای. خود می اندیشند و خود در رای گیریها و مصوبات نقش بازی می کنند. آزادی اندیشه و دمکراسی در رفتار جمعی از پائین می جوشد.حضور وزین زنان مبارز و برابری طلب نموداری از اندیشه برابری طلبانه جنسی حاکم بر فضای این تجمع بود. زندانیان سیاسی دوران شاه و شیخ نیز فراوان بودند و از هر طریقی از جانباختگان دهه شصت و کشتار سراسری تابستان 67 میگفتند و از آنان یاد میکردند. تاریخ زنده اند تک تک اینان. زنده باشند و همواره با فراموشی تاریخ جدال کنند که این نیازی تاریخی است. این جان بدر بردگان آرزوهایشان بوسعت کهکشان هاست و قلبشان همچنان که هنوز برای مردم کشورمان می طپد
با نام و یاد شهدای راه آزادی و برابری و یک دقیقه سکوت و دقیقه ای کف زدن ممتد, کنگره بیست و دوم سازمان راه کارگر بنام رفیق پرویز برادران نامگذاری شد. جمع کثیری از اعضای سازمان وتعدادی مهمان و ناظر نیز حضور یافته بودند. چه کوتاه بود دیدارشان. حرارت در مباحثات و رفاقت در امور و خلاصه یک دنیا صفا وصمیمیت.بواقع میتوان گفت که برای شناخت جمهوری اسلامی از نزدیک اصلا نیازی به مدارک و اسناد و مراجعه به تاریخچه تبهکارانه این رژیم نیست. کافیست چند روزی در میان این عاشقان باشی و از نزدیک پای خاطرات تلخ و شیرین شان بنشینی. گاه با شوخی و خنده و قهقهه و گاه با لرزش صدا و نفرتشان از حاکمان و چهره عریان استبداد مذهبی میگویند و یک دنیا شور و صداقت.
گفته میشود که با امکانات تکنولوژیک نوین چرا زحمت راه کرده اند و رنج مسیر و اینهمه مشکلات دیگر. چرا از طریق پالتاک این گفتگو ها را انجام نمی دهند؟ باور کنید اینهمه رفاقت وصفا و صمیمیت را باید بود و از نزدیک دید. از پشت جعبه های الکترونیک هرگز دیده نمیشود.اگر چه این تجمع و مصوبات آن تحول و حرکتی وزین را در پهنه سیاسی اپوزیسیون در خارج کشور بر نخواهد انگیخت و بال زدن این پروانه های عاشق طوفانی را بدنبال نخواهد داشت اما این حضور نیز نشانگر وجود نسیم بود و اینکه این نسیم ها همراه طغیان مردم کشورمان تند بادی سهمگین برای جانیان حاکم تدارک خواهد دید.حضور این تبعیدیان در کنار سایر امواج تبعیدیان همراه با تمامی امید ها و انگیزه های پاک سیاسی شان غنیمتی است که آینده ای نوین و سرشار از عدالت و آزادی را نویدبخش است.
لحظات پایانی این دیدار اما غم انگیز بود. وداع سنگین تر وسخت تر از امید دیدار مجدد بود.

گزارشگران
07.08.2017
gozareshgar1001@yahoo.de