"نِـدا"ی آزادی
تقدیم به همه "ندا"های میهنم
Mon 22 06 2009
مـه نـاز طالبی طاری
 همه ناقوس های جهان بـا هـم
تنها نامِ تو را می نوازند ...
که این
آفتابِ امیـدهای توست
که روزنه های ریزِ بشارت را
در شبهای تمامیتِ تلخِ تاریخ
و در نبضِ پُر تپشِ هر خُرداد
به تداوم می تپد ...
بگذار شلیک ها
فریادِ شفافت را در شهر گُم کنند
و زلالیِ جوبارانِ سُرخِ آزادی بگذار
رُخسارِ جوانت را
از غبارِ گاز و گلوله بشوید ...
بگذار
این سایه های وحشت زده
روشنای نیمرنگِ آرزوهایت را
در نگاهِ آرام و منتظرت
با خود به قعرِ ظلمت کشند
و آشوبِ آواهای نیمه شب بگذار
از پسِ سنگچینِ سُربیِ سکوت
امیـدی نـو شود
به ادامه ی راه ...
شهر را
بگذار صُبحی دیگر
باز در طنینِ فریادها
یا امیدهای پاک و کوچکِ تو
بیدار شود ...
که این تویی،
تنها تو!
"ندا"ی آزادی!
که جستجوی جسورِ حقیقت را
در تسلسلِ گلوله و زنجیر
گواهِ پگاهِ دیگری شدی ...
و تا سپیده
این تنها نامِ توست
که در فریادِ همه ناقوس های جهان یکجا
طنین افکن خواهد شد ...
|
|