کِی دیگر خواهیم آسود..
Tue 27 06 2017
ا. رحمان
آنانی خسته از راه
در می مانند _
که پا به پای زندگی
راهی دشوار نپیموده اند
آنانی که نگاه شان را
به قلههای مرتفع ،
فرو بسته اند -
صخرههای فرازمند
صعود غرورانگیز عقاب را
نا باورانه رشگ می برند .
دماوند چند بار دیگر
قله برف گرفته اش را
شهودی بر صعود کنندگانش
از نزدیک،
به نمایش گذاشته است؟
اه ...
ای ساقهای خسته،
قله باز و
همیشه،
به انتظار نشسته
آن فرازمند هماره برف گرفته
خوب می داند،
طنین ضربان قلبهای عاشق
چسان ذرات عشق _
تزریق به شریان زندگی،
شهر را به آغازی نو
دعوت می کند
شاید از یاد بردم،
کیِ...؟
در سایه سار بید مجنونی
یا کنار نهر آبی خنک اسا،
درنگی بر خستگی همیشگی
سوده باشم
گفتمش،
بگذارید انگاه _
بر زیر تلی از خاکِ
استخوانهایمان
جشن و سرود آزادی
بر پا باشد
که دیگر دیری ست
راحت اسوده ایم .
رحمان
03/04/96