عصر نو
www.asre-nou.net

گزارش ۲۸ مین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی و دگراندیش در سیدنی

كمیته همبستگی با جنبش كارگری ایران- استرالیا
Sun 2 10 2016


"برای زندانی سیاسی، زندگی سنگینی وظیفه است" مهدی اصلانی

این مراسم در سالن كتابخانه پنانت هیلز در شمال غرب سیدنی استرالیا از ساعت 7.30 بعداز ظهر شنبه 24 سپتامبر امسال آغاز شد و تا نزدیك به نیمه شب با برنامه های متنوعی از شعر، آواز، سخنرانی و خاطره گویی ادامه یافت.

مراسم در ابتدا با یاد همه به خاك افتادگان سیاسی و دگر اندیش در ایران با یك دقیقه سكوت آٌغاز شد. پس از آن گلاره خانم مجری جوانی كه از نسل بعدی فعالین سیاسی است، شركت كنندگان یادآوری كرد كه، این برنامه بر روی خاك بومیان اصلی استرالیا برگذار می گردد این سرزمین همیشه متعلق به آنها بوده و خواهد بود. و از خانم فروغ خواست كه آواز زیبای "ای رفیق مهربانم" را بخواند كه باعث شور و شعفی در میان شركت كنندگان شد. (فروغ طى سالهاى گذشته هم در همگامى با يادمان اجراهايى داشت) این آواز و آواز بعدی با پیانو همراه بود كه آقای هیوا می نواخت. مجری سپس با شعری از نسیم خاكسارادامه داد (نسيم خاكسار دو شعر آه سرزمين من و خاوران را به اين برنامه هديه كرده بود كه هر دو توسط مجرى برنامه خوانده شد )و آنگاه فرهاد آواز پر شور و خاطره برانگیز "در ایرانی كه می دانم" را با همراهى پيانوى هيوا اجرا كرد. فرهاد فيض با همراهى برادرش مهران در گروهاى موسيقى اعتراضى در ايران فعاليت مى كردند آنها چند سال پيش از كشور فرار كردند و اكنون از پناهندگانى هستنتد كه دولت استراليا با تصويب قوانين ضد پناهندگى از به رسميت شناختن پناهندگى دايمپشان مانع مى شود. هیوا نیز پس از آن آهنگی را كه ویژه این سالگرد ساخته به زیبایی با پیانو نواخت

مجری سپس شعر " از این گونه مردن" از احمد شاملو را خواند كه عنوان آخرین كتاب مهدی اصلانی هم از آن گرفته شده است. "… می خواهم خواب اقاقیاها را بمیرم در آخرین فرصت گل …". او سپس به معرفی مهدی اصلانی پرداخت و از او خواست كه برای سخنرانی اش به روی سن بيايد .

مهدی اصلانی به دعوت كميته همبستگى با جنبش كارگرى ايران- استراليا براى سخنرانى ازآلمان به استراليا آمده بود؛ سخنرانی پرشورش را با خاطرات زندان و به ویژه كشتار زندانیان در تابستان 1367 آغاز كرد. او در ادامه گفته هایش به این مسئله اشاره كرد كه كشتار سال 1367، هنجار حكومت فقه هاست و این كشتار نقطه عطفی برای قبل و بعد از خود شد. مهدی اشاره كرد كه همه سال های پس از كشتار یاد یك "تن" همواره باری است كه او بر دوش می كشد و در انتهای صحبتش به ان خواهد پرداخت.
وی در ادامه سخنرانی، شعر گونه اش كه متنی موزون، دلنشین و در عین حال تاثيربرانگيزبودپرداخت. گوشه هایی از خاطراتش را گفت، به نقش شعر و شاعران در زندگی و امید زندانی سیاسی اشاره كرد. از ترفندهای رژیم برای شكستن غرور زندانیان سخن گفت و اشاراتی داشت به برخوردهای منطقی و متقابل زندانیان كه بارها حماسه های پرشوری از مقاومت به ارمغان آورده است كه در تاریخ مبارزاتی این مردم باقی خواهد ماند. در پایان همان گونه كه در ابتدا گفت از عزیز ترین رفیق زندانی اش، "كاظم خوشابی" و چشمان سبزش و نگاه راسخ و مهربانش گفت كه برای همیشه "خاورانی" شد. او گوشه هایی از خاطرات خودش با كاظم را برای شركت كنندگان بازگو كرد.

در پایان این قسمت، برای استراحت و پذيرايى مختصر و همچنین تبادل نظر شركت كنندگان با همدیگر، وقتی به مدت 30 دقیقه اختصاص یافت.

در ادامه مراسم، اقای بهمن یوسفی در سخنان خود؛تاريخچه اى از زندان؛شكنجه و اعدام زندانيان سياسى طى سالهاى پس از انقلاب 57تا به امروز را مرور كرد. بهمن يوسفى از فعالين سياسى است كه ساكن ملبورن هستند ايشان در تلاشى پى گير نمايشگاه عكس اعدام شدگان توسط حكومت اسلامى را تهيه و چندين بار اين نمايشگاه را در ملبورن و سيدنى بر گزار كرده است.
آنگاه فرهاد مجددا آواز زیبايی همراه با گيتارخواند. رفیق غلام یكی از اعضای كمیته همبستگی با جنبش كارگری ایران- استرالیا كه برگزار كننده این مراسم بود، قطع نامه کمیته برگزاری را خواند.در این قطعنامه به مسئله موضع دوگانه آیت الله منتظری در دفاع از حکومت اسلامی و علیه اعدام های گسترده ، سکوت جامعه جهانی در آن مقطع و از جمله در خواست های زیر اشاره شده بود :
"1 – آمرمرین و عاملین کشتارهای سیاسی در این به مردم معرفی شده و به دادگاههای مردمی سپرده شوند
2 – شکنجه و اعدام بفوریت متوقف شود
3 – آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی "
جلسه با پرسش شركت كنندگان و پاسخ های مهدی اصلانی تا نزدیك به نیم شب ادامه یافت و پايان بخش برنامه تصنيف محلى 'گل ناز دارم'بود كه فروغ آن را اجرا كرد .

كمیته همبستگی با جنبش كارگری ایران- استرالیا

سپتامبر 2016
proletarianunite@gmail.com