سه قطره خون همیشه شاهد دانشگاه(1)
اطلاعیه جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر
بمناسبت شانزده آذر روز دانشجو
Wed 7 12 2011
از کودتای ننگین 28 مرداد سال 1332 تا 16 آذر همان سال و یورش وحشیانه یگان های ویژه به دانشگاه سه ماه و نیم میگذشت. در آن زمان از سوئی رژیم مطلقه سلطنتی، فرزند صدیق این آب و خاک مصدق را به بند کشیده بود و در بیدادگاه سلطنت آباد محاکمه میکرد و از سوئی دیگر شاه به استقبال ریچارد نیکسون معاون ریاست جمهوری آمریکا میشتافت تا ضمن خوشامد گوئی به او، شخصا به عرض ارباب برساند که رژیم کودتا دربست آماده خدمت گزاریست.
در آن سال سلطه سیاه ساواک همه جا سایه افکنده بود و آسمان "این مزار آباد بی تپش" را آکنده از دریغ و درد ساخته بود و زمینش را شخم زده و بذر یاس و نا امیدی پاشیده بود. میزبان خرسند از آن بود که از کسی نفسی در نمیآید تا که باعث رنجش میهمان "گرانقدرش" شود. خفقان و وحشت فراگیر شده بود و هر صدائی در نطفه خفه میگشت. ناگهان سکوت قبرستانی مزار آباد بی تپش با فریاد آزادیخواهی دانشجویان جوان از درون دانشکده فنی شکسته شد و به گوش دورترین روستاها رسید. رژیم کودتا بسان هر رژیم مستبد دیگری سراسیمه و آشفته گارد زبده مسلح و ویژه اش را روانه دانشگاه کرد تا میز و دفتر و قلم را بر سر دانشجویان معترض خرد کنند. پاسخ اعتراض آنان گلوله شد و خون سه دانشجو بر سنگفرش راهروهای علم وآگاهی بر زمین ریخت و این سه تن نخستین شهدائی شدند که در سنگر علم و آزادی در خون خود غلطیدند. این سه قطره خون "نخواستند که همچون دیگران کوپن نانی بگیرند و از پشت میز دانشگاه به پشت پاچال بازار بروند و سر در آخور خویش فرو برند، از آن سال چندین دوره آمدند، کارشان را تمام کردند و رفتند. اما این سه تن ماندند تا هر که را میاید بیاموزند و هر که را میرود سفارش کنند. آنها هرگز نمیروند، همیشه خواهند ماند و بر چهره دانشگاه همچنان تازه و گرم میمانند.."
از شانزده آذر آن سال تا شانزده آذر همهء سال ها این سرزمین، این روز، روز مقاومت دانشجو در برابر استبداد و اختناق نام گزاری شد که یادآوری آن همواره خواب از چشمان رژیم های مستبد میرباید. یاآوری چنین روزی هیچگاه در دو رژیم سلطنتی و فقاهتی بدون هزینه نبوده است. اگر در 16 آذر 32 کماندوهای ویژه رژیم مطلقه سلطنتی سنگفرش دانشگاه را با خون جوانان دانشجو رنگین کردند، در 18 تیر 1378 کماندوهای لباس شخصی تحت فرماندهی سپاه ولی امر نیز دست به همان کشتار و بدتر از آن زدند.
از آن سال تا این سال روزی نیست که به این سنگر پولادین علم و آزادی حمله نشود و دانشگاه قربانی ندهد. امروزه زندانهای تنگ و تاریک رژیم ولایت مطلقه فقیه، شریعت رضوی ها، قند چی ها و بزرگ نیاهای بسیاری را در بند کشیده است تا به خیال خام خود دانشگاه را مطیع امر ولایت کند. اما دانشگاه آزادی ستیز کجا و دانشگاه اسیر و مطیع کجا.
حاکمیت جور و جهل رژیم مستبد مذهبی غافل از آن است که این سنت جاودان 16 آذرها و 18 تیرهاست که سرانجام تیر خلاص را بر تفکر فرهنگ استبدادی میزند و بر آن فائق میآید و طومار سیاه آنانرا در هم میپیچد. زیرا دانشگاه زنده است.
16 آذر 1390
1) شریعت رضوی، قند چی و بزرگ نیا