اخبار کارگری - پانزدهم آذرماه ۱۳۹۰
گزارشی از کارخانه نساجی قائم شهر / کارگران فضای سبز سنندج با اعتراضات خود موفق به کاهش بیکاری سالیانه شدند
Wed 7 12 2011
دو اتحادیه بین المللی کارگری خواستار آزادی فوری علی نجاتی فعال کارگری شدند
دو اتحاديه بين المللی کارگری در نامه ای به دبير کل سازمان بين المللی کار، آی ال او، خواستار مداخله اين نهاد وابسته به سازمان ملل متحد برای آزادی فوری و بدون قيد و شرط علی نجاتی، از اعضای هيات مديره سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه، شدند.
آقای نجاتی چند روز پيش در زندان دزفول زندانی شد تا دوره يک سال محکوميت خود را بگذراند.
فدراسيون بين المللی کارگران صنايع غذايی، کشاورزی و خدماتی و کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های کارگری در شکايت نامه خود از جمهوری اسلامی ايران از دبير کل سازمان بين المللی کار خواسته اند تا اين سازمان در بالاترين سطح برای اطمينان يافتن از سلامتی آقای نجاتی و آزادی او اقدام کند.
به نوشته اين نامه، علی نجاتی که از بيماری شديد قلبی رنج می برد، روز ۲۰ آبان سال جاری با حضور در دادگاه، مدارک مربوط به بيماری خود را تحويل داده است؛ مدارکی که حاکی از آن هستند که او نمی تواند دوره محکوميت خود را در زندان بگذارند. اما قاضی دادگاه بدون توجه به اين مدارک دستور بازگشت سريع او را به زندان دزفول صادر کرده است.
علی نجاتی، عضو هيات مديره سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه، در حالی زندانی شد که به تازگی عمل جراحی بر روی قلب او انجام شده بود و اين در شرايطی است که نياز به استراحت و مراقبت پزشکی دارد.
آقای نجاتی در شرايطی دوره يک سال زندان خود را آغاز کرد که دو سال پيش به اتهام مشابهی؛ يعنی تبليغ عليه نظام از طريق مصاحبه، بازداشت و زندانی شده بود.
فدراسيون بين المللی کارگران صنايع غذايی، کشاورزی و خدماتی و کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های کارگری با اشاره پرونده ۲۷۴۷ مورخ سال ۲۰۰۹ سازمان بين المللی کار عليه جمهوری اسلامی ايران، با انتقاد از بازداشت رضا رخشان، رئيس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، در سال گذشته نوشته اند که او، علی نجاتی، فريدون نيکوفرد، قربان عليپور، جليل احمدی و محمد حيدری، اعضای هيات مديره سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، بعد از سپری کردن دوره زندان خود در ساليان اخير، از کار اخراج شده اند.
اين در حاليست که دولت جمهوری اسلامی ايران در نشست ساليانه سازمان بين المللی کار گفته بود که اين فعالان کارگری می توانند به سر کار خود بازگردند.
اين دو اتحاديه بين المللی کارگری نوشته اند که اين برخوردها با اعضای هيات مديره سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه در شرايطی صورت گرفته است که اين سنديکا اقدامات زيادی برای بهبود شرايط صدها کارگر اين شرکت انجام داده است.
اتحاديه های بين المللی کارگری و تشکل های کارگری در ايران بارها از ناديده گرفته شده مقاوله نامه های بین المللی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرده اند.
منبع:رادیوفردا14آذرماه1390
گزارشی از کارخانه نساجی قائم شهر
کارخانه نساجی قائم شهر تا 2 سال پیش درمالکیت دولت بوده است. قبل از اینکه کارخانه به یک سرمایه دار اهل ترکیه به نام ,, اوروس،، فروخته شود، به طور عمدی تقریبا به ورشکستگی کشیده شده است. قبل از تحویل کارخانه به اوروس،(کارفرمای جدید) 2000 کارگر رسمی 8 ماه حقوق از کارفرمای قدیم یعنی دولت طلب داشته اند. بعد از آنکه کارخانه به اوروس فروخته می شود و پول حاصل از فروش کارخانه به دست دولت می رسد، هیچ پولی بابت 8 ماه حقوق معوقه کارگران به آنان پرداخت نمی شود و کارگران همچنان بلا تکلیف می مانند. این کارگران بعد از انتقال کارخانه به کارفرمای جدید، وقتی که از او طلب خود را مطالبه می کنند، وی می گوید که کارخانه را بدون هیچ بدیهی ای تحویل گرفته و تمام پول را به دولت پرداخت کرده ام و حالا هیچ دینی نسبت به شما ندارم. از طرف دیگر دولت هم می گوید که کارخانه را فروخته و طلب کارگران نیز ربطی به ما ندارد. این کارگران علاوه بر 8 ماه حقوق طلب زمان قبل از تحویل کارخانه به اوروس، از بعد از آن زمان هم تا حالا هیچ حقوقی از کارفرمای جدید دریاقت نکرده اند و تولید کارخانه متوقف بوده است. اکنون 2000 کارگر رسمی کارخانه 2 سال حقوق طلب دارند. کارفرمای جدید حالا در حال بازسازی قسمتهائی از کارخانه و همچنین توسعه آن است. در بخش توسعه که کار آن به پیمانکاران محول شده نیز وضعیت کارگران قراردادی مشابه کارگران رسمی است. کارگران قراردادی شرکتهای پیمانکاری از 8 ماه تا یک سال حقوق طلب دارند. به خاطر اعتصابات و اعتراضات کارگران قراردادی برای گرفتن حقوق معوقه، شرکتهای پیمانکاری مجبور به توقف کار و تعطیلی پروژه شده اند.
در طی مدت 2 سال گذشته کارگران رسمی بارها در کارخانه و مقابل ادارات دولتی اعتصاب و تجمع کرده اند ولی هر بار با تهدید از سوی مسؤلین مواجه شده و متعاقبا توسط نیروهای انتظامی و اطلاعاتی سرکوب و بعظا کتک کاری، بازداشت و زندانی شده اند. ملایم ترین جواب مسؤلین به خواست پرداخت 2 سال حقوق به 2000 کارگر کارخانه این بوده است؛ ما می خواهیم کارخانه را برای مردم راه اندازی کنیم، اگر پولی داریم در این راه باید هزینه کنیم نه اینکه به شما بدهیم، راه اندازی کارخانه که منافع عموم مردم را در خود دارد ارجح تر از حقوق شماهاست!
طبق اظهارات بعضی از کارگران رسمی کارخانه، قصد براین است که این کارگران را بدون پرداخت هیچ حقوق و مزایای معوقه و همچنین خسارت ناشی اخراج، از کار اخراج کنند و به جای آنان کارگران قراردادی استخدام کنند. به گفته همین کارگران مشکلات مالی و معیشتی تا حالا باعث طلاق همسران ومتلاشی شدن بعضی از خانواده های آنان شده است.
بله این وضعیت کارگران در این جامعه است. کارخانه ای که کارگران هیچ نقشی در چپاول و به ورشکستگی کشاندن آن ندارند باید تاوان بازسازی و راه اندازی مجددش را به قیمت فروپاشی زندگیشان بپردازند. این کارگران هنگام فعالیت و تولید کارخانه در بدترین شرایط بهداشتی و ایمنی کار و با نازلترین دستمزد، بالاترین میزان سود را برای کارفرما تولید نموده اند، امروز وقتی که همان حقوق ناچیز خود را می خواهند، با این جواب مواجه می شوند که فعلا پولی برای شما نیست، کارخانه باید راه اندازی شود چون منافع مردم را در خود دارد! حالا سؤال این است مگر همین کارگران که سالها در این کارخانه کار کرده اند جزء مردم نیستند!؟ یا اگر ادعای مردمی بودن منافع کارخانه درست باشد، که مطلقا درست نیست، پس این کارگران در زمان تولید برای چه کسانی کار و تولید کرده اند؟ واقعیت این است که کارخانه و سودهای کلان حاصل از آن هیچ ربطی به منافع عموم مردم ندارد. برعکس کل سودش متعلق به کارفرماست که در ازای استثمار وحشیانه و به فقر و فلاکت کشاندن و متلاشی کردن خانواده های بخشی از مردم جامعه که همین کارگران هستند، حاصل می شود.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه 15/9/1390
کارگران فضای سبز سنندج با اعتراضات خود موفق به کاهش بیکاری سالیانه شدند
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال تجمع کارگران فضای سبز منطقه 3 شهرداری سنندج در مقابل شهرداری مرکزی این شهر، روز یکشنبه 13 آذر ماه شهرداری سنندج به منظور کاهش بیکاری سالانه کارگران فضای سبز، طی ابلاغیه ای مناطق سه گانه فضای سبز این شهر را موظف به بکار گیری این کارگران کرد. بر اساس این ابلاغیه مناطق سه گانه فضای سبز شهر سنندج موظف شده اند نیمی از کارگران خود را در دو ماه اول بیکاری آنان و نیمی دیگر را در دوماهه دوم بیکاری شان بکار گیرند تا بدین ترتیب بیکاری سالیانه این کارگران که چهار ماه در سال بود به دو ماه در سال کاهش پیدا کند.
حدود دویست کارگر فضای سبز شهر سنندج پیش از این و در طول ده سال گذشته، مدت چهار ماه از سال را بیکار میشدند. کارگران فضای سبز منطقه 3 شهرداری سنندج در اعتراض به این وضعیت از روز 6 آذر ماه چند بار در مقابل دفتر فضای سبز این منطقه و سپس در مقابل شهرداری مرکزی سنندج دست به تجمع زدند و به عنوان گام اول موفق شدند کاهش بیکاری سالیانه خود را به شهرداری سنندج بقبولانند. خواست این کارگران اشتغال دائم در طول سال و یا در صورت بیکاری چهارماهه در سال، دریافت دستمزد و واریز شدن بیمه هایشان در مدت زمان بیکاری شان است.*
اتحادیه آزاد کارگران ایران با ابراز شادمانی از موفقیت اولیه کارگران فضای سبز شهر سنندج در رسیدن به مطالبات شان، آنان را به اتحاد و همدلی بیشتر برای تحقق تمام و کمال خواستهایشان فرا میخواند و بدین وسیله اعلام میدارد تا رسیدن این کارگران به مطالبات شان دوشادوش آنان خواهد بود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 15 آذر 1390
*در گزارش اول اتحادیه آزاد کارگران ایران مدت زمان بیکاری سالیانه کارگران فضای سبز سنندج سه ماه ذکر شده بود در حالی که مدت این بیکاری چهار ماه در سال است و بدینوسیله تصحیح میشود.
2468-پانزدهم آذرماه