ترور رافق تقی، پزشک و نويسنده جمهوری آذربايجان!
Thu 24 11 2011
بهرام رحمانی
bahram.rehmani@gmail.com
رافق تقی، پزشک و نويسنده سرشناس جمهوری آذربايجان که ۱۹ نوامبر 2011، مورد سوء قصد قرار گرفته بود، درگذشت. پزشک معالج وی در بيمارستان شماره يک باکو، با اعلام اين خبر گفته است که وی دچار تهوع شده و راه های تنفسی وی کلا مسدود شده بود.
رافق تقی، در ۱۹ نوامبر 2011، ساعت ۱۰ شب هنگامی که به منزل می رفت، هدف سوء قصد يک شخص ناشناس قرار گرفت و هفت ضربه چاقو به بدن وی وارد شد.
وی، روز سه شنبه 22 نوامبر، در گفتگوی کوتاهی با بخش آذربايجانی راديو اروپای آزاد - راديو آزادی، گفته بود که به اعتقاد وی، اين سوء قصد يا از طرف دينداران افراطی آذربايجان صورت گرفته، يا اين که از طرف عوامل ايران سازمان دهی شده است. به گفته وی، انگيزه سوء قصد می تواند نوشته های انتقادی وی درباره اسلام افراطی و خصوصا آخرين مقاله وی که با عنوان «ايران و جهانی سازی» در وب سايت همين راديو منتشر شد، باشد.
از سوی دیگر، ايلقار، برادر رافق تقی در گفتگو با راديو فردا، گفته که ضارب با چاقو به قلب رفيق تقی ضربه زده، اما چاقو تصادفا به کتابی که برادرش زير بغل گرفته بود خورده و نتوانسته به قلب وی اصابت کند. ديگر ضربات چاقو به نواحی ديگری از بدن وی اصابت کرده است.
سفارت ايران روز سه شنبه با صدور اعلاميه ای برای مطبوعات آذربايجان گفته است که «نشر اخبار دست داشتن جمهوری اسلامی ايران در سوء قصد به جان رافق تقی، نويسنده آذربايجانی در راستای ايجاد خلل در روابط استراتژی ايران و آذربايجان است.»
در اعلاميه سفارت حکومت اسلامی ايران در آذریابجان، با رد دست داشتن ايران در سوء قصد به جان اين نويسنده آذربايجانی عنوان شده است که انتشار اين اخبار توسط مطبوعات آذربايجان طرح «رژيم صهيونيسيتی و آمريکا» برای ضربه زدن به روابط ايران و آذربايجان است که محکوم به شکست است.
رافق تقی، پزشک بيماری های قلبی که تاکنون چندين اثر ادبی نيز از وی چاپ شده، پنج سال قبل، در پی درج مقاله ای در روزنامه «صنعت» مورد خشم مقامات مذهبی و رسمی ايران قرار گرفت. سفارت ايران در سال ۲۰۰۶، واکنش سختی به انتشار اين مقاله نشان داد و آيت الله فاضل لنکرانی نيز طی فتوائيه ای خون اين نويسنده آذربايجانی را حلال اعلام کرد.
برادر رافق تقی می گويد که به نظر شخص وی، ترور برادرش از ايران «سفارش» شده، اما وی در ادامه اذعان داشت که هنوز تحقيقات در اين زمينه ادامه دارد.
مقامات جمهوری آذربايجان، در مورد سوء قصد به جان اين نويسنده هنوز واکنشی نشان نداده اند، اما تاکنون به کرات ادعا کرده اند که حکومت اسلامی ايران، با تشکيل گروه های اسلامی تندرو در اين کشور، سعی در برهم زدن امنيت ملی در جمهوری آذربايجان را دارد.
دادگاه جرايم سنگين آذربايجان در مهر ماه سال جاری چند عضو حزب «اسلام» آذربايجان را به جرم «سازمان دهی ترور، تشکيل تيم سازمان يافته جنايی، نگهداری و استفاده غيرقانونی سلاح، تهيه، واگذاری، فروش، نگهداری و حمل غيرقانونی اسلحه گرم و قطعات و مهمات» مجموعا به ۵۴ سال حبس محکوم کرد. در دادگاه اين افراد، صراحتا به عنوان «عامل ايران» معرفی شدند و طبق گزارش رسمی، اين افراد با ايران در ارتباط بوده اند.
ترور رافق تقی، هم چنین مصادف با تصويب اصلاحيه قانون آزادی های دينی در آذربايجان است. هنوز معلوم نيست که آيا ميان سوء قصد به جان رفيق تقی و تصويب اصلاحيه قانون آزادی های دينی در پارلمان آذربايجان ارتباطی هست يا نه. يکی از مفاد اصلاحات صورت گرفته، تحصيل آموزش های دينی در کشورهای خارجی برای اتباع آذربايجان است که بدون هماهنگی با ارگان های مربوطه دولت آذربايجان ممنوع شد.
هم چنين مبادله چهره های دينی، اجرای مراسم مذهبی و شعائر دين اسلام توسط شهروندانی که در خارج از کشور آموزش دينی ديده اند، فروش آموزه ها، مقالات و ساير منابع اطلاعاتی در مراکز فروش بدون مجوز ممنوع اعلام شده است. هم چنين تبليغات دينی از سوی افرادی که اتباع کشورهای خارجی هستند در کشور آذربايجان ممنوع است.
رافق تقی، ریيس «مجمع نويسندگان آزاد» بود، در سال ۲۰۰۶ به دنبال نوشتن مقاله ای انتقادی درباره اسلام با عنوان «اروپا و ما» مورد اعتراض قرار گرفت و آيت الله فاضل لنکرانی نيز طی فتوايی اين نويسنده آذربايجانی را «مهدور الدم» اعلام کرد. آیت الله لنکرانی نوشته بود: «قتل او (رافق تقی) بر هر کسی که دسترسی داشته باشد، لازم است.»
بی بی سی، چهارشنبه 29 نوامبر 2006 برابر با 08 آذر 1385، در گزارشی با عنوان «آيت الله محمد فاضل لنکرانی، يکی از مراجع تقليد شيعه در قم، برای دو روزنامه نگار در جمهوری آذربايجان فتوای قتل صادر کرده است.»، نوشت: آن گونه که دفتر آيت الله فاضل لنکرانی اعلام کرده، جمعی از مقلدان وی در جمهوری آذربايجان نامه ای خطاب به وی نوشته و پرسيده اند که وظيفه مسلمانان در قبال نويسنده ای که به گفته آنان، اروپا را برتر از خاورميانه دانسته، دين اسلام را در برابر مسيحيت پست و بی ارزش نشان داده، با کلمات «ناپسند و نالايق» به پيامبر اسلام توهين کرده، تمامی مقدسات اسلام را به تمسخر گرفته و در پايان مقاله اش هم اعلام کرده که همه اين مطالب را آگاهانه و از روی عمد نوشته است و باز هم خواهد نوشت چيست.
آيت الله فاضل لنکرانی، در پاسخ نوشته که فردی که چنين مقاله ای نوشته، اگر مسلمان زاده باشد، به دليل ارتداد (برگشتن از دين اسلام) و اگر کافر باشد به دليل توهين به پيامبر اسلام بايد به قتل برسد و قتل او بر هر کسی که به وی دسترسی داشته باشد لازم است.
بنابر فتوای اين مرجع تقليد شيعه، مسئول نشريه ای که مقاله چنين نويسنده ای را چاپ کرده نيز همين حکم را دارد. بنابراین، نويسنده ای که آيت الله فاضل لنکرانی خواستار قتل آن ها شده بود، رافق تقی و سمير صداقت اوغلو، سردبير نشريه صنعت بودند.
پيش از آيت الله فاضل لنکرانی، جمعی از مردم روستای نردران در شمال باکو، پايتخت جمهوری آذربايجان خواهان قتل رافق تقی شدند که باعث شد پليس اين جمهوری، آپارتمان محل سکونت او را تحت محافظت قرار دهد.
از هنگامی که مقاله رافق تقی در نشريه صنعت چاپ شده، اقدامات اعتراضی متعددی نيز در شهرهای تبريز، تهران و اردبيل عليه اين نویسنده و نشريه صورت گرفته و تظاهرکنندگان از سوی ديگر دولت جمهوری آذربايجان را نيز هدف اعتراض قرار داده اند.
در تبريز شماری از حزب الهی ها تحت عنوان «دانش جويان»، پيش از ظهر چهارشنبه پانزدهم نوامبر 2006 (24 آبان 1385) در مقابل کنسولگری جمهوری آذربايجان دست به تظاهرات عليه روزنامه صنعت زدند. تجمع کنندگان شعارهايی به زبان ترکی سر دادند، از جمله: «نويسنده توهين کننده به پيامبر نوکر اسرائيل است» و «ننگ بر دولت آذربايجان.»
هم زمان با اين تظاهرات، جمعی از «دانش جويان، استادان و کارمندان» دانشگاه تبريز، طوماری امضاء کردند که در آن، از ریيس جمهور ايران خواسته شده بود هر چه سريع تر از طريق وزارت امورخارجه اقداماتی انجام دهد تا دولت جمهوری آذربايجان از مسلمانان عذرخواهی کند و گرنه تعطيلی سفارتخانه جمهوری آذربايجان در تهران و سرکنسولگری اين جمهوری را در تبريز در دستور کار قرار دهد.
محمدرضا تاج الدينی، نماينده تبريز در مجلس شورای اسلامی نيز در جمع تجمع کنندگان به سخنرانی پرداخت و خطاب به دولت جمهوری آذربايجان گفت که اگر انتظار دارد کشورهای اسلامی در مقابل اشغال قره باغ توسط غيرمسلمانان از اين کشور حمايت کنند بايد در برابر آنچه وی اهانت اخير نشريه صنعت به پيامبر اسلام خواند برخورد قاطع از خود نشان دهد تا چنين «اهانت هايی» ديگر تکرار نشود.
هم چنین در ماه ژوئن 2006 (خرداد 85)، دو هفته نامه چاپ باکو به دليل چاپ کاريکاتورهای رهبران و ریيس جمهور ايران تحت پيگرد قانونی قرار گرفتند.
24 نماينده مجلس شورای اسلامی ایران، به وزارت امورخارجه ايران تذکر دادند که بايد در خصوص «توهين به مقدسات اسلام و پيامبر اسلام» در يکی از نشريات جمهوری آذربايجان به دولت اين جمهوری هشدار دهد.
عصر يک شنبه نوزدهم نوامبر 2006 (28 آبان 85) که تذکر نمايندگان در مجلس شورای اسلامی قرائت شد، سفارتخانه جمهوری آذربايجان در شمال تهران صحنه تجمع گروهی از «دانش جويان» گرديد که خواهان احضار سفير جمهوری آذربايجان به وزارت امور خارجه شدند.
همين روز در تبريز، جمعی از بازاريان واصناف مغازه ها و دفاتر کار خود را به مدت دو ساعت تعطيل کردند و با گردآمدن در مسجد موسوم به مقبره خواستار مجازات مسئولان نشريه صنعت «به شديدترين شکل ممکن» شدند و شعار دادند: «قلم به دست مزدور اعدام بايد گردد.» روز جمعه نيز نمازگزاران جمعه در تبريز و اردبيل عليه نشريه صنعت تظاهرات کردند.
البته لازم به تاکید است که همه این اعتراضات را نیروهای وابسته به حکومت اسلامی و در رقابت با جمهوری آذربایجان و تقویت گرایش ارتجاعی اسلامی در این جمهوری بر پا کرده بودند.
اداره مسلمانان قفقاز نيز به اين مقاله اعتراض کرد و در پی آن، دادستانی کل جمهوری آذربايجان کيفرخواستی عليه رافق تقی و سردبير روزنامه صنعت که اجازه چاپ مقاله او را داده بود صادر کرد و برای هر دويشان قرار بازداشت صادر کرد.
اين در حالی است که نشريه آذربايجانی صنعت که مقاله رافق را چاپ کرده بود، نشريه ای مستقل و غيردولتی است و سخن گوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربايجان گفته که سببی برای عذرخواهی دولت جمهوری آذربايجان به دليل انتشار مقاله ای در نشريه ای غيردولتی نمی بيند.
اما طاهر تقی زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربايجان در گفتگو با بی بی سی گفت که سببی برای عذرخواهی دولت جمهوری آذربايجان در اين زمينه نمی بيند و اعتقاد دارد که اين رويداد بر روابط «دوستانه و حسن هم جواری» ميان اين جمهوری و ايران اثری نمی گذارد.
رافق تقی، در مقاله خود تحت عنوان «اروپا و ما» که در اکتبر 2006 در نشریه «صنعت»، منتشر شده بود، از جمله نوشته است: «اروپا نه تنها به دليل موقعيت جغرافيايی، بلكه از منظر واقعيت های معنوی، انسان را به تفكر وادار كرده است. زيرا ارزش های اروپايی در اصل پيروزی همه بشريت است. اين مساله نبايد باعث ايجاد تكبر در اروپائيان شود. صرف نظر از اين كه متاسفانه اين تكبر گاه و بی گاه خود را نمايان می كند و حتی در كسوت فاشيسم جسمانی شده، يا به صورت علنی ميليتاريزه و مهاجم خود نمايی می كند.»
وی، در ادامه می نویسد: «اسلام حقه بازی اخلاقی است؛ بشر دوستی اسلام را نمی توان باور كرد. معيارهای بشر دوستی اسلامی هنوز هم تاب مقاومت در برابر ايرادهای ماترياليسم و ديالكتيكی را ندارد كه آن ها را حفظ كرده و ياد گرفته ايم. اسلام هم شكل استعمار شرقی است و صرفا می تواند به عنوان يكی از انواع استعمار محسوب شود. اسلام هرگز نمی تواند از نظر معنوی بر اروپا چيره شود و قدرت آن را نيز ندارد؛ با اين كه آن را درون تابوتی بر شانه های امپراتوری عثمانی گرداندند. ولی نتوانستند جايی برای بر زمين گذاشتنش بيابند و دوباره به مشرق زمين آوردنش و به سوی قبله خواباندند... به انسانی كه آزادی های اجتماعی از وی سلب شده، خوشبختی های خيالی در سطح طريقت های ظلمانی اسلام بشارت داده می شود. با فلاكت ها راه سست بهشت به عنوان راه خروج از باتلاق های اجتماعی نشان داده می شود. اسلام باعث ايجاد اصول رياكارانه در ساختارهای كشور مشرق زمين شده است... روحانيت در جهان اسلام، صرفا عبارت از افزايش ممنوعيت ها و عقب ماندگی ها و تكميل تدريجی آن ها است. غرب همواره تابع ديالكتيك و شرق هم تابع متافيزيك بوده است. پيشرفت ظاهری در فضای اجتماعی متافيزيك شرق قابل مشاهده است. در خلال جهش های غرب به سوی جلو، به نظر می رسد، شرق يه سوی عقب گام بر می دارد.
... در طول تاريخ حتی در تاريخ نوين ما احترام «خالصانه» رهبران آذربايجان به اسلام عمدتا از منافع «تخت و تاج» آن ها ناشی شده است. مسلمانان فقط به عنوان قشر رای دهنده به درد آن ها خورده و از جمله موانعی هستند كه رفع آن ضروری است.» تاکنون چندين کتاب ادبی و ده ها مقاله از رافق تقی، منتشر شده است.
در پی اوج گرفتن اعتراض برخی مذهبیون، دولت آذربايجان رافق تقی و «سامير صداقت اوغلو» به سه سال حبس محکوم شد، اما هر دو ايشان بعد از دو سال زندان، با عفو رياست جمهوری آزاد شدند.
در این میان، موضع یکی از روزنامه های حکومت اسلامی ایران در رابطه با ترور رافق، جالب است و بیش از پیش توجه افکار عمومی را مبنی بر دست داشتن حکومت اسلامی و طرفدارنش در این ترور، جلب می کند.
روزنامه حکومتی «جمهوری اسلامی»، پس از ترور رافق، 19 نوامبر 2011، نوشت: «سلمان رشدی جمهوری آذربايجان به قتل رسيد. «رافق تقی» كه به دليل اهانت به پيامبر اكرم در جمهوری آذربايجان به سلمان رشدی معروف بود، ديروز توسط يك فرد ناشناس به قتل رسيد. به همين دليل، مردم آذربايجان از آيت الله العظمی فاضل لنكرانی درباره وی استفتاء كردند و ايشان در همان زمان اين شخص را محكوم به اعدام دانستند. ديروز، رافق تقی در حالی كه از اتوبوس پياده می شد توسط يك مرد ناشناس به قتل رسيد.»
بدین ترتیب، تمامی شواهد نشان می دهد که فرد تروریست، مذهبی و تحت تاثیر حکومت اسلامی و به ویژه تحت تاثیر فتوای جنایت کارانه آخوند لنکرانی بوده است.
پليس آذربايجان، تحقيقات ترور اين نويسنده آذربايجانی را آغاز کرده است و طبق ماده ۱۲۶، بند يک قوانين جنايی آذربايجان (سوء قصد عمدی به جان) پرونده باز شده است. اما هنوز مقامات آذربايجان در رابطه اين واقعه واکنش رسمی نشان نداده اند.
حکومت اسلامی ایران در طول حاکمیت جنایت کارانه خود، نه تنها ده ها تن از فعالین سیاسی و فرهنگی مخالف خود را در داخل و خارج کشور ترور کرده است، بلکه در سطح جهانی نیز یکی از اصلی ترین حامیان گروه های تروریستی اسلامی و فاشیستی محسوب می شود.
در طول تاریخ، همه مذاهب خرافی، عقب مانده و ارتجاعی و دشمن آزادی، برابری، شادی و سعادت بشر بوده اند. از سوی دیگر، حق مسلم و طبیعی هر هنرمند و نویسنده ای است که افکار خود را در نقد هر دین و مذهبی و لامذهبی و هم چنین هر حزب و دولتی، صرف نظر از این که نقدش غلط و یا درست باشد، آزادانه و بدون هیچ گونه فشاری به تصویر بکشد، بیان کند و بنویسد. از این رو، همواره باید از گوهر «بی حد و حصر آزادی بیان و قلم و اندیشه» دفاع نمود و ترور رافق تقی را نیز شدیدا محکوم کرد.
پنج شنبه سوم آذر 1390 - بیست و چهارم نوامبر 2011
|
|
