تاریخچه سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا
عضو کنفدراسیون

کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی در خارج (اتحادیه ملی) شبکه ارتباطی برای تبلیغ اخبار به زبانهای مهم غربی و دفاع از مبارزات ایران بود. این توان سریع و جهانگیر از دولت ایران قویتر و موثرتر بود. کنفدراسیون از 10 فدراسیون کشوری مانند آمریکا و آلمان و هر فدراسیون از چند منطقه و چند ده واحد شهری مانند واشنگتن و کلمبیا تشکیل می شد.

زنان با مردان، اقوام، ادیان حق برابر داشته؛ در سازمان آمریکا چندین دبیر زن در تشکیلات و فرهنگی فعال بودند؛ در حالیکه کابینه دولت ایران تا 1347 وزیر زن نداشت. کنفدراسیون انگیزه کتابخوانی، شرکت در تظاهرات، امانت داری، نوعدوستی، سازماندهی را در اعضا کاشت.

در آزادی تنفس سیاسی 39-42 با شعار "شاه باید سلطنت موروثی کند، نه حکومت انتخاباتی" مردم مبارزه را تشدید کردند. تشکیلات صنفی سیاسی دانشجویان داخل و خارج را ساختند. اعتراض دانش آموزان در 20 دی 39 گسترش یافت. اعتصاب دانشگاه با حضور جزنی، اعتصاب معلمان و قتل دکتر خانعلی، جبهه ملی، کارگران کوره پزخانه بمرور اعتراض را گسترش دادند.

شور آزادی خواهی به پیدایش کنفدراسیون جهانی دانشجویان و سیاسی شدن دانشجویان در آمریکا منجر شد. سازمان صنفی دانشجویی در آمریکا در این تنفس سیاسی مخالف مطلقه گرایی حکومت شد. از آغاز، جنبشهای رهایی بخش را با پول، دارو، تبلیغ حامی بود: ویتنام، الجزیره، فلسطین، یمن جنوبی، الجزیره، اریتره.

سازمان آمریکا در واشنگتن، نیویورک، لس آنجلس، شهرهای دیگر با شرکت دانشجویان در 1952 بسرپرستی سفارت آغاز شد. هر سال کنگره دانشجویان در شهری برگزار شده؛ ولی پس از کودتای اوت 1953 تا اوت 1954 انجام نشد. با سیاسی شدن آن در 1961 تا 1979 هر ساله برگزار شد. سازمان های عمده سکولار جبهه ملی، حزب توده، مائویست، چپهای مستقل، نیز نهضت آزادی شیعی بین دانشجویان فعال بودند. سرعت ارتباط در سده 20 خیلی پایینتر از سده 21 بود.

سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا کنگره 8 را در ایپسیلانتی میشیگان، ٢٩ اوت تا 2سپتامبر١٩٦٠برابر ٧ تا ١١ شهریور ١٣٣٩ برگزار کرد. در آن از ٢٥ ایالت ١٧٠ دانشجو شرکت کردند. علی محمد فاطمی رییس کنگره بود. محمد نخشب ـ فعال سیاسی، نظریه پرداز حزب مردم ایران، رهبر انجمن سوسیالیست های خداپرست ــ سرپرست کمیته ها شد.

در هر کنگره کمیته ها مانند پیامها و نشریات و سوکمیته/ گروه کوچکتر مانند نوشتن اعلانیه فعال اند. در این کنگره اردشیر زاهدی سفیر ایران در باره کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ سخنرانی کرد. او مانند شوهر خواهرش، داریوش همایون، کودتا را «قیام ملی» نامید. برخی از حاضران با این اصطلاح مخالفت کردند.

قطب زاده و محمد نخشب تبلیغات دولتی در باره کودتا را افشاء کرده؛ توطئه آمریکا و انگلیس، اعدام آزادگانی چون دکتر حسین فاطمی و کوچک شوشتری را بازگو کردند. روشنگری و افشای وابستگی رژیم حاکم، سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا را بطور رسمی از سفارت جدا کردند.

در کنگره هیئت رهبری جدید انتخاب شد: صادق قطب زاده، منصور صدری، مجید تهرانیان، کیوان طبری. قطعنامه ١٩٦٠ کنگره، ملهم از آزادی، حقیقت، عدالت، قانون برعکس منشور گذشته دال بر تاکید صنفی و غیرسیاسی بودن، کاملا سیاسی بود. سازمان آمریکا مواضع خود را بر جبهه ملی ایران و سازمان دانشجویان دانشگاه تهران منطبق کرد.

در قطعنامه آمد: «در سالهای اخیر سیاست های کلی دولت، چه در داخل و چه در خارج، خساراتی جبران ناپذیر بر ملت وارد کرده است. برای تحکیم استقلال کشور و مبارزه علیه هر نوع نفوذ بیگانه چه شرق و چه غرب، دولت باید به مبارزه علیه فقر، اختلاف طبقاتی و نابرابریهای اجتماعی اولویت بخشد.» خواستار «تأسیس دولتی ملی بر اساس دموکراسی» شد.

بنا بر تز «موازنه منفی» دکتر مصدق قرارداد نفت به شوروی و انگلیس داده نمی شد، کنگره سیاست خارجی را «عدم تعهد مثبت» مبتنی بر «شرایط مشترک پیوستگی ما با کشورهای آسیایی، آفریقایی و اعضاء کنفرانس باندونگ» اعلان کرد. منبع: دکتر منصور بیات زاده.

در 1964 مجید تهرانیان استاد دانشگاه بوستون، پکن رویو را پخش کرده؛ از پال سوییزی -مانثلی رویو برای رفتن به کوبا کمک خواست. مبارزه ویتنام برای استقلال، دانشجویان آمریکا و جهان را بسیج می کرد. چند هوادار توده انقلابی به سفارت الجزیره برای امکانات، سفر آموزش انقلابی، دیدار بن بلا رفتند. پس از 3 هفته سفارت زنگ زد؛ پیشنهاد کرد یک ماه در الجزیره در کویر سفر کنند. آنها نرفتند. دکتر کشاورز سفر و طبابت خود در الجزیره را در کتابی نشر کرد.

فدراسیون آمریکا بخاطر پهناوری به 4 منطقه شرق شامل واشنگتن، مرکز شامل شیکاگو، غرب شامل لس آنجلس و جنوب شامل هوستون تقسیم شد. هر منطقه واحدهای شهری مانند نیویورک، کلمبیا، برکلی، بوستون با دبیران خود را داشت. فدراسیون ها چون آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا هم کنگره های سالانه، اردوهای تابستانی و زمستانی، سمینار های منطقه ای خود را داشتند.

یا بخاطر فقر دولت یا ترس از تراکم دانشجویان، شاه ترجیح می داد تا یک سوم دانشجویان ایرانی به خارج بروند. در 1352 حدود 30 هزار دانشجوی ایرانی در خارج تحصیل کردند. گروه تحقیقاتی سازمان برنامه در 1346 نوشت: 40% دانشجویان مقیم خارج به ایران نمی آیند. در 1351 تعداد 10639 پزشگ فارغ التحصیل شده؛ یک سوم یعنی 3328 آنها به خارج مهاجرت کردند. کیهان 15 سپتامبر 1973. در 1355 تعداد 160هزار دانشجو، 20هزار روشنفکر، شاعر، نویسنده در ایران؛ 50هزار دانشجو در آمریکا، اروپا، آسیا بودند. پس از افزایش قیمت نفت 1971 و هجوم دیپلمه ها به خارج اعضای کنفدراسیون افزایش یافت.

کنفدراسیون در اوج پیش از انشعاب یعنی 1976 کمی بیش از 3هزار عضو شامل 500 حرفه ای داشت. بخاطر فشار فعالیتهای مبارزاتی دبیران و کادرها با سفر به واحدها یک سال از دانشگاه کنار گرفته؛ مبارز حرفه ای می شدند. حدود 6% دانشجویان خارج عضو بودند. پس از احیای قانون 1310 در مارس 1971 تشکیلات دانشجویی گسترش یافت. زندانی سیاسی 3200 نفر بود که دکتر بختیار آزاد کرد. میلانی، ص37. عفو بین الملل، ص 43.

در 1973 آمریکا 12500 و اروپا 25000 دانشجوی ایرانی داشتند. کنفدراسیون بیش از 2059 عضو بقرار زیر داشت: انگلیس 100، فرانسه، سوییس، هلند، آلمان 800، اطریش 100، ایتالیا 400، آمریکا 619، کانادا 40 عضو. سازمان آمریکا 619 عضو و 181 هوادار در شهر، بقرار زیر داشت: اوربانا 17، جنوب کالیفرنیا 150، دیترویت 8، شمال کالیفرنیا 160، شیکاگو 61، لارنس 22، نورمن 24، واشنگتن 40، رالا 10، کلمبیا 25، کرکسویل 24، نیویورک 51.

تعداد عضو واحدهای زیر در یادشتهای نویسنده در حدود نیمقرن پیش نیامده اند: آرلینگتن، هوستن، آستین، ایست لنسینگ، هیوارد، لاباک، شهر اوکلاهما، یوجین، بومانت، موری، مکومب، گینزویل، کاربندیل، فرزنو، جف سیتی، پردو. اعداد از یادداشتهای مولف از کمیته اعتبارنامه در کنگره 21 آورده شده اند. نیز هر واحد تعدادی هوادار هم داشت؛ نیز در جاها دیگر هم 1-3 نفر نشریه می گرفتند.

در 1974 سازمان آمریکا 2برابر یعنی 1228 عضو و 222 هوادار بقرار زیر داشت: اوربانا 42، جنوب کالیفرنیا 230، دیترویت 14، شمال کالیفرنیا 252، شیکاگو 95، لارنس43، نورمن 54، واشنگتن 76، رالا 22، کلمبیا 23، کرکسویل 26، آرلینگتن 39، آستین 77، فرزنو 26، گینزویل 15، نیویورک 98، کاربندیل 25، جف سیتی 23، رالا، پردو 22. واحدها 84 نماینده به کنگره 22 لس آنجلس فرستادند. کنگره های فدراسیون آمریکا تابستان ها بود.

در شهرهای پیرامونی هم اعضا و هوادار در رابطه با انجمن های شهری بودند که در جشنها، کمک مالی، دریافت نشریه شرکت داشتند. برخی هواداران ناشناس در جلسات علنی نمی آمدند. در کلمبیا 4 افسر ناوی سمپات بودند که در جلسان هفتگی علنی نیآمده؛ ولی نشریات گرفته؛ کمک مالی کرده؛ در بحثهای خصوصی سیاسی فعال بودند. لذا شهرهای بزرگ مانند لس آنجلس تا 1000 نفر و کوچک مانند کلمبیا تا 200 نفر در جشن عید می آمدند. این فرصتی برای تبلیغ مبارزه، فروش کتب و نوار، درآمد بود؛ کمک به اشاعه کتابخوانی کرد.

با اینکه سازمان علنی بود؛ ولی ساواک برای خبرچینی و تبلیغ تلویزیونی قدر قدرتی ش می کوشید. گویا ساواک برای قدر قدرتی نوار صوتی را در برنامه تلویزیون می خواست نشان دهد. در کنگره 21 شیکاگو، عضوی زن بر صندلی چرخدار از ایست لنسینگ- میشیگان به سالن آمد. مارشالها از واحدها، دم در اعضا را راه می دادند. بین دبیران چو پیچید که ساواک ضبط صوت زیر صندلی تعبیه کرده بود. در آنزمان موتور ویلچیر زیر صندلی بود؛ پرده برزنتی 4 طرف آن را می پوشاند. کنفدراسیون بیلان مالی، اسناد، کارهای دفاعی خود را در هر کنگره پخش کرده که جناحهای سیاسی رقیب آنها را بررسی و مچگیری می کردند.

در جلسات رسمی طنز هم رایج بود. در کنگره لس آنجلس رفیق هوادار طوفان صحبت کرد. رفیق جبهه ای گفت: این طوفان نبود؛ گرد و خاک بود! رفیقی در آغاز سخنرانی گفت: رفقا، دوستان، سایرین! اولی برای خودیها، دومی برای موتلفان، سومی برای رقیبان. در جلسه واحد واشنگتن در دوپان سرکل، رفیقی در مقابل تشر رییس جلسه دهه 1350 گفت: اگه من و از در بیرون کنی از پنجره وارد می شم. این گفته حاکی از پایداری اعضا در جدل بود. در هر 3 طنز حضار خندیده؛ جو تنش کاهش یافت. در جدول زیر سال، کنگره سازمان آمریکا، جشن، رویداد مهم آمده اند.

1952 کنگره 1 تابستان واشنگتن. برای امور صنفی، بزرگداشت جشنهای ملی، تبلیغ برای سفارت.
1953 اوت کودتا در تهران، قلع و قمع جبهه ملی و حزب توده در دانشگاهها. دیدار نیکسون از تهران، شهادت قندچی، رضوی، بزرگ نیا در 16 آذر، روز دانشجو. اعدام ۲۷ افسر توده‌ای. یک ارعاب سفارت پس ندادن گذرنامه دانشجویان کنفدراسیونی بود که باید گذرنامه را برای ادامه ویزا تجدید کنند. لذا بسیاری فعالین گذرنامه نداشته؛ به اروپا هم نمی توانستند سفر کنند.
1954 کنگره 2. برکلی. مارس، جشن نوروز. اعدام دکتر فاطمی. برگشت انگلیس به پالایشگاه آبادان.
1955 کنگره 3. بوستون. مارس، جشن نوروز. پیمان سنتو بین آمریکا، پاکستان، ایران، عراق، بریتانیا.
1956 کنگره 4. شیکاگو. مارس، جشن نوروز. تشکیل ساواک از رکن 2.
1957 کنگره 5. نیویورک. مارس، جشن نوروز. قیام دادشاه در بلوچستان.
1958 کنگره 6. ان آربور-میشیگان. مارس، جشن نوروز. اتحاد مصر و سوریه. کودتای ضدشاهی قاسم ملی گرا در عراق.
1959 کنگره 7. مارس، جشن نوروز. نیروگاه پژوهشی هسته ای دانشگاه تهران. خروج عراق از سنتو.
1960 کنگره 8. ایپسیلانتی-میشیگان. سازمان دانشجویان سیاسی شده؛ از کنترل سفارت خارج شد. مارس، جشن نوروز انحمن واشنگتن-بالتیمور در هتل ستتلر/ کاپیتال هیلتون، خیابان 16 و ک بود. زاهدی و شهناز با گردانندگان جشن دست دادند. در شب انترنشنال دانشگاه جورج تاون، کر 20 دانشجو بارون بارونه ویگن را خواند. کارهای دستی رو میز.

1961 کنگره 9. اعلان "سازمان دانشجویان ایرانی در واشنگتن و حومه." دفاع از اعتصابات کارگری، زلزله زدگان، زندانیان سیاسی. شهر واشنگتن 5 دبیر قطب زاده، شاملو، پرویز خطیب، اقتداری، محمدی انتخاب شدند. اساسنامه تصویب شد. مارس: در جشن عید، اختلاف در نصب تمثال شاه یا مصدق در جشن بالا گرفت. اسفندیاری کاردار دانشجویی سفارت از دانشجویان دفاع کرد.


برگزار کننده جشن خوش صدا بود. دانشجویان به او فشار آورده تا بدلیل گرفتگی صدا از سرماخوردگی و سرفه گرداننگی جشمن را به قطب زاده جشن را بدهد. قطب زاده با بلندگو به ذم شاه و مدح مصدق پرداخت. جشن 200نفره بین طرفداران شاه و مصدق دعوا شد. رومیزیها کشیده شده؛ ظروف روی کف افتادند. شهناز و زاهدی از در پشت خارج شدند. پلیس آمد؛ 25نفر را دستگیر کرد؛ 2نفر دانشجوی مصدقی و بقیه از سفارت بودند. آنها روز بعد آزاد شدند. در جشن ضبط صوت و عکسبرداری آزاد بود.

شاهین فاطمی در نیویورک، نخشب از دانشگاه کلمبیا، شایگان در نیوجرسی، بیژن مصاحب نیا از جبهه ملی در جشن بودند. دیگر دانشجویان واشنگتن 2قطبی شده؛ از سفارت استقلال یافتند. مه: 175 دانشجو جلسه ای در سالن معماری دانشگاه هاورد داشتند. اقتداری رییس جلسه بود.

1962 کنگره 10. نورمن-اوکلاهما. مارس، جشن نوروز، پیوستن به کنفدراسیون جهانی، تضاد چین و شوروی. اردشیر زاهدی در 60-62 و 73-79 سفیر بود. آغاز جنبش مسلحانه ظفار-عمان.
1963 کنگره 11. سنت لوییس. مارس، جشن نوروز. تظاهرات جلوی کاخ سفید، راهپیمایی از بالتیمور به کاخ سفید. خانه ایران، واقع در خیابان کلمبیا، دی سی. زندان سکولارهای صدیق احمد مجیدیان رییس بانک ملی و ابتهاج نماینده ایران در کنفرانس جهانی برتن وودز 1944 در ایجاد دلار برای ارز تجاری و ذخیره جهان.

1964 کنگره 12. لس آنجلس. دبیران: اقتداری، ح زواره ای. نشریه دانشجو. یرواند آبراهیمان به نامه فارسی مقاله داد.
1965 کنگره 13. شیکاگو. از لس آنجلس، برکلی، نیویورک، هوستون نمایندگان آمده بودند. ولی سیادت، اقتداری، پارسا بناب در کنگره بودند. جلال آل احمد در این کنگره و در خانه ایران واشنگتن با 40-50 عضو سخنرانی کرد. کتاب غربزدگی را به اقتداری داد که در نیویورک چاپ شد.
1966 کنگره 14. هتل واشنگتن. شهرهای محل کنگره: سالهای زوج در غرب مانند برکلی، لس آنجلس و سالهای فرد در شرق مانند نیویورک، شیکاگو، واشنگتن، بوستون. جنوب هم مانند هوستون، گینزویل افزوده شدند. اعدام سکولارهای چپ بهمن قشقایی، شریفزاد، معینی.

1967 کنگره 15. آرکنزاس. منشور پیشنهادی. مرگ دکتر مصدق.
1968 کنگره 16. برکلی. دبیران: فرامرز وزیری، ژاله پیرنظر، ابراهیم توکل. مرگ تختی.
1969 کنگره 17. نیویورک. شعار رادیکال سرنگونی مطرح شد. آغاز سازمان احیاء، خط انقلابی تر بود.
1970 کنگره 18. برکلی. کمیته کیفی، براهنی. اشغال سرکنسولگری در سانفرانسیسکو، 41 ISA زندانی داد.
1971 کنگره 19. شیکاگو. اشغال کنسولگری، ISA4 زندانی در برکلی.
1972 کنگره 20. برکلی. جشنهای نوروز، مهرگان، روز دانشجو، شرکت در مراسم نیروهای مترقی. حبس و شکنجه ب طلوعی و چند نوجوان بدلیل سفر به بلوجستان و یک سفرنامه.
1973 کنگره 21. شیکاگو. جدایی انجمن دانشجویان مسلمان- دکتر یزدی.

1974 کنگره 22. لس آنجلس. جان ثورن وکیل مدافع را کنفدراسیون چند بار بهزینه 2000$ به تهران فرستاد. او زندانیان سیاسی و اثر شکنجه بر پشت احمدزاده در زندان را دید. در شهرهای آمریکا گزارش داد. جدایی گروه بابک زهرایی. تصادف خودرو و مرگ 3 دانشجو. دبیران: ابو، توکل، شهین، سوسن، سریع القلم.
1975 کنگره 23 ژوییه، شیکاگو، انشعاب خط رزمنده/ مسلحانه از میانه/ احیاء، سیس. ولی سیادت، محمد امینی، احمد شایگان. دبیران خط میانه مریم احتشامی، میترا غفاری، حمید تهرانی، فرهاد عمیدی، بیژن نادری.
پس از انشعاب 3گانه این کنگره، سازمان آمریکا باز هم به مبارزات خود در 3 سازمان هوادار چریکها، ستاره سرخ، احیاء ادامه داد. لذا با 3 کنفدراسیون هر کدام 5دبیر رویهمرفته 15 دبیر هر ساله داشتند. برخی دبیران چند دوره انتخاب شدند. روشن است که پس از هر جدایی، هر کدام کنگره های موازی گذاشتند. آرشیو اسناد و امور مالی سازمان هم جدا شدند.

1976 کنگره 24. هوستون. 3 کنگره هواداران سازمان انقلابیون کمونیست، سازمان انقلابی، رزمنده، انشعاب محوریون از سنتی.
1977 کنگره 25. شیکاگو. 15نوامبر: تظاهرات دانشجویان بضد شاه در کاخ سفید-کارتر و گریه شاه از گاز اشگ آور، تظاهرات در 2 دانشگاه ویلیام و مری و جورج تاون، ورود شاه با بالگرد از بام کندی سنتر. واشنگتن پست نوشت: 8000 نفر در تظاهرات بودند. سفارت هم افرادی را بلیط دو سره و 300$ از نقاط آمریکا به واشنگتن آورد که با کنفدراسیون زد و خورد کردند. آخر دسامبر: سفر کارتر به تهران و اعلان "ایران جزیره ثبات و آرامش". خط حامی فدایی: احمد شایگان، ولی سیادت، سعید ضرابی. جبهه ملی خاورمیانه از مشی چریکی جدا شد. سفر روحانی پیکار به پاریس. محمود فرزدقی، مجید سیادت. تکثیر آثار بهرنگی، سلطانپور، ساعدی، اکبر اکبری در رد نظریات شریعتی و بنی صدر. او در ترک ایران در فرودگاه 26 دی 1357 گریه کرد.

1978 کنگره 26. هوستون. کمیته حمایت مبارزات مردم ایران و حقوق بشر در آمریکا، اعضا: ریچارد ویکز، ریچارد فالک، چامسکی، پاولینگ صاحب 2 جایزه نوبل، جان ثورن وکیل مدافع. سفیر جدید جانشین ریچارد هلمز رییس پیشین سیا. سفر سلطانپور به اروپا و کمیته زندان. دستخط او در باره سخنرانیهایش 10 صفحه بجا ماند.
1979 کنگره 27 ژانویه، لس آنجلس، حمله بخانه شمس. فوریه: انقلاب. اکتبر: پناه شاه به آمریکا. خط رزمنده هوادار فدایی. جرم بزرگ شاه: 1-سلطنت نکرده حکومت بدون مسئولیت کرد. خودشیفته بود- صدای انقلاب را دیر در دی 57 شنید. و گرنه مانند اردن و مراکش سلطنت می توانست بماند. شاه در جمع وزیران و امیران ارتش، پشت سر بخیتار گفت: از فردوست دستور بگیرید. این حرف شاه هم غلط بود؛ چون بختیار قانون اساسی را اجرا کرد؛ حسین فردوست سویچ کرده؛ ارتش را بی طرف اعلان کرد. ویدیو نارفیق-1 پرویز کاردان. https://www.youtube.com/watch?v=jMZGtSSXd74

سازمان آمریکا با 5دبیر در 27 کنگره اش حدود 135 دبیر داشت. هم کنفدراسیون هم فدراسیون 3 تا 5 دبیر مانند دفاع، تشکیلات، مالی، فرهنگی، بین الملل داشتند. هر دو نهاد کنگره های سالانه داشته؛ منشور مشترک و برنامه فعالیت تبلیغی و دفاعی در حمایت از مبارزات مردم را تصویب کردند. نیز مبارزات درونی نظرات در صفآرایی دبیران تبلور می یافت. هر سازمان 20-30 واحد شهری داشت.

هر واحد هم دارای دبیر تشکیلات/ مالی، دفاع/ بین الملل، فرهنگی بوده؛ به نسبت اعضا نماینده اصلی و علی البدل برای کنگره داشت. خط سیاسی دبیر بنا به رای نمایندگان کنگره از چند خط سیاسی کنفدراسیون بود؛ دبیر تشکیلات با بیشترین رای غالبا از خط سیاسی با اکثریت بود. دفاع برای تظاهرات، فراخوان، پخش اعلامیه، تماس با نهادهای مترقی بود. گاهی سازمانی برای بهره برداری سرمایه شرکت داشته؛ ولی شرکت منحل و سرمایه تبخیر می شد. فرهنگی تکثیر ادبیات مقاومت هم می شد.

پس از انقلاب، سیر رویدادها سریعتر از نرخ سازماندهی نیروهای سیاسی بیرون از حاکمیت بود. سازمانهای دانشجویی خارج کاملا سیاسی شدند. سازمان جوانان فدایی، مجاهد، رنجبران هر یک کنگره های خود را داشتند. اکنون 70 سازمان دانشجویی اسلامی از جمله تحکیم وحدت در دانشگاههای کشور پس از 40 سال پدید آمده اند. اعضا، کادرها و رهبران کنفدراسیون در انقلاب به ایران رفتند. برخی جذب سازمانهای سیاسی شده؛ زندان و اعدام گرفتند. آنها با امید به ایرانی آباد، آزاد، شکوفان در مصاف با فالانژهای بنیانگرا تار و مار شده؛ بخارج برگشتند.

در ایران سازمان جوانان و پیشگام بدور احزاب متشکل شدند. در خارج هم سازمان دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا، کانادا، اروپا، هند، فیلیپین- سازمان جوانان هوادار سچفخا-اقلیت بوده؛ تا یک دهه فعال بود. در کنگره 8 نیویورک در 1987 خط رزمنده سازمان آمریکا 3 دبیر فرهنگی، تشکیلات، دفاع داشت. برخی دبیران: عبدل، کامبیز، سیامک، منوچهر، آلفرد، بیژن، بهروز، کاظم. سازمان آمریکا کنگره 1 تا 7 از 1980 تا 1986 را در شرق آمریکا، اغلب در کلمبوس گذاشت. ماهنامه جهان را نشر کرد.

درسهای 20 سال مبارزه ضد استبداد و ضد امپریالیسم کنفدراسیون بقرار زیرند: 1-سازمان علنی، توده ای، صنفی باید از شعار انقلابی پرهیز کند؛ چون داعیه حکومت ندارد. حامی شدن احزاب سیاسی با شعارهای متفاوت، آنرا به انشعاب می کشاند. 2- قانون اساسی حتی در نافرمانی مدنی باید مراعات شود؛ نمونه مارتین لوتر کینگ. نباید خود را انقلابی خوانده؛ سرنگونی حکومت را بطلبد 3- مبارزات ضداستبدادی و ضد امپریالیسم موفق بودند. کادرهای تخصصی، امین، کاردان سیاسی ساخت که در دولتها، دانشگاهها، نهادهای خصوصی کمک به پیشرفت کشور کردند. موضع جهانی نسبت به سیاست خارجی دول بزرگ نباید بگیرد؛ چون آنها دنبال منافع ملی در تغییر ند.

شعار ضد امپریالیسم در جهت مخالف منافع زحمتکشان است. نمونه: با حضور امپریالیسم رشد اقتصادی کره جنوبی، ترکیه، تایوان، عمان، قطر. 4- برپایی جشنهای ملی در غرب برای اشاعه فرهنگ باستان و منبع مالی مفید ند. تبلیغ رسوم در جشنهای نوروز واشنگتن را شهره عاصمی و تیرگان تورنتو را مرکز هنر و فرهنگ ایران-کانادا بخوبی پیش می برد.

5- آیا دفاتر تحکیم 120 دانشگاه، کانون نویسندگان و وکلا از تجربه کنفدراسیون درس آموختند؟ "گذشته چراغ راه آینده است" برای جامعه باز مصداق دارد. زیرا حزب جمعبندی کرده؛ در گامهای بعدی بکار برد. در جامعه بسته افراد با تجربه، در محفل جدید تنها قصه گذشته را از پنجره خود بدون اثر وسیع اجتماعی می گویند. این عدم تاثیر و دوباره کاری را در 110سال جنبش آزادی و عدالت ایران بدون حزب از 1906 تا کنون می توان دید. در روسیه درسهای انقلاب 1905 را حزب در انقلاب پیروز 1917 مراعات کرد.

6- خط و فرد رادیکال به عدالتخواهان مدنی ضرر زیاد می زنند. نمونه: شهریاری مرد 1000 چهره حزب توده، سیروس نهاوندی سازمان انقلابی با شناسایی 200 چپی در خیابانها، جسین روحانی اعدامی در شناسایی اعضای پیکار. روحانی با 3200 زندانی را دکتر بختیار آزاد کرده؛ او به فرانسه برای تبلیغ سیاسی رفت. آنها نه تنها تواب شده؛ بلکه بشکار رفقای خود در خیابان پرداخته؛ چند 100 جوان عدالتخواه را سرا زیر زندان کردند.

7- سیاسیکار باید از جامعه در خاور میانه تحلیل صحیح داشته باشد. در منطقه ای که بنیانگرایان سنی و شیعی برای اجرای شریعت می کوشیدند؛ نیرو های چپ افغان، یمنی، ایران، ظفار با انواع جمهوری های من در آوردی "دمکراتیک خلق" در راه قبضه قدرت سیاسی و شکوفایی اقتصاد ناخوانایی خونین ذهن با عین را بروز دادند.

برای انقلاب شرایط عینی باید رسیده باشند تا پیروز شود. مقایسه 15خرداد42 با بهمن 57 نشان می دهد که با رهبری یکسان، جامعه از دید سیاسی در نتیجه انقلاب سفید به مرحله جنبش تنباکوی 1871 یعنی 100 سال پیش رجعت کرد. در شهریور 20 رهبری را سکولارهای چپ و راست داشتند؛ ولی در بهمن 57 رهبری را بنیانگرایان شیعی داشتند. 8-کارها و کادرهای کنفدراسیون از بدو پیدایش در 1962 تا کنون به مبارزات مردم کمک کره است. بهمن نیرومند از واحد برلین کتاب پر فروش "امپریالیسم نو در عمل" را به آلمانی نشر کرد. آذر نفیسی از واحد نورمن اوکلاهما رمان "لولیتا خوانی در تهران" 2003 ش بانگلیسی در لیست پرفروشان نیویورک قرار گرفت.

در اکثر کشورهای غربی سازمان دانشجویی بومی و مقیمان خارجی وجود داشت. در آمریکا دانشجویان برای جامعه دمکراتیک SDS، سازمان دانشجویان عرب، کنفرانس بین المللی دانشجویان/ کوسک در غرب از دهه 1960 فعال بودند. اتحادیه بین المللی دانشجویان IUS همسوی اردوگاه در بر گیرنده 155 سازمان از 112 کشور بود.

کنفدراسیون با عوامل جهانی رادیکال شد: رابطه چین و شوروی، جنگ آمریکا و ویتنام، سرکوب شدیدتر ساواک، بحران عمان، فلسطین، یمن با کودتای 1969 موافق شوروی و جنگ داخلی 1986 جنوب عدن با شمال صنعا، افغانستان با کودتای 1973 داوود خان و کودتای 1978 حزب خلق تره کی و ورود ارتش سرخ 1979-1989. سال و ماه تشکیل کنگره زمستانی کنفدراسیون جهانی در شهر و نام هیئت دبیران بقرار زیرند:

1960 آوریل، هایدلبرگ جلسه مشورتی و تدارکاتی-پیش کنگره از آلمان، فرانسه، انگلستان؛ تصویب مرامنامه، اساسنامه.
1961 کنگره اروپا، لندن، دبیران: منوچهر ثابتیان، حمید عنایت، ژیلا سیاسی، مهراد بهار، محسن رضوانی.
1962 کنگره 1 جهانی پاریس: دانشگاه تهران شعار "اتحاد، مبارزه، پیروزی" را آورد. آمریکا با فرج اردلان به کنفدراسیون پیوست. پیام دکتر مصدق به فدراسیون آلمان. کنفدراسیون جهانی از 1962 از اروپا، دانشگاه تهران، آمریکا تشکیل شد.

1963 کنگره 2 وحدت لوزان: دبیران: حسن لباسچی، فرج اردلان، علی برزگر، ع.م. سیف پور فاطمی، قطب زاده، ورود حزب توده.
1964 کنگره 3 لندن، دبیران: حسن ماسالی، کیوان زرین کفش، م راسخ افشار، محمد رضا پرورش، بهرام دهقان. پیام راسل.
1965 کنگره 4 کلن، دبیران: خسرو شاکری، ح ماسالی، ابوالحسن بنی صدر، بهرام دهقان، پرویز نعمان.
1966 کنگره 5 اشتوتگارت، دبیران: زهره کاویانی، حسن ماسالی، منوچهر حامدی، جمشید انور، رحمت خسروی.
1967 کنگره 6 فرانکفورت: دبیران: ح ماسالی، چنگیز پهلوان، رحمت خسروی، بهمن نیرومند، محمد رضا اعلم، م راسخ افشار. عضو وابسته اتحادیه بین المللی دانشجویان. خروج از کنفرانس بین المللی دانشجویان/ کوسک. چماقداران ساواک از ایران به برلین آمدند. در تظاهرات ضد شاه در راه تئاتر برلین غربی، پلیس یک دانشجوی آلمانی را کشت.*

1968 کنگره 7، دبیران موقت، ژانویه: ح ماسالی، م راسخ افشار، فرامرز بیانی. بحران درون. مه، جنبش دانشجویی پاریس، تظاهرات در هامبورگ، بن، برلین.
1968 کنگره 8 فرانکفورت، آوریل، دبیران: بهمن نیرومند، خسرو شاکری، تقی کاتبی، ناصر شیرازی، فرامرز بیانی.
1969 کنگره 9 کلن، دبیران: مجید زربخش، محمود بزرگمهر، هوشنگ امیر پور، حسن جداری، محمود رفیع. در این کنگره هر 5 دبیر مائویست بودند: سازمان انقلابی 2 دبیر، انقلابیون کمونیست در آمریکا، کادرها و توفان در اروپا.
1970 کنگره 10 کارلسروهه، ده روز ژانویه، دبیران موقت: فرامرز بیانی، محمود راسخ افشار، حسین رضائی.
1970 کنگره11 فرانکفورت، دبیران: منوچهر حامدی، مجید زربخش، داود غلام آزاد، بهرام دهقان، منوچهر اوحدی، امیر پور.
1971 کنگره 12 فرانکفورت، مارس، دبیران موقت: فرامرز بیانی، محمود راسخ افشار، حسین رضایی- به ایران رفت؛ حبس شد. باستناد قانون 1310 جرم 3-10 سال زندان بخاطر عضویت در سازمان با مالکیت اشتراکی بود.
1972 کنگره13 فرانکفورت، ژانویه، با 1000 نفر، دبیران: ه امیر پور، فرهاد سمنار، جابر کلیبی، منصور بیات زاده، حسن حسینیان.
1973 کنگره14 فرانکفورت، ژانویه، دبیران: کوروش افطسی، سعید میرهادی، حسن حسینیان، کاظم کردوانی، فریدون منتقمی.
1974 کنگره15 فرانکفورت، ژانویه، دبیران: کامبیز روستا، جابر کلیبی، هرمز صمیمی.
1975 کنگره16 فرانکفورت، ژانویه، با 1000 نفر، دبیران: سعید صدر، سعید کاظمی، کاظم کردوانی. نجوای انشعاب به 3 سازمان رزمنده، سیس CIS کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، احیاء. پیروزی ویتنام در جنگ.
1976 کنگره17 فرانکفورت، دبیران: علی ندیمی، عبدالله بهروان، علی صدر زاده، فرامرز افشار، فراست. بدون 2خط سیس و طوفان. برگزاری سه سمینار پیش کنگره 17 برای رفع بحران و مقابله با انشعابات. 3 کنگره سازمان انقلابی، انقلابیون کمونیست، سازمان جوانان و دانشجویان دمکرات ایران-حزب توده.
1977 کنگره 18 فرانکفورت، دبیران: احمد شایگان، همایون مهمنش، ویدا سمیعی، فرشید نایب/ نابت، جابر کلیبی. جابر 3 مسئولیت داشت: عضو هیئت اجرائیه واحد شهری، دبیر فدراسیون کشوری، دبیر کنفدراسیون جهانی. سه سمینار پیش کنگره 18، آخرین کنگره در رفع بحران و مقابله با انشعابات سیس-طوفان، میانه، رزمنده. در این سمینارها افشای خصمانه رقیبان بهتر از تحلیل اوضاع جهان، حاکمیت، گذشته مبارزات رایج بود. به این کنگره 89 سازمان ایرانی و خارجی پیام همبستگی فرستادند.
1978 کنگره 19 فرانکفورت، ژانویه، گرفتن مرکز ساواک ژنو. مهر 57 ده شب شعر انستیتو گوته آلمان تهران، حضور تا 10هزار نفر.
1979 انقلاب فوریه، برهبری کمیته 15نفری مذکر شیعی از جمله بازرگان، مطهری، رفسنجانی، طالقانی، بهشتی، بنی صدر. در این کمیته تمام-خواه عضوی سنی، جبهه ای، ارمنی، حزب توده ای نداشت.
1987، فرانکفورت، ژانویه، یادبود کنفدراسیون. رییس جلسه 1000 نفره منصور بیات زاده. حضار: جمشید احدی ونکوور، منصور واشنگتن، مهدی ادهم، ابوتراب، ثابتیان لندن، فرهاد سمنار، بیژن باران. اختلاف بر سر نشان پرچم ایران- شیر و خورشید یا الله بود. ادهم مقاله ای داشت که قرائت نشد.
2013 فرانکفورت، ژانویه، جشن یادمان پنجاهمین سالگرد پایه گذاری کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه ملی). خواندن سرودهای 16آذر، ای رفیقان، ای ایران، سراومد زمستون.
___
* عَلَم در باره سفر 1967 شاه به آلمان مشروح نوشت که در تظاهرات کنفدراسیون یک آلمانی کشته شد. اپوزسیون چپ آینده نگر است؛ باید مجاز به فعالیت باشد. زیرا در حل بحران در پیش، حاکمیت را کمک می باشد. از دهه 1970 با افزایش درآمد نفت، عارضه کنترل OCDخودکامگی تام با سندروم گرتسمن-گشویند زنبارگی پارانویا به غرب و یهودیان عود کردند- بنا به خاطرات علم. او نوشت: "همه قدرت مطلقه دست شاهنشاه است. اجازه نمی دهند مرکز تفکری از محققان برای رژیم درست شود. به همین دلیل دائم صدمه می خوریم. اخبار مسافرت شاهنشاه را به آلمان و برلین بررسی می کردم. بعضی پدرسوخته ها که از کمونیستها و ناصر و شاید حتی از آمریکاییها پول می گیرند، تظاهراتی بر علیه شاهنشاه ترتیب داده بودند.

تظاهرات آلمان به صورت بدی در امده، در تمام روزنامه های مهم جهان نقل شده. درست است که از طرف کمونیستها ست، ولی ممکن بود اجتناب کنیم. در دانشگاه تهران اعتصاب است. کارها روی هم رفته به صورت بی مزه ای در می آید. تقصیر هم با ماست. چه قدر ممکن است بار روی شانه یک نفر گذاشت؟" خاطرات علم، جلد هفتم، ص ۶۱- ۶۰. ۱۳ و ۱۴ خرداد ۱۳۴۶.

کارزار دفاعی و تبلیغی برای زندانیان سیاسی در رسانه های غربی کنفدراسیون زیاد ند: 1-فشار جهانی برای تخفیف اعدام نیکخواه و رجوی به ابد. 2-در اوایل ۱۳۵۴ ساواک حدود ۶۰ نفر از کادرهای سیاسی را برای اعدام در گروههای چند نفره به زندان اوین منتقل کرد. با افشای اعدام نه نفر اول اعتراضات جهانی شدت گرفت: بیژن جزنی، حسن ضیا ظریفی، عباس سورکی، سعید کلانتری، عزیز سرمدی، احمد جلیل افشار، محمد چوپانزاده، مصطفی جوان خوشدل و کاظم ذولانوار. افشاگری و اعتراضات کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور و خانواده های زندانیان سیاسی، ساواک را از ادامه این طرح عقب نشاند. http://www.iran-chabar.de/news.jsp?essayId=94311

منابع. ‏2020‏/01‏/21 پوزش! بخاطر کمبود وقت پروژه، گاهی حدسیات و حافظه ممکن است خطا باشند.
منصور بیات زاده – کنفدراسیون، جنبش دانشجوئی بخش 1-4.
کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، اسفند 2535/ 1355 دکتر ملک زاده میلانی-ساواک.
جزوه عفو بین الملل در باره ایران، چاپ لندن، دسامبر 1976.
ف. م. جوان، حزب توده، چریکهای خلق چه می گویند؟ شهریور 1351، انتشارات ارانی، چاپخانه زالتس لاند. او نوشت: چریکها در آنارشیسم و تروریسم اند. http://www.cisnu.org/?p=278 https://www.facebook.com/cisnu.org/
افشین متین عسگری. کنفدراسیون، تاریخ جنبش دانشجویان ایرانی در خارج از کشور ۵۷–۱۳۳۲. ترجمهٔ ارسطو آذری. چاپ دوم. موسسه نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۷۸
لایروبی طویله اوژیاس-جایگاه واقعی حزب رنجبران بر اساس اسناد تاریخی http://azadi-b.com/J/file/j.kalibi.renjberan.pdf
مائوئیسم در ایران، محمود نادری، 1398 موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 544 ص، 50 هزار تومان.
نشانی محل کنگره های کنفدراسیون:Haus der Jugend * Deutschherrnufer 12 * 60594 Frankfurt

ایران سنت 2500ساله استبداد داشته؛ در سده 20 سوق الجیشی ست لذا استعمار امنیت آنرا خطر زا می کرد. ایران باید به مدرنیسم اقتصاد و تجارت جهان کنونی برسد. مدرنیسم رسیدن به تمدن، رفاه مردم، اقتصاد شکوفان = مدرنیزاسیون ارتش، بیمارستان، سد، فرودگاه خواست دولت + مدرنیته احزاب، انتخابات، فردیت خواست مردم. ایران سده 20 تنها کشوری با 2 انقلاب بود. در 1906 رفع استبداد و مسئولیت پذیری در قانون اساسی مشروطه آمد. در 1979 استقلال، رفع استبداد موروثی، ولی مطلقه دائمی آمد. سازمان صنفی برای مدرنیته و حزب برای مدرنیسم فعالند. کنفدراسیون/ دفتر تحکیم دانشجویان، کانون وکلا، کانون نویسندگان 3 سازمان صنفی برای مدرنیته اند.
*
بزرگداشت دکتر اقتداری در اکتبر 2019 در شهر وینا-ویرجینیا کار ارزنده ای بود. چون 26 نفر در لیست خاطره گویان بود؛ برخی در ضیق وقت حذف شدند. دوستی من با ایشان از اواخر دهه 1960 بوسیله برادرم کامی و رزت در دانشگاه هوارد بود. چند کلمه در باره شخصیت مبارزاتی، بشاش، ورزشمند، هوشمند، پیگیر در دوستی و مبارزه، مداراجو، باانصاف، هنردوست، خاطرات با ایشان خواهم گفت. در خانه با فریده خانم گشاده رو مهماننواز، کتابحانه بزرگ، بحثهای بی یاپان سیاسی خاطرات خوش بنده اند.

دکتر اقتداری ملاط جنبش دانشجویی بین گروههای ایده الوژیک بود. کتاب فروشی آسیا در خیابان 18 و کلمبیا دی سی مرکز دیدار رفقا و خرید کتاب بود. او را در جشن نوروز در هتل "هالیدی این" کریستال سیتی 1981 دیدم. او از بانیان واحد واشنگتن-بالتیمور و بنده از واحد کلمبیا سازمان آمریکا، عضو کنفدراسیون بودیم. در کنگره های فدراسیون آمریکا او در رهبری بوده؛ همدیگر را می دیدم. سیگار نمی کشید؛ اکثر رفقا سیگاری بودند. در تظاهرات ضد دیکتاتوری و ضد امپریالیسم با هم بودیم.

کنفدراسیون اردوهای تابستانی و زمستانی چند روزه داشت که اعضا در محلی ییلاقی دور هم گرد آمده؛ بحثهای داغ سیاسی را ادامه می دادند. در جلسات واحد واشنگتن در دوپانت سیرکل، طبقه 3 شبهای دوشنبه، او، دکتر پارسا بناب، دکتر طهماسبی، دکتر ناظر، دکتر سیروس بینا، دکتر مهدی ادهم، سعید ضرابیان، رحیم باجقلی را در دهه1970 می دیدم. سرود خوانی ای ایران، دانشجو، انترناسیونال با دوستان بیاد مانده اند. در انجمن شبی رییس جلسه به دکتر پارسا اخطار به خروج داد. او گفت مرا از در بیرون کنی از پنجره وارد خواهم شد که پیگیری مبارزاتی را نشان داد.

در اعتصاب غذا برای حقوق زندانیان سیاسی هم با هم بودیم. دکتر طهماسبی اعتصابگران را ویزیت کرده؛ دارو و پول برای زلزله و جنگ زدگان آسیا جمعآوری کرده؛ می فرستاد. سینا، ادهم، بیژن در گروه مطالعه هفتگی در کالج پارک کتب مترقی را با هم مرور می کردیم.

دکتر اقتداری به شکار گوزن به وست ویرجینیا هم می رفت؛ نیز پیاده روی به پارک گلن اکو با رحیم می رفتیم؛ بحثهای سیاسی، تاریخی، علمی داشتیم. سفر او به ایران پس از انقلاب، به چین با دقت و عکسهای فرهنگی مربوط به رد ایرانیان در چین، جاده ابریشم بخاطر مانده. مقالات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی او ارزنده اند. دکتر اقتداری، محمود گودرزی، پرویز بهادر کانون فرهنگی ایرانیان واشنگتن، سیرا، مسا را در دهه 1980 بنیان گذاشتند. دوستی نیم قرن با دکتر اقتداری مغتنم است.

ISA Iranian Students Association اتحادیه دانشجویان ایرانی
CIS Confederation Iranian Students کنفدراسیون دانشجویان ایرانی
کارشناس جهانی ریچارد فرای و محسن مهدی بنیانگزاران ش بودند. MESA Middle East Studies Association
CIRA Center for Iranian Research and Analysis اقتداری، مهرداد مشایخی، ناصر طهماسبی، زواره ای، تام ریکس بنیانگزار بودند. پس از چند سال گرداننده آن دکتر هوشنگ امیر احمدی شد.