به جای جنگ، حکومت ایران را تحریم همه جانبه کنید!
کوروش گلنام
چهارشنبه 28 شهریور 1386 ـ 19 سپتامبر 2007
اگر دولت مردان و سیاستمداران جهان به ویژه در کشورهای پیشرفته وقدرت مند، از
هدف های شوم و پنهان حکومت اسلامی در کوشش برای دست یابی به بمب اتم هراس دارند(که
هراسشان نیز به جاست و کمترین اعتمادی نباید به سران این حکومت داشت)، ساده ترین
راه جلو گیری از دست یابی این رژیم آشوب گر، ترور پرور و یاغی، به بمب اتم و کوشش
برای به زیر کشیدن آن، تحریم همه جانبه آنست نه براه انداختن جنگ که درست است که
حکومت اسلامی گنده گو را نابود می کند ولی بزرگترین آسیب و ویرانی را برای مردم
ایران ببار آورده و درد ورنج آنهارا افزون تر خواهد کرد.
تحریم همه جانبه به چه معناست؟
در برابر حکومتی که برای ماندگاری خود، تمام سیاست درونی و بیرونی اش بر
نیرنگ، دروغ، پنهان کاری، زد و بند، باج دهی و باج گیری، زور گویی، راهزنی، پایمال
کردن همه پیمان نامه های جهانی از طریق گروگان گیری، تهدید، ترور، بمب گذاری
و...هر کار ضد انسانی دیگری استوار است، می بایست حتا خارج از برنامه های متعارف و
تا کنونی در دیپلماسی جهانی، دست بکار شد و رفتاری ویژه چنین حکومت سیاه کاری را
در پیش گرفت. اگر چنین است می توان دریافت که بخشی از تحریم ها به گونه ای نادر و
برای نخستین بار بر علیه حکومتی یاغی انجام پذیرد. نخستین گام حقیقی کشورهای غربی
این است که آماده باشند برای مدتی دست از سودهای مالی/سیاسی خود بر داشته وتا دیر
نشده است با فشار هر چه بیشتر و با ایستادگی سرسختانه، بدون پذیرفتن هیچ گفت وگویی
با حکومت اسلامی( که در این چند سال برای همه جهانیان روشن ساخته است که هدفش ازتن
دادن به گفت وگو تنها بند بازی و خرید زمان برای پیشبرد نقشه های پنهانش بوده است)
و یا دادن هر گونه گونه امتیاز دهی، آن را به پیش برند. کشورهای جهان سرانجام می
باید اراده استوار خود، هم برای یاری به مردم ایران در کوشش برای کندن ریشه این
حکومت ضدانسان، ضد پیشرفت و تمدن و هم
دور کردن خود از خطر یک درگیری خونین فاجعه آمیز رانشان دهند.
مهمترین بخش این تحریم ها می تواند
بایکوت سیاسی این حکومت باشد. همآنگونه که بخشی از پیشنهاد های زیر در سخنان و رای
زنی های تنی چند از دولت مردان اروپایی و آمریکایی در باره سومین برنامه تحریم از
سوی شورای امنیت نیز آمده است، این تحریم ها می تواند در بر گیرنده مورد های زیر
باشد:
1 ـ راه رفت وآمدهای هوایی، زمینی و دریایی با ایران بسته شده و یا به کمترین
میزان ممکن آنهم زیر بازررسی دقیق برسد.
2 ـ خرید نفت از حکومت ایران برای مدتی متوقف شود. کافی است کشورهای صنعتی
یکماه خریدنفت از حکومت اسلامی را متوقف کنند تا نتیجه باورنکردنی آن را
ببینند.(بنا به گفته آژانس جهانی انرژی اتمی حتا اگر تنگه هرمز نیز بسته شود می
توان تا یکسال مصرف نفت جهان را از ذخیره های نفتی تأمین کرد.)
3 ـ مسافرت دیپلمات ها، سران و مهره
های مهم حکومت اسلامی به بیرون از مرزهای ایران ممنوع شده و اجازه شرکت در کنفرانس
ها و یا نشست های گوناگون به ویژه در در سازمان ملل از آنها گرفته شود؛
4 ـ مبادله بازرگانی / تجاری/ صنعتی با حکومت اسلامی به کمترین اندازه ممکن
رسیده و تنها برای رساندن دارو و عذا به مردم ایران انجام پذیرد.
5 ـ سرمایه گذاری درهمه بخش ها در ایران زیر حاکمیت"ج" اسلامی ممنوع
شود.
6 ـ تمام حساب های شخصی سران و مهره
های رژیم، شرکت ها و سازمان های وابسته به حکومت ایران در بانک های خارجی بسته
شود. (بیش از آنچه که تا امروز انجام یافته است)
7 ـ تمام سفارت خانه ها ویا کنسولگری های ایران و رفت وآمدها و ارتباط های
آنها زیر کنترل دقیق قرار گرفته، دامنه و محدوده کار آنها را هرچه کمتر و کمتر
نمایند.
8 ـ پرونده بمب گذاری ها، آدمکشی ها و ارتباط های حکومت اسلامی ایران با گروه
های تروریستی و قاچاقچیان جهانی گشوده و خواست محاکمه دستور دهندگان، برنامه ریزان
و اجرا کنندگان جنایت هادر دادگاهی جهانی، به میان آورده شده و کوشش شود حکم پی
گیری آنها از سوی پلیس جهانی(اینترپول) خواسته شود.
9 ـ هم زمان با این فشارها، می بایست با تمام نیرو از مبارزه مردم ایران در
برابر حکومت اسلامی و حق شهروندی آنها پشتیبانی نمود.
مردم ایران(بالاترین درسد از مردم )این رژیم را از خود ندانسته، هم پیمان
مخالفان جنگ و خونریزی، صلح خواهان جهان، و مخالفان این حکومت آشوبگر و آتش
افروزهستند. بیشترینه مردم ایران از این رژیم خودکامه وزورگویی ها و سیاه کاری های
آن متنفر بوده و هر روز آرزوی رهایی و رسیدن به آزادی را فریاد می کنند.
سیاست مداران جهانی باید توجه داشته باشند که چون ماهیت این رژیم ضد انسانی
است، در راه ماندگاری قدرت باد آورده کسانی که بر کرسی قدرت نشسته اند (1)، جان
انسان ها کمترین ارزشی نداشته و چون از آغاز قدرت یابی این حکومت، بنیان همه
کارهای آنها بر پنهان کاری و دروغ پردازی بوده است، روشن نیست که هم اکنون پنهان
از چشم مردم چه مواد شیمیایی، میکربی و یا هر ماده خطرناک دیگری را در دل چه گوشه
هایی از خاک ایران نهفته باشند که یورش نظامی به ایران سبب پراکنده شدن آن در فضا
وایجاد آلودگی هایی بشود که خود به فاجعه
انسانی بزرگی تبدیل شود. از سوی دیگر می بایست به این نیز اندیشه کرد که آیا حکومت
اسلامی از هراسی که از یورش نظامی به خود داشته است، کوشش رذیلانه ای بکار نبرده
است که پایگاه های نظامی / هسته ای خود را پنهان از چشم مردم در دل شهر ها و یا
نزدیک شهرها ایجاد کند که با نزدیکی آنها به مکان های مسکونی، هم آنها را از دید
ها پنهان کندو هم اگر آشکار شد، چون در مکان های پر جمعیت است و از دید جهانی
نباید مورد یورش نظامی قرار گیرد، درجه امنیتی آنها را بالا ببرد! همه نیز شاهد
بوده اند که حکومت اسلامی با چه تبلیغ های گسترده و فریب کارانه ای، به ظاهر
جوانان فریب خورده ای را نیز آماده کرده است تا در صورت یورش به مکان های حساس
نظامی/هسته ای که دورتر از شهرها ساخته شده اند، به عنوان پوشش امنیتی، دور این
مرکز ها دیوار انسانی ایجاد کنند.
هزینه تحریم های حکومت اسلامی ایران چه به این سبب که در خور برابری با هزینه
های بسیار بالای نظامی نیست و هر آنچه هست (از دید زیان تجاری/صنعتی) نیز به دوش
همه کشورها خواهد بود؛ و چه از این دید که نه مردم بیگناه فراوانی را قربانی می
کند و نه خرابی های وحشتناک و ردپایی هولناک از خود به جا ی می گذارد، که چندین
نسل باید بهایش را بپردازند، کمترین
هزینه ممکن است با نتیجه ای به مراتب بهترو سودبخش تر از یورش نظامی که حکومتی چون
حکومت اسلامی کوشش می کند که اگر به کار گرفته شود، تا نهایت و تا آنجا که مجال
یابد، از آن بهره جسته و اگر بتواند آن را به همه منطقه و حتا جهان کشانده و به
بهانه آن میزان خشونت و سرکوب مردم در ایران را از این که امروز نیز هست، بیشتر
کند. بنا برآنچه آمد، بهترین و ساده ترین راه این است که: به جای جنگ، حکومت ایران
را تحریم همه جانبه کنند! تحریم همه جانبه ای که اگر پی گیرانه و محکم باشد، این
حکومت را در کوتاه مدت متلاشی خواهد کرد.
پا نوشت:
1 ـ بیش از همه قدرتی که رهبر رژیم،
علی خامنه ای، با تکیه بر خشونت و آدمکشی به دست آورده است که به حق روزی باید
همراه با دیگر مهره های رژیم از آن میان اکبر هاشمی رفسنجانی، دردادگاهی جهانی به
عنوان جنایتکاران بر علیه بشریت به محاکمه کشیده شوند.
