عشق هم عشقهای قدیم

چون خود نکنی چنانکه گویی

پند  تو  بود  دروغ   و  ترفند

ناصر خسرو

       

 

 

با یادِ

روزهای خوش و

خاطره عشق قدیم

زیر آسمان آبی کویر ،

در کوچه باغهای   

شهر گلاب پرسه میزدم.

 

به تماشای

سر زدن آفتاب ،

گلهای سرخ محمّدی ،

دست در دست محبوب ،

سرشار از عشق بودم.

معنای شعر و ترانه  ،

در زمزمهء حدیث یار

خوش آواز تر می شد.

 

 

چندی است از

دام دوستی ظاهری ،

            راز و نیاز تصنعی ،          

پند و اندرز سنتی ،         

                مغازلهء تلفنی ،

و ترفند های هتل  نشین ِ

سن دِیه گو

              آزاد شدم.    

 

آن روز خواهد آمد

                  که کمبودهای

روحی  و جسمی

                و چهرهء واقعی ِ

افسونگر عشق و دوستی ،

بر همگان آشکار شود.

 

                            پ. رهگذر

                     اردیبهشت ماه 1386