سث شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۸۶ - ۱۹ ژوئن ۲۰۰۷

 

مهدی فلاحتی

falahatimi@yahoo.com

 

 

 

کوچ

 

 

 

به دستی

            خاطراتم (جامِ بشکسته ست)     

به دستی

           دستِ همکوچی

که سر بر شانه ام           

                       آرام می گوید :

                       « تنم خسته ست » .

 

مجالی نیست امّا ،

پیش از آن که شب

                        - شبِ بی صبح -

آید ،

سوی دیگر رفت باید .

( آنسوی آن رود

                      - می گویند :

هستی

هست دیگرسان از آن چون بود.)

 

 

اگر این بوی خاک ، این خاکِ بارانخیس ،

نشان از بوی خاکِ کوچه های کودکی نیست ،

به دلهامان امیدِ آنچه پیشاروست .

و پاهامان

             به تندآهنگِ باران

می گریزند از پی هم .

هیولای هزاران سر، هزاران هول ،

دور اکنون شده ست از ما.

و سختیهای کوچیدن -  به خود گوئیم :

                                       این یک دَم !

                                       همین یک دَم !

 

 

و اینک رود !

 

باری ،

آه ...

تلخ است اینهمه نومیدواری

کاینچنین در چشمهامان حلقه بسته ست .

دریغا

پل شکسته ست .

 

 

                                        لندن، 16 خرداد 1386