 |
سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۸۶ - ۱۲ ژوئن ۲۰۰۷
|
|
|
پــرویــز ورجــاونــد
من دکتر پرویز
ورجاوند را هرگز ندیده ام
اما به تأثیر از
نوشته های او و به تأثیر از کنش و رفتار
اجتماعی، فرهنگی
و سیاسی وی در ایران معاصر همواره نام اونزد من یاد آور
ارزش های والایی همچون میهن دوستی و آزادی
خواهی
و سعادت مردم سرزمین ما بوده است.
این سوگسرود
پیشکش بزرگواری ومِهر راستین و صمیمانهء او به ایران باد!
محمد
جلالی چیمه (م.سحر)
از بستر ِ کارون
تا قلّهء الوند
وز دامن کرکس
تا ساحل ِ اروند
مام ِ وطن در سوگ
در سوگ ِ یک فرزند
فرزند مِهرآموز
فرزند ِ مهر اومند
یکرنگ و یک سیما
بی مثل و بی مانند
آگاه و دانشور
آزاد و دانشمند
لوح ِ صفایش با
آئینه در پیوند
فرهنگ از او دلشاد
تاریخ از او خرسند
***
ای مام ِ میهن را
شایسته تر فرزند
در خانهء اجداد
هست این زمان هرچند
نقدِ هُنر بی قدر
دست ِ خِرَد در بند ؛
بی باک رُو ، زیراک
در عرصهء دیرند *
پاس ِ نجابت را
ایرانیان خواهند؛
یادت به دفتر دوخت
مهرت به جان آکند.
دلبسته با ایران،
ای گوهرین دلبند
پرویز ورجاوند
پرویز ورجاوند!
پاریس ، 11/6/2007
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* دیرند
: یعنی زمان ـ
|
|
|
| |