درگيری و ضرب و شتم، ادامه سنت جنگ داخلی!
فرخ نعمت
پور
بعد از انشعاب اخیر در درون صفوف حزب دمکرات کردستان ایران و جدا شدن بخشی
از نیروهای این حزب که با عنوان حزب دمکرات کردستان ـ ایران فعاليت ميکنند، بارها
اخباری مبنی بر درگيری فيزيکی ميان اعضای آندو انتشار يافته است، که آخرین مورد
آن خبر مربوط به آتش زدن خانه و تخریب اموال دو تن از اعضای جناح انشعابی، و کشیدن اسلحه به روی
عبدالله حسن زاده بوده است. قبل از این حوادث هم به کرات گزارشاتی در رابطه
با زدوخوردهای گروهی در مقرهای مختلف این
دو جریان در رسانه‌های عمومی منتشر شده‌بود.
آنچه قابل توجه است اين است که هنوز هر دو بخش حزب مکرات کماکان بعد از گذشت چند ماه از اعلام انشعاب
در جوار هم زندگی میکنند و با وجود درخواستهای مکرر هر دو طرف از ارگانهای حکومت
محلی کردستان، محل سکونت آنها از همدیگر تفکیک نشده است. با توجه به جو ملتهب
موجود در میان آندو و عدم پذیرش پلورالیسم سیاسی، وقوع حوادثی از این قبیل البته
کاملا قابل پیش بینی مینماید.
تا کنون این جناح انشعابی بوده که در اعلام خبر مربوط به درگيريها
پيشقدم شده است، و هر دو طرف بعدا بصورت علنی و غیر علنی طرف مقابل را مقصر
قلمداد کرده و کماکان خود را از خطا مبری دانسته‌اند. همچنین با توجه به دخالت
مستمر ارگانهای انتظامی حکومت کردستان و اطلاع آنها از چگونگی این درگیریها، هنوز
گزارشی از جانب آنان منتشر نشده است، تا لااقل از طرف یک ارگان بی طرف مشخص شود که
واقعا کدام طرف مقصر است.
اما با نگاهی به نوع رقابت سیاسی میان جناحهای مختلف حزب دمکرات در گذشته
که در آن جنگ مسلحانه، کشتن همدیگر و تخریب شخصیت سیاسی شيوه اصلی برخورد بوده است، و بویژه در
جریان تجربه جناح انشعابی موسوم به رهبری انقلابی که در آن حزب دمکرات به آنان
اعلام جنگ کرد و در جریان آن بسیاری جان خود را از دست دادند، میتوان به این
نتیجه رسید که متاسفانه هنوز این نوع برخورد غیر مدنی در میان آنها رواج دارد و
از آن استفاده میشود. اما تنها با این فرق که در گذشته با توجه به دسترسی
آنها به مناطق کردستان ایران و امکان جوله نظامی، این خشونت فیزیکی، شکل جنگ
مسلحانه با استفاده از سلاح گرم به خود میگرفت، اما حال به دلیل عدم این امکان
و سکونتشان در کردستان عراق و غیر قانونی بودن استفاده از سلاح گرم در آنجا، این
برخوردها با سلاح سرد صورت میگیرند و درنتیجه از ابعاد بسیار کمتری برخوردار
هستند. در آن هنگام جنگ داخلی پشتوانه تبلیغی ـ حماسی خود را داشت که از طریق
رادیو و رسانه‌های حزبی به خوبی حمایت و به پیش برده میشد، اما حال که از این
امکان بهره‌مند نیستد، برخورد غير متمدنانه آنها بطور آشکارتر و عريان تری در
مقابل افکار عمومی قرار ميگيرد.
پر واضح است که حزب دمکرات با از سرگذراندن انشعاب جديد، ضربه سنگینی را
در شرایط دشوار کنونی متحمل شده‌است، اما
با وقوع حوادثی از این دست، ضرباتی به مراتب
سنگین تری را متحمل خواهد شد و سیمای حزب جلو انظار عمومی خدشه‌دار خواهد شد.
چنین مینماید که در شرایط نامطلوب کنونی کنترل وضع موجود مهمترین کار و وظیفه بویژه
رهبران هر دو جناح است. اين انتظار وجود دارد که رهبران هر دو جناح هرچه زودتر
تدبيری برای مهار چنين درگیريها بيانديشند و اجازه ندهند که اعتبار حزب بيش از اين
لطمه بخورد. برخورد صریح رهبری و تلاش عملی و جدی برای جلوگیری از تکرار این
اعمال، عاجلترین وظیفه پیش روی در مرحله کنونی است.
14.04.2007
