شنبه ۲۵ فروردين ۱۳۸۶ - ۱۴ آوريل ۲۰۰۷

              گر بسوزد همچو شمعم عشق او

                   راز عشقش را نگه  دارم  بجان

                                              « عطار »

        

راز نیمه پنهان

 

خوش نما و دلربا  

از مهر ، سرشار   

مست و زیبا آمدی

امّا . . .

ز دلشادی تهی.

 

باز غمگین و محزونی   

باز مبهوت و خاموشی

از جفای گرگ و تازی ،

در لباس میش  و  راوی ،

می هراسی 

             می گریزی

 

ماه تابان

زندگی زیباست

انتخاب همسری آزاده 

                     پا بر جا ست

 

آرام باش آرام

از اسب پیاده شو

خاموش کن 

            قلیان ِ تازی را

محفوظ  دار

             اسرار باقی را

 

در دو راه زندگانی ،

ابلهان راهی ندارند

بخت با آزادگان است   

باورم کن !

همدم  والا  وفا دارد

سرنوشت آدمی

                 حکم قضا دارد.

 

                                          پ . رهگذر

                                       ۱۲ فروردین ۱۳۸۶