چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۹ مارس ۲۰۰۸

  آنک تویی بهار!

   
 

  با  بوسه های ناب نسیم سحر گهت
وقتی که میرسی
از دوردست دور
                  
برشیب کشتزار،

وقتی که سبزه زار
از جام آفتاب طلایت
سرمست میشود،
وقتی کبوتران
بر بام آسمان همه لاژوردیت
طرح ­ هزار قوس و قزح­
نقش می زنند،

آندم که گلبن ات
                  
از غنچه های سرخ
و کوچه باغهات
                  
از شعرهای سبز
لبریز می شوند
                  
چون ذهن چشمه سار،

آندم که کشتکار
                  
آسوده می رود، 
هر صبح­ سوی کار  
                                                                     
                                            
یاد آر ای بهار!
یاد آر ای بهار
از ما که با طراوت روح­ی امیدوار
در زمهریر وح­شت شبهای سرد و تار
یک عمر
           
بیقرار
                   
چشم انتظار مقدم پاک تو زیستیم
یاد آر ای بهار!
یادی به یادگار
  
 
آرش ایران