پیام
نوروزی
هیئت
دبیران کانون
نویسندگان ایران(
در تبعید)
ای
دريغ از تو
اگر چون گل
نرقصی با نسيم
ای دريغ
از من اگر مستم
نسازد آفتاب
ای دريغ
از ما اگر
کامی نگيريم
از بهار
گر نکوبی
شيشه غم را به
سنگ
هفت
رنگش میشود
هفتاد رنگ
با سر دادن بهاران
خجسته باد و
با امید به
رهایی و آزادی
قلم و اندیشه
در سرزمین
مان؛ به
استقبال
نوروز
و بهار میرویم.
سالی که گذشت
سالی دشوار
برای همه اهل
قلم و هنر بود.
سالی سیاه که
باز در سرزمین
آفتاب، عشق
ممنوع بود و
زندانهای
آشکار و نهان
میهنمان از
نویسندگان، دانشجویان
و کارگران و
زنان آزادیخواه
و برابری طلب
پر بود.
سالی که گذشت
سال سرکوب و
ترور و وحشت و
فقر و غارت
بود. امسال
نیز در شرایطی به
استقبال بهار
میرویم که
حکومت
سرکوبگر
اسلامی با یکدستتر
شدن، خود را
برای آفرینش
بحرانها و دگرگونیهای
سرنوشت ساز آماده
میکند.
سالی که گذشت
سال نزدیکتر
شدن و همسو
ترشدن اعتراضات
و آزادیخواهی
زنان،
دانشجویان،
نویسندگان،
هنرمندان،
روزنامهنگاران
و کارگران و نیز
پیوند محکمتر
آن با پشتبانی
و به میدان
آمدن بیشتر
مردم ما بود.
روندی که هر
مرحله سمت و
سوی موثرتر و
کارسازتر به خود
میگیرد.
بکوشیم سال
جدید را به
سال همبستگی و همدلی
وهم رایی بدل
کنیم و برای
رهایی از
اختناق حاکم
بر کشورمان،
آزادی بیان و
اندیشه و
ساختن جامعهای
درخور زیستن
انسانی، دست
در دست هم به
میدان آییم.
کانون
نویسندگان
ایران(در
تبعید)، ضمن
گرامیداشت
یاد همه جانهای
شیفته به ویژه
اهل قلم که
برای آزادی و
رهایی انسان
از جهل و
استبداد،
ققنوسوار پر
کشیدند،
فرارسیدن
بهار و نوروز
شادیبخش را
به همه
هموندان اهل
قلم و هنر و هم
میهنان خویش
شادباش میگوید
و آرزو میکند
سال نو نقطه
پایانی بر
تیرهروزیها
و سرکوبها بر
سرزمین مان
باشد.
هیئت
دبیران
کانون
نویسندگان ایران(
در تبعید)
اسفند 1386 - مارس
2008
kanoon_dt@yahoo.com
www.iwae.org