سه شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۸ مارس ۲۰۰۸

پیام نوروزی

هیئت دبیران کانون نویسندگان  ایران( در تبعید)

 

 

ای دريغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسيم

ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار

گر نکوبی شيشه غم را به سنگ

هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

 

با سر دادن  بهاران خجسته باد و با امید به رهایی و آزادی قلم و اندیشه در سرزمین مان؛ به استقبال نوروز  و بهار می­رویم.

 

سالی که گذشت سالی دشوار برای همه اهل قلم و هنر بود. سالی سیاه که باز در سرزمین آفتاب، عشق ممنوع بود و زندان­های آشکار و نهان میهنمان از نویسندگان، دانشجویان و کارگران و زنان آزادی­خواه و برابری طلب پر بود.

 

سالی که گذشت سال سرکوب و ترور و وحشت و فقر و غارت بود. امسال نیز در شرایطی  به استقبال بهار می­رویم که حکومت سرکوبگر اسلامی با یک­دست­تر شدن، خود را برای آفرینش بحران­ها و دگرگونی­های سرنوشت ساز آماده می­کند.‏

 

سالی که گذشت سال نزدیک­تر شدن و هم­سو ترشدن اعتراضات و آزادی­خواهی زنان، دانشجویان، نویسندگان، هنرمندان، روزنامه­نگاران و کارگران و نیز پیوند محکم­تر آن با پشتبانی و به میدان آمدن بیش­تر مردم ما بود. روندی که هر مرحله سمت و سوی موثرتر و کارسازتر به خود می­گیرد.

 

بکوشیم سال جدید را به سال همبستگی و هم­دلی وهم رایی بدل کنیم و برای رهایی از اختناق حاکم بر کشورمان، آزادی بیان و اندیشه و ساختن جامعه­ای درخور زیستن انسانی، دست در دست هم به میدان آییم.

کانون نویسندگان ایران­(در تبعید)، ضمن گرامی­داشت یاد همه جان­های شیفته به ویژه اهل قلم که برای آزادی و رهایی انسان از جهل و استبداد، ققنوس­وار پر کشیدند، فرارسیدن بهار و نوروز شادی­بخش را به همه هموندان اهل قلم و هنر و هم میهنان خویش شادباش می­گوید و آرزو می­کند سال نو نقطه پایانی بر تیره­روزی­ها و سرکوب­ها بر سرزمین مان باشد.

 

هیئت دبیران

کانون نویسندگان  ایران( در تبعید)

اسفند 1386 - مارس 2008

kanoon_dt@yahoo.com

www.iwae.org