شنبه ۲۲ دی ۱۳۸۶ - ۱۲ ژانويه ۲۰۰۸

دو رباعی

 

 

زخمه به دلم زن که دلم پرزندا !

ماهور

          و نوا 

                و شورِ ِ دیگر

                                 زندا !

بنشین چو سپیده بر شبستانِ دلم

 

تا باغ

         و بهار

                    و زندگی

                                سرزندا !

                  ****

 

شیدایی‌ی ما ره به جنون آوردا !

صد نقش به کوهِ بیستون آوردا !

بر دارِِِ ِ نمازِ ِ عشق حلاج سریم

بنگر به وضوی ما که خون آوردا !

 

 

یاور استوار   

 استکهلم:  زمستان ۱۳۸۶