وطن اردوی یا س ها و/ یا سمن ها

 

برا ی آنکه با سری برهنه می خوا ند

 

 

همین که تومی خوا نی

آسما نی به سرزمین پروا ز

گویی

توا ز سرنوشت هیا هویی

به صف خا نه

با زمی آیی

د لی  بر شانه ها ی آتش

داریم

نگا ه ا زهزاره ا ی سرخ و

سقوط

به تخیلی دشوا ر

ما

این همه را

با ابری برهنه

می بینیم

با با را ن رنگین کما نی سبز

از خلوت تو

می آییم

آه

تو دیگر چه می دانی

آبی ها ی دریا یت

پس

بر ما چگونه می وزد

وقتی همه مرگ

تا همه با را ن

بر آغا ز خاکستر و

با د

دست ها ی ترا

 برصلیب دوشنبه ای ممنوع

وا می نهد

دیگر کسی

ازنا م عا شقا نه ات

چیزی به عشق

نمی گوید

آه

وطن اردوی یا س ها و/ یا سمن ها

گورستا ن این سا ل

فنجا ن ها ی ترا

بر دوش می کشند

دریا

ا زآشوب تو

بر می گردد

 

محمود معتقد ی

شهریور۸۶