آمریکا به امید و تغییر رای می دهد؟
پیروزی سناتور اوباما در ۱۳ ایالت در برابر موفقیت
۹ ایالتی هیلاری
کلینتون نشان داد که او بخت مبارزه برای پیروزی در نامزدی حزب دمکرات را همچنان دارد
حسن زرهی
07-02-2008
سرانجام "سوپر تیوزدی" یا
"سونامی تیوزدی" به پایان رسید. این انتخابات که برای جمهوریخواهان در
21 ایالت و برای دمکرات ها در 22 ایالت سرنوشت ساز بود، با پیروزینسبی هیلاری
کلینتون و جان مک کین، اما با حضور پررنگ باراک اوباما از دمکرات ها و مایک هاکوبی
از جمهوریخواهان و ماندگاری نه چندان همخوان با پیش بینی ها برای میت رامنی، همراه
بود.
نامزد جمهوریخواهان برای دستیابی به
نامزدی این حزب نیاز به 1191 رای اعضای هیات نمایندگی این حزب را دارد. و نامزد
دمکراتها هم با دست کم 2025 رای اعضای هیات نمایندگی می تواند خود را نامزد ریاست
جمهوری این حزب بخواند. انتخابات سه شنبه ی سرنوشت ساز به هیچ نامزدی بخت برندگی
را نداد. حتی سناتور جان مک کین که همه ی پیش بینی ها حکایت از پیروزی او در 5
فوریه داشت نتوانست پیروز این دور از انتخابات شود.
در نتیجه هر دو حزب و احتمالا هر 5
نامزد کنونی به مبارزات خود برای دست یابی به نامزدی حزب هایشان ادامه خواهند داد.
اما میزان پیروزی سناتور اوباما در 13
ایالت در برابر موفقیت 9 ایالتی هیلاری کلینتون نشان داد که او بخت مبارزه برای
پیروزی در نامزدی حزب دمکرات را همچنان دارد. از همه مهمتر آرای هیات های نمایندگی
حزب دمکرات هم حکایت از تفاوتی کمتر از صد رای را به سود خانم کلینتون دارد، و از
میان اعضای هیات های نمایندگی صاحب رای حزب دمکرات تاکنون کلینتون 845 رای و
اوباما 765 رای را به دست آورده است.
از آنجا که این میزان رای صرف نظر از
آرای مردمی تا رسیدن به حد نصاب برای نامزدی حزب دمکرات فاصله ی بسیار دارد، رقابت
میان اوباما و کلینتون ادامه خواهد یافت. همچنان که رقابت در حزب جمهوریخواه هم
پایان نیافته و با وجود اینکه اعضای هیات نمایندگی بیشتری از جمهوریخواهان به مک
کین رای داده اند و او در ایالت های بیشتری به پیروزی دست یافته است و هم مک کین و
هم هیلاری کلینتون آرا دو ایالت کلیدی نیویورک و کالیفرنیا را از آن خود کرده اند،
اما تا پیروزی نهایی هر دو راه درازی در پیش دارند.
اهمیت این دوره از انتخابات نامزدهای
حزبی در آمریکا در استقبالی است که زنان، جوانان و اقلیت های قومی و نژادی از آن
کرده اند.
در حالی که سیاهان و دارندگان ریشه ی
اسپانیولی کمابیش به یک نسبت از هیلاری و اوباما ابراز حمایت کرده اند، شگفتی در
میزان حمایت آسیایی تباران از این دو است. بنابر پیش بینی بیش از 75 درصد آسیایی
تباران از هیلاری کلینتون و حدود 25 درصدشان از اوباما پشتیبانی کرده اند. در حالی
که شعارها، برنامه ها و اظهارنظرهای این دو سناتور آمریکایی را اگر ارزیابی کنیم،
سود مسلمانان و آسیایی تباران و بویژه ایرانیان هم به لحاظ موقعیت سیاسی و هم
اقتصادی و هم نژادی حتی در پشتیبانی از برنامه ها و شعارهای اوباماست. گروهی بر
این باورند که علاوه بر فاکتورهای سیاسی و اقتصادی، مشکل نژادی نیز در میزان حمایت
و عدم حمایت آسیایی تباران از اوباما موثر بوده است و این در حالی است که دست کم
در کالیفرنیا که بیشترین جمعیت ایرانی را دارد، درصد قابل توجهی از ایرانیان، حامی
حزب جمهوریخواه و مواضع سیاسی و اقتصادی این حزب هستند، و درصد کمتری به حزب
دمکرات و برنامه های او علاقه نشان می دهند، اما اگر جمعیت آسیایی تباران را
ایرانیان و اعراب و هندیان و دیگران بدانیم و آن رقم 75 درصد به 25 درصد را ملاک
قرار دهیم، حتی دمکرات های آسیایی تبار هم بیشتر متمایل به نامزدهایی از حزب
دمکرات هستند که در برنامه ها و اظهارنظرها و شعارهایشان مراعات منافع سیاسی،
اقتصادی و حقوق بشرانه ی آنان را نه در حیطه ی محلی و نه در گستره ی جهانی و یا
درون کشوری آنان کنند. یا اگر هم این مراعات دیده می شود از نامزد دیگری که رسما و
علنا در این باره موضع روشن و آشکاری دارد، کم رنگ تر است.
در هر حال نبرد برای رسیدن به نامزدی هر دو حزب ادامه دارد و
اگر در جبهه ی جمهوریخواهان تکلیف پیروز این مبارزه به میزان زیادی روشن است، در
کارزار دمکراتها با وجود پیروزی نسبی کلینتون، نبرد برای نامزدی حزب دمکرات همچنان
و بسیار بیشتر از پیش برای هر دو نامزد کنونی ادامه دارد. در همین حال برخی
کارشناسان بر این باورند که با توجه به موقعیت مالی اوباما و حامیان او که توده ی
مردم هستند و هر زمان که اراده کنند می توانند همان مبالغ اندک اما میلیون ها
نفریشان را به حساب او واریز نمی کنند، کما اینکه در ماه ژانویه او توانست بیش از
30 میلیون دلار حمایت مردمی جذب کند در حالی که رقیب او خانم کلینتون اندکی بیش از
13 میلیون دلار به دست آورد و حامیان او که از میان شرکتهای بزرگ هستند تمایلی به
تکرار حمایت شان نخواهند داشت، این همه می تواند سرنوشت ادامه ی مبارزه را به سود
اوباما رقم بزند. در هر صورت در امر سیاست و نظر و آرای عمومی در جهان دمکراسی
هیچکس نمی تواند به چیزی جز معجزه ی صندوق رایی که از آرا مردم پر شده باشد، دل
ببندد.
http://www.shahrvand.com
