شانزدهمین شماره‌ی فصلنامه‌ی باران در سوئد منتشر شد

   در این شماره که با سردبیری بهروز شیدا منتشر شده است، در یادداشتی تحت عنوان سخن سردبیر چنین آمده است: « ... می­گویم غربت تا همه­­ی تقسیم­بندی­های ممکن در مورد ادبیاتِ خارج از کشور را زیر یک واژه گرد آورده باشم؛ همه­ی داوری­هایی را که نویسنده­گان این شماره­ی باران در موردِ متنِ خویش و متن دیگران دارند: ادبیات تبعید، ادبیات مهاجرت، هیچ­کدام. می‌گویم غربت چه خویش این واژه را در واژه‌ی تبعید باز می‌خوانم. چه می‌خواهم بگویم که تاریخ ادبیات خارج از کشور، بیش از هر چیز تاریخِ متن تبعیدی است. چه می‌خواهم بگویم که ادبیات تبعید ما «تنها» «گزارش حوادث سیاسی» نیست؛ که ادبیات زبان دیگر، رابطه‌ی دیگر، فضای دیگر، نگاه دیگر هم هست؛ صحنه‌ی جولان «تخیل‌ها»، پرسش‌ها، شورش‌ها، جان‌های تراژیک، صداها؛ حاصل تسلط صدای حاکمیتی که رویا می‌کشد، وهن می‌پراکند، نگاه حبس می‌کند، کاتب و مکتوب از بسترشان می‌راند؛ حاصل تقابل خشک‌بامِ سکوتِ هراس و باران صدا. می‌گویم غربت تا به تنهایی­ی انسان در جهانِ هراس اشاره کرده باشم؛ به تنهایی­ی انسان در هراسِ جهان.»

   شانزدهمین شماره‌ی فصلنامه‌ی باران با یادداشتی از مسعود مافان، در باره‌ی نکاتی از جمله طراحی‌های لارش ویلکس از محمد پیامبر اسلام و عدم بردباری در فرهنگ اسلامی، و هم‌چنین تواب‌کشی آغاز شده است.

   مطالبِ این شماره­ی باران عبارت اند از:

   در حوزه‌ی طنز مطلبی با عنوان خشم خشایارشا! نوشته‌ی بیژن اسدی­پور .        

 در حوزه رمان و داستان کوتاه، بریده‌ای از رمان بوسه در تاریکی، نوشته‌ی کوشیار پارسی، جشنِ پتو، بخشی از رمان اتوبیوگرافیِ شیطان، نوشته‌ی  هومن عزیزی، تکه­ای از رمانِ جاده، نوشته‌ی کورمک مک­کارتی (برگردان: حسین نوش­­آذر)، هفت ناخدا، نوشته‌ی شهریار مندنی­پور، پدرجان، نوشته‌ی حسن زرهی، اد،‌ زياد كشش نده. اين آقا نصف حرفهاي تو را نمي­فهمد، نوشته‌ی نسیم خاکسار، طرف‌های مغربِ اکبرِ کپنهاگی، نوشته‌ی یاشار احدصارمی، سُرسُره، نوشته‌ی قاضی ربیحاوی، نامه، نوشته‌ی محسن حسام، مراسم تدفین نوشته‌ی الف. خلفانی، فقط در یک دقیقه عقل، عشق، نوشته‌ی مرتضی میرآفتابی.

  در حوزه‌ی مقاله، نقد و نگاه، یک نکته در حاشیه‌ی جستاری از اریش اوئرباخ، نوشته‌ی علی لاله­جینی، چیستیِ داستان نوشته‌ی محمود فلکی،  نگاهی به روایت­گری از دید دانش شناخت، نوشته‌ی سعید هنرمند، چگونه ادبیات جهانی می‌شود؟ یا، چگونه ادبیات جهانی آلوده می‌شود؟ نوشته‌ی پیمان وهاب­زاده، تنِ رام، روان پریش، نوشته‌ی اسد سیف، «پرنده­ی روح» و درد غربت، نوشته‌ی شکوفه تقی، اینگمار برگمن، نوشته‌ی امیر مومبینی، نگاهی به قصیده‌ی مجلس چهاردهم سروده‌ی ملک‌الشعرای بهار، نوشته‌ی شهین سراج، ردپاهایی از زنان در ادبیاتِ ایران در آینه­ی کتابِ اغوای ژان بودریار، نوشته‌ی بهروز شیدا.

   در حوزه‌ی شعر آثاری از مریم هوله و سهراب رحیمی.

در حوزه­ی ادبیات زندان، تک­پنجره­ای به زندگی، نوشته­ی شکوفه مبینی، به گزینشِ ناصر مهاجر.

           در  حوزه‌ی گفت­وگو، گفت­وگوی مهران صادقی با مسعود نقره­کار و گفت­وگوی فرزین ایران­فر با حورا یاوری.

             

            چند کتاب تازه هم در این شماره­ی باران معرفی شده­اند.                   

 

عکس روی جلد این شماره‌ی باران از فتح‌الله زند است.

برای حمایت از انتشار باران می‌توانید این فصلنامه را آبونه شده و یا آن‌را از کتابفروشی‌های محل خود تهیه کنید!

info@baran.st