همان طور که مستحضرید تعدادی از دوستان ما از جمله آقای
ناصر زرافشان مدتهای طولانی است که در زندان به سر می برند ادامه وضعیت موجود نه
به صلاح جامعه است و نه حکومت . وجود مخالف را باید پاس داشت چرا که نشانه بیداری
و پویایی و حیات ملی است . طبع انسانی بر تفاوت ها بناشده است و ابراز مخالفت یکی
از راه های آشکار شدن تفاوت هاست سکون و رخوت و بی تفاوتی نشانه همبستگی و اتحاد
نیست اتحادی مقدس است که از دریای مخالفت ها و تفاوت ها بیرون بیاید.
ما معتقدیم برکت و نعمت مخالفت موقعی اثرات خود را آشکار می کندکه در
بیرون از زندان به ابراز آن بپردازند ، خصوصاً در این مرحله حساس کشور وجود هر
ایرانی دلسوز و وطن پرست نعمتی است که نباید آن را کفران نمود. وطن پرستی و دلسوزی
دوستان ما همین بس که با دستان خالی خود را به میله های زندان می کوبند و
سرافرازانه از تقاضای عفو و بخشش سرباز می زنند و الا چه داعیه ای است که آدم این
همه سختی ها را بجان بخرد. باید این دغدغه های مقدس را پاس داشت و جامعه را از
نعمت ابراز مخالفت آنان محروم نکرد .
سازمان سروش بیداری ایران جای این دوستان و سایر مخالفان را که طریقمسالمت جویانه و غیر مسلحانه را برای ابراز
مخالفت خود گزیده اند، علیرغم اختلاف در دیدگاه وسلیقه که امری طبیعی و بدیهی است،
درفضای سیاسی کشور خالی می بیند و شما و سایر مسئولین ودست اندرکاران را توصیه به
مدارا و رعایت حقوق مخالف نموده و آزادی هر چند زودتر این عزیزان را آرزومند است.
و نیز امید است که این آرزو به دستان شما جامه عمل بپوشد و بی توجه به هیاهو و
جنجال تنگ نظران کوته اندیش و خودخواه در هر لباس و مقامی که باشند، گامی هر چند
اندک اما اساسی در پذیرش مخالف از سوی شما برداشته شود. فمن یعمل مثقال ذره خیراً
یره
