پیام نوروزی

شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)

 

هم‌میهنان!

    فرارسیدن سال نو ۱۳۸۵، نوروز باستانی و واگشت طبیعت را به شما شادباش می گوئیم و در سال تازه برای شما آسایش و تندرستی آرزومندیم. آرزو می کنیم که سال پیش رو، برای شما سال شادکامی و بهروزی و سال گشایش جامعه ای بری از فقر و تنگدستی ، تبعیض و نابرابری ،و استبداد و زور باشد. سالی که در آن، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی در افق دیدگان ایرانیان پدیدار آید.

سالی را که دردمندانه پشت سر نهادیم، تلخ‌کامی‌های بسیار بهمراه داشت. اهداف شوم و سیاست‌های ماجراجویانه و بحران‌آفرین حکومت، کشور ما را وارد یکی از مخاطره‌آمیزترین پیچ‌های تاریخ خود کرد. این حکومت، جهان را علیه ایران برانگیخته و جبهه مدام فشرده‌تر و وسیع‌تری علیه کشورمان را شکل داده است. ما که بیش از هرزمان به صلح و آرامش نیازمندیم تا همه توانائی‌های کشور را در راه برقرار دموکراسی، تحقق آزادی‌ها، توسعه و عدالت اجتماعی شکوفا کنیم، اینک باید با کابوس بحران دامنگیر و عوارض سهمگین سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی جنگ و مرگ آن روزگار بگذرانیم. نظام ضدملی حاکم که اکنون در قامت حقیر یک گروه ویرانگر و بنیادگرا همه هستی ایران و ایرانیان را به قمار گذاشته است، قصد کرده تا جامعه ما  را به تباهی کشد و روزگار کشور را سیاه کند. ما که می توانستیم در افق شکفتگی دگرباره هستی، رویاهای زیبای انسانی و آرزوهای ملی نیک‌خواهانه را به پیشواز رویم، دردا و دریغا که اکنون با دغدغه‌ها و نگرانی‌های جانفرسا، چشم بر روزهای خطر بیشتر دوخته‌ایم.

هم میهنان!

    ایران محکوم به نیستی نیست. انجماد در برودت زمستانی، سرنوشت دگرگون‌ناپذیر ما نخواهد بود. بهار ایران را می توان با گل‌خند و شادی به تماشا نشست. ما را یارای آن است که جشن باستانی نوروز را نونوار تر از هر زمان دیگر برگزار کنیم و نغمه‌های شادی در آسمان میهن را با شکوفه‌های عطرآمیز دشتهای ایران در آمیزیم. اینها، نه آرزوهای زیبای دور از دسترس که امیدهای برآورده شدنی هستند؛ هرگاه و آنگاه که توانمندی‌های بزرگ نهفته در خود را باز شناسیم، باز یابیم و باز سازیم. هرگاه که، به شرارت‌های بدخواهان یک ایران آزاد، دموکراتیک و سرفراز، نه بگوئیم. آنگاه که روا نداریم که حکومت دین و فقه، به نام ایران بر ضد مردم ایران عمل کند. هرگاه که آن را در همه روش‌ها و اقدامات ضدمردمی و ضدملی‌اش عقب نشانیم. آنگاه که، به هیچ کشوری اجازه ندهیم که برای به تسلیم واداشتن این حکومت یاغی علیه جهان، ایران ما را آماج تعرض نظامی قرار دهد. در این برهه از تاریخ، بزرگداشت شایسته آئین نیاکانی نوروز آنست که: استبداد و جنگ را همزمان به چالش بکشیم؛ دموکراسی و صلح را بخواهیم؛ نکبت جمهوری اسلامی را از خانه بهاری‌مان برانیم ،بر جای آن جمهوری ایران مبتنی بر دموکراسی ،آزادی ،سکولاریسم و رفاه و عدالت اجتماعی را شکوفا ببینیم و فرصت ندانیم جنگ و مرگ علیه ایران و ایرانی را. عزم نوروزی امسال ما آن خواهد بود که، هر آن دستی را که دست ایرانی مستقل کوشا برای پدیداری ایران آزاد و مردم‌سالار را گرما می دهد، بفشاریم و هر آن مشتی را که بخواهد به نیابت از خود ما مردم ایران و بر فراز سر ما،سر مار حکومت فقهی را بکوبدو نظامی وارداتی را جایگزین نکبت این حکومت کند، رد کنیم.

نوروز ۱۳۸۵، به این اعتبار است که یکی از نوروزهای تاریخی میهن دیرینه‌سال ما محسوب میشود. ما شادباش مرسوم نوروزی را، امسال در این آرزوها و هشدارها قاب می گیریم تا بر سر سفره هفت‌سین ایران زمین‌اش بنشانیم.

نوروزتان پیروز؛ هر روزتان نوروز!

شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)

یک فروردین ماه سال یک‌هزار و سی‌صد و هشتاد و پنج شمسی