برای آنکه سرخ و اردیبهشت می آید: نا صر زرافشا ن

 

 

 

بهار

صف عاشقی ات

همه سطرها ی توشد

 

 

۱

 

 

سبز وسپید

نام نامی بارا ن و

نو روزی

برا ی  تما م واژه ها ی تو

 

 

سبز وسپید

گرهی بر شانه ها ی یا س و

پرواز شکوفه ای

برآخرین زمستا ن ها ی کوچه و

با د

 

 

 

آنگاه که

آشوب سرزمین ها ی دل ات

ا زحادثه ها ی باغی دوباره

باز می آید

جمهوری گیا ه و

نفس پرندگا ن

طعم گس دریا و

آواز پلک ماهیا ن

 

 

د رغروب چشم ها ی تو

دیگر

خون چه پرچمی

به پا می شود

 

 

۲

 

 

بها ر

 جا دوی چا ووشی ها ی توو

سهم عاشقا نه ها ی من

سا لی که

دست ها ی جنگل و

کوه

از فانوس فاصله ها ی تو

می آیند

سا لی که

خیا ل د قیقه ها ی  با ستا نی و

بازمانده شبنمی

بردریچه ها ی شما لی

 

 

نگا ه کن

تصویر ها ی درختا ن

چگونه

به حس کودکی ها ی تو

بر می گردند

 

بهار

 صف عا شقی ات

همه سطر ها ی تو

شد

 

محمود معتقدی

زمستا ن ۸۵