آیا اسرائیل قادر به هر كاری است؟

 

 برگردان- علی صمد

 

به محض اینكه موضوع دولت یهودی اسرائیل مطرح می شود تمام مسائل اخلاقی تحت الشعاع قرار می گیرند. بویژه برخوردهایی كه غالبا" افشاكننده است و به محكومیت  دولت اسرائیل در عرصه جهانی ارتباط پیدا می كند. دولت های دیگر با بردباری بسیار بالایی با دولت این كشور رفتار می كنند. به عنوان مثال بمباران كور مردم مناطق غیر نظامی، نقض كنوانسیون ژنو كه در آن از مردم غیر نظامی حمایت می كند، عدم احترام و رعایت قطعنامه های سازمان ملل متحد، استفاده تازه از سلاح های غیر مجاز در جنگ لبنان و بمب فسفری، ... می توان ذكر كرد. علاوه بر موارد فوق درماه اكتبر، دولت" ایهود اولمرد" نخست وزیر اسرائیل كه از توافق احزاب كدیمه – كارگرتشكیل شده است با شركت دادن " آویگدور لیبرمن"  رهبرحزب راست افراطی" بیته نو" (اسرائل خانه ما) در دولت اسرائیل، همگان را شوكه كرد. زیرا رهبر حزب افراطی "اسرائیل خانه ما" سیاست مداری بسیار خطرناك در عصر ما محسوب می شود. " زیو اشترنل" تحلیل گر سیاسی اسرائیلی كه در ضمن متخصص و تاریخ نگار فاشیسم در اروپا می باشد در خصوص رهبر حزب مذكور میگوید " لیبرمن شاید خطرناك ترین دولتمرد تاریخ اسرائیل باشد. چرا كه وی نماینده ملغمه ای از ناسیونالیسم، خودكامگی، تفكر استبدادی و دیكتاتورمنشانه است". او در ادامه می افزاید كه ایشان" برعكس شخصیت های دیگر در حاشیه قرار ندارد. آقای زیو اشترنل متذكر می شوند كه ایشان نمی توانند فراموش كنند كه "موسیولینی" در ایتالیا تنها با سی نماینده پارلمان توانست قدرت را در این كشور بدست آورد".

 

حزب افراطی"اسرائیل خانه ما"

با شكست نسبی دولت اسرائیل در حمله به لبنان، دولت این كشور تضعیف شده بود. اما " ایهود اولمرد" نخست وزیر اسرائیل با ائتلاف با رهبر حزب افراطی "اسرائل خانه ما" توانست با یازده نماینده این حزب در پارلمان اسرائیل به یك اكثریت قابل اتكا 78 نفره از مجموعه 120نفر دست یابد. این ائتلاف برای تشكیل دولت بین دو حزب كدیمه  و كارگر با حزب راست افراطی "اسرائیل خانه ما"، بسیار غم انگیز است. چه ناگوار است وقتی با شیطان وصلت صورت می گیرد. " آویگدور لیبرمن" رهبرفاشیست حزب مذكور به عنوان معاون نخست وزیر و وزیر مربوط به امور "خطرات استراتژیك" كه به مسائل ایران ربط پیدا می كند وارد قدرت در دولت اسرائیل شد. حزب "اسرائیل خانه ما"، بسیارشبیه به سازمان حماس در فلسطین است. این حزب همچون حماس اعتقاد به پاكسازی قومی و جدائی كامل یهودی ها از اعراب اسرائیلی دارد. تراژدی قضیه این است كه همه نسبت به این موضوع كاملا" بی خیال یا بی توجه هستند. زمانی كه نئوفاشیست ها در اطریش یا دركشورهای دیگر چهره زشت خودشان را نشان دادند، رهبران و روشنفكران اروپائی با منطق دست به مبارزه و اعتراض گسترده زدند. اما وقتی كه موضوع اسرائیل مطرح می شود گویا اتفاق یا حادثه ای روی نداده است و به نظر می آید این حكومت از یك شرایط ویژه در جهان برخوردار است.

در ای- میلی از خانم كریستینا گلاش سخنگوی رسمی آقای خاویار سولانا یكی از مسئولین بلند پایه اتحادیه اروپا در امور خارجه سوال شد كه آیا احتمال این  وجود دارد كه در صورت ورود حزب راست افراطی آقای " لیبرمن" دردولت اسرائیل از طرف اتحادیه اروپا مجازات های برعلیه این كشور صورت گیرد؟ ایشان پاسخ دادند كه" شما می دانید كه اتحادیه اروپا نمی تواند در امور تشكیل یك دولت خارجی دخالت كند. چنین امری فقط در مسئولیت دولت مربوطه می باشد". اما هنگامی كه سازمان حماس در فلسطین در یك انتخابات دمكراتیك پیروز شد. اروپائی ها دقیقا"چنین واكنشی را نسبت  به فلسطینی ها نداشته اند. آنها وقتی كه ازنتیجه انتخابات درفلسطین راضی نشدند كمك های خود را كاهش و حتی حذف كردند و از این طریق مردم فلسطین كه خود قربانی محرومیت و گرسنگی هستند، تنبیه شدند. درحالی كه ما در سال دو هزار شاهد آن بودیم كه، روسای اتحادیه اروپا  با شركت حزب فاشیستی" یورگ هایدر" در دولت اطریش مجازات های دیپلماتیك سنگینی بر علیه این كشور در پیش گرفتند. خاویار سولانا در آن دوره متذكر شد كه " من فكر می كنم اروپا نمونه های بسیار خوبی ارائه داده است. در موارد مهم كه ارتباط با ارزش ها و پرنسیپ های ما دارد جایی برای مذاكره  برای ما باقی نمی ماند".

آیا مردم اسرائیل به عدم همكاری با حزب راست افراطی "اسرائیل خانه ما"، اعتقاد دارند؟

امیر پرتز رئیس حزب كارگر برای موافقت خود با ورود رهبرحزب راست افراطی به دولت اسرائیل اعلام كرد كه ضرورت دارد دولت اسرائیل در این عرصه احساس مسئولیت بیشتری ازخود نشان دهد. امیر پرتز از زمانی كه وزیر دفاع دولت اسرائیل شد؛ بیشتر به هنرپیشه فیلم رامبو شباهت پیدا كرده است. ایشان در كارزار انتخاباتی قسم خورد كه در دولتی كه رهبر نژادپرست حزب راست افراطی "اسرائیل خانه ما" شركت كند هرگز حضورپیدا نخواهد كرد. واقعیت این است كه حزب كارگر اسرائیل برای اولین بار نیست كه همكاری با راست افراطی را می پذیرد. در سال 2001 شارون برای اولین بار ائتلافی با این حزب راست افراطی تشكیل داد. در آن زمان در حزب كارگر هیچ اتفاقی نیفتاد تنها وزیر فرهنگ" اوفیر پی نزپاز" از دولت وقت استعفا داد و اعلام كرد كه بابت همكاری حزب كارگر با راست افراطی شوكه شده است. عدم همكاری با راست افراطی كاملا" مفهومی عجیب برای صهیونیسم و در مجموعه جامعه اسرائیلی دارد. بنا به گفته خبرنگار و یكی ازموسسین "جنبش صلح در اسرائیل در واقع توجیه رسمی این است كه "ما در اسرائیل هیچ حزب صهیونیستی را كنار نمی گذاریم". با توجه به این سنت سیاسی بطور اتوماتیك تمام احزاب عرب اسرائیلی كنار گذاشته می شوند. احزاب غیرعرب اسرائیلی قربانی یك سیاست كمربند امنیتی ضد عرب در این كشور هستند. در ضمن به نظر می آید افكار عمومی مردم اسرائیل متقاعد شده اند كه معاشرت با یك یهودی افراطی بهتر از یك مسلمان دمكرات است. در واقع آمدن" آویگدور لیبرمن" فاشیست به دولت، باعث نگرانی افكار عمومی مردم اسرائیل نشده است. طبق یك نظرسنجی تازه چنانچه انتخاباتی جدید در اسرائیل برگزار شود حزب راست افراطی "اسرائیل خانه ما"، تعداد نمایندگانش در پارلمان از 11 به 20 خواهد رسید. بنا به تحلیل "گیدون له ویی" در سرمقاله روزنامه "ها آرتز"،" این نظرسنجی نشانگر افزایش سمتگیری وگرایش واقعی اقكار عمومی مردم اسرائیل به راست وراست افراطی است. بهتر است كه ما نسبت به این امر آگاه باشیم". این یك اعلام خطر واقعی در كشوراست. ایشان در ادامه می گویند" هنگامی كه انتخابات بعدی برگزار شود دیگر ازاو به عنوان رهبر یك حزب حاشیه ای صحبت به میان نخواهد آمد بلكه شاید یك روز" لیبرمن" نخست وزیر اسرائیل شود. ما باید اینجوری تصور كنیم كه وقتی یك دولت راست افراطی توسط" آویگدور لیبرمن" در اسرائیل تشكیل و رهبری شود منطقا" كشور را به سمتی می برد كه در آن اسرائیل توسط جهان خارج بایكوت خواهد شد. دقیقا" همانند سیاستی كه برعلیه دولت حماس بوسیله جهان غرب صورت گرفت. شاید با رادیكالیزه شدن وحشتناك وضعیت، جهان مجبور شود خیلی قاطع در مسائل فلسطین و اسرائیل دخالت كند و پایانی به این جنگ خانمانسوز بگذارد".

 

سكوت كر كننده

آیا دخالت خارجی می تواند اسرائیل را به سمت اعتدال بكشاند؟ افكار عمومی بین المللی در این عرصه خواهان پذیرش مسئولیت نیست. در ماه های اخیر سكوت كر كننده ای در سطح جهان بازتاب یافته است. دولت" ایهود اولمرد" نخست وزیر اسرائیل از ماه های گذشته در حال پیش بردن سیاست " آویگدور لیبرمن"رهبر حزب فاشیستی" اسرائیل خانه ما"، قبل از آمدن او به دولت بوده است. در جنوب لبنان و در نوار غزه مشخصا" عملا" از روش  و "راه حل" خشونت آمیز رهبر این حزب افراطی استفاده شده است. روش های خشونت آمیز اسرائیل باعث ایجاد عكس المعل مشخص روشنفكران معروفی چون الن فینكیلكروت، آندره گلوكمنس، برنارد هنری له ویی، پی یرمرتنس، ... نشده است. این شخصیت ها برای مواخذه و انتقاد نسبت به نقض حقوق بشردر كشورهای عربی، چین و در چچن صدای اعتراضشان را بدون هیچ درنگی بالا می برند. رهبر فاشیست حزب "اسرائیل خانه ما"  اعلام كرد كه ارتش اسرائیل در نوار غزه از روش ارتش روسیه بر علیه چچن ها استفاده كرده است. روشنفكران فوق به بربریت روسیه در حمله به چچن ها صدایشان را بالا می برند اما آیا حاضرند این روش اعتراض را هم  در مورد دولت اسرائیل  و معاون فاشیستش اتخاذ كننذ؟ آیا انترناسیونال سوسیالیست حاضر است حزب كارگر اسرائیل امیر پرتز و شیمون پرزرا برای همكاری با راست افراطی در دولت اسرائیل از میان خود اخراج كند". البته احتمال كمی در این مورد وجود دارد. رهبران اسرائیل در خصوص اعمال ناشایست خود بقدر كافی از عدم مجازات بهره مند شده اند.

 

برگردان از مجله سه شنبه،  نوشته -  كلود مه لن - نوامبر2006