ساحل کامپيوتر

شعر زردينه ی تا بلو هايم

در دورنگار ِ کامپيوتر

به حبس کشيده شده ست

و مادرم به تماشای

آنها می گويد

عجب تا بلوهاي غريبی

بر نقش سبز رنگينه ها

دختر ِ من اين چنين

عجو به ی کشف ِ

رازينه ها

من در برلن (برلين)

صدايش از افق ِ

آلوده ی تهران می آيد

شهلا( قيزيم نازلی پريم، دخترم نازلی پری من)

که زير سوزن ِ چشم ِ آفتاب

رنگ و واژه را

به هم می دوزد ...

پسرم می خند ند

و دخترم که

هنوز بالغ نيست

می پرسد مادر بزرگ

تهران د يسکو دارد

نه ...

قر ص اعصاب می خورد...

شهلا آقاپور