۳تن از  مادران  زندانيان اعدام شده دهه ۶۰ خواستار خاتمه اعتصاب غذاي زرافشان و گنجي شدند

ما انتظار داريم  شما را در کنار خودمان داشته باشيم.

 

به فرزندان گرامي مان ناصر زرافشان و اکبر گنجي

 

اعتصاب غذاي شما و تجمع مردم در مقابل زندان اوين، ما را به روزهاي قبل از انقلاب و اعتصاب غذاي زندانيان سياسي براي احقاق حقوق از دست رفته شان و اعتصاب غذاي ما خانواده ها در دادگستري براي کمک به موفقيت اين اعتصاب غذا انداخت. ما را به روزهاي وحشت سال هاي شصت باز گرداند. هر روز که براي ملاقات مي رفتيم، انتظار خبري دهشت انگيز زانوهايمان را سست مي کرد. تجمع ما در کنار ديوارهاي زندان اوين که فرزندان مان در پشت ديوارهاي آن شکنجه و اعدام شده بودند، بسيار حزن انگيز بود.

 

فرزندان عزيزمان،

 

ما بسياري قرباني در راه آزادي مردم ايران نثار کرده ايم، ديگر بس است. ما تحمل مصيبتي ديگر را نداريم. هر چند ما عميقاٌ به تصميم فرزاندنمان احترام مي گذاريم، اما فکر مي کنيم که اگر فرزندانمان زنده بودند مي توانستند منشاء اثراتي به مراتب بيشتر باشند. ما از فرزندان شهيدمان نخواستيم که به اعتقادات انساني شان پشت کنند، از شما نيز نمي خواهيم. ما در کنار شما براي تحقق اين اهداف ايستاده ايم. ما تنها از شما مي خواهيم به اعتصاب غذاي خود خاتمه دهيد. ما انتظار داريم تا دستان گرم شما را در دستانمان بفشاريم و شما را در کنار خودمان داشته باشيم.

 

ناصر عزيزما روز شماري مي کنيم که از زندان رها شوي و در دادخواهي فرزندانمان وکيل ما باشي. در محاکمه اي که از عدالت در آن خبري نيست، و اکبر عزيز تو را نياز داريم تا همراه با ما، دردهاي ناگفته امان را بگويي. اينها را از ما دريغ نکنيد.

 

با قلبي سرشار از محبت

 

مادر بهکيش ، مادر لطفي ، مادر معيني