بگذارید زنان کار خودشان را بکنند
دوستان آیا می شود روزجهانی کارگر را
سرمایه داران جشن بگیرند؟
پس چگونه است که روزجهانی زن را مردان
جشن می گیرند ؟
میترا محمودی
می نویسم تا نوشتن را یاد بگیرم،همانطورکه بدون تئوری عمل کردم،ولی زندگی
تئوری را با کار در مغز استخوانم تزریق کرد.
آری، زندگی بود که در عمل به ما آموخت در مقابل رژیم جنایت کارجمهوری اسلامی بایستیم
و پی زندان ،شکنجه، تجاوز، اعدام، سنگسار،د ربدری و تبعید... را با جان ودل بپذیریم و باز همین زندگی بود که به ما زنان
آموخت باید تمامی معیارهای جامعه مردسالار را برهم زد و نترسیم
ازمارک و اتهام سلیطه و دریده گفتن ها و با افتخار اعلام کنیم ما با هرچه سالار
است سر ستیز داریم، ما با هر چه خشونت است چه دولتی چه خصوصی جنگ داریم .
یقین دارم که می دانید هشت مارچ روز جهانی زن است. روزی که زنان فریاد خود را
هر چه رساتر بلند می کنند تا به گوش سیستم مردسالار و مردان زن ستی زبرسانند که ما
بیکار ننشسته ایم و مبارزات خودمان را علیه ستم جنسی، ستم طبقاتی و نژادی پیگیرانه
ادامه می دهیم.
بهتر است از شعار و کلمات قلمبه سلمبه بگذرم، که اگر بخواهم چند نمونه لغت
نامه در اینترنت هست و می توانم استفاده کنم. از شعارهم می گذرم برای اینکه بیست و
هشت سال است شعار داده ام و استاد شعار
هستم هر چند درشعار دادن به گرد پای بعضی ها که مدافع حقوق زنان هستند، نمی رسم،
آن هم متاسفانه به دلیل دانشگاه نرفتن و آشنا نشدن با تزهایی چون سیاه و سفید، اخلاق
مدنی، فمینیسم و مارکسیسم مدرن است. ولی از آنجاییکه به زندگی با تمامی سختیهایش
عشق می ورزم، در رابطه با معظلات زندگی به خصوص زندگی زنان آشنایی بسیار دارم و عمق
جنایت جامعه مرد سالار را با پوست و گوشت لمس می کنم. پس بهتر است به اصل مطلب
بپردازم.
چهارسالی می شد که گروهی از زنان به نام تشکل مستقل زنان روز هشت مارچ را با
هزار و یک مشکل از قبیل تهیه سالن، مطلب، وسایل صوتی و خواننده که مهمترین و مشکل
ترین قسمت کار بود، برگزار می کردند.
(بماند که در عرض این چند سال یک بار زنانی بودند که با نهایت رذالت از ما سوء
استفاده مالی هم کردند. یعنی به اسم تشکل مستقل زنان ایرانی از دولت استرالیا پول
گرفتند بعد به حساب شخصی خودشان واریز کردند.)
تا اینکه برای سال پنجم به این نتیجه
رسیدیم بهتر است خواننده، غذا و رقص را از برنامه حذف کنیم .و در عوض برنامه شامل
فیلم مستند در رابط با زنان در ایران، ارائه مطلب و پرسش و پاسخ باشد. در نهایت، متاسفانه
شصت و سه نفر شرکت کردند و در مقابل آن سالها که سیصد نفر شرکت می کردند جای حرف بسیار داشت.
ولی با همه نقطه ضعف ها و نقطه قوت ها، تشکل مستقل زنان، پس ازپنج سال کار
مشترک با هم (که بزرگترین تجربیا ت رابرای من داشت) حدود دو ماه پیش با تصمیم اعضا
تشکل بدون هیچ گونه درگیری و شکستن کاسه کوزها بر سر یکدیگر( مثل گروهای مردانه) تشکل را منحل کردیم. البته هر
کدام از دوستان دلایلی داشتند، من فقط نظر خودم را برای پذیرفتن و منحل شدن مطرح
می کنم.
گروهی که بعد از پنچ سال نه تنها به اعضایش اضافه نشود بسا کم هم شود، حتماّ
یا لازمه جامعه نیست یا اینکه اشکالات اساسی دارد . هر چند فکر می کنم بد نباشد که
همینجا یاد آوری کنم، نقطه اشتراک زنان در ستم جنسی است با منافع مختلف طبقاتی و
دیگر اینکه جنبش زنان در جامعهً ما بسیار جوان است، بماند که ازهمان روز اول، انگها
و مارکهای جور واجوری خوردیم واین قبیل مسایل هم بی تاثیر نمی توانست باشد. ولی
حقیقتاّ آنقدر مهم نبود که بتواند تعیین تکلیف کند .
اما این همه گفتم تا بگویم جای بسی تاًسف است که امسال در نهایت ناباوری دیدم
چند تا هشت مارچ در سیدنی برگزار گردید. از احزاب و سازمانها بگیر تا افراد مستقل
سیاسی و مردهای زن ستیزچماق به دست، هر کدام به نوعی هشت مارچ را برای ما زنان جشن
گرفتند. حقیقتاّ نمی دانم با چه قلمی باید بنویسم که تاثیر مثبت داشته باشد، ولی
پنداشتم ننوشتن و غرغر کردن تاّ ثیرمخربتری دارد و از آنجایکه با متلک و طعن زدن
مخالف هستم و معتقدم حقیقت تلخ را باید بدون تعارف مطرح کرد، پس با معذرت می گویم
:در درجه اول برای خودم و خیلی از زنان فمینیست و زنان آزادی خواه که مطمئناً در
سیدنی کم نیستند، از صمیم قلب می گویم عزیزان
واقعاّ متاسفم زیرا مردها پنداشتند، هشت مارچ روزی است که آنها به ما
بگویند شما بنشینید تا ما برای شما برنامه برگذار کنیم؟! بنشینید تا تاریخچه
مبارزات زنان را برایتان بخوانیم؟! بنشینید تا برایتان آش بپزیم و ازتان پذیرای کنیم
؟! بنشینید تا از خاطرات مبارزاتی زنان بگوییم؟! آنها که سالی دوازده ماه، سیزده ماه را برای ما
تعیین تکلیف میکنند. آیا همین هم برای نفی استقلال جنبش زنان نیست؟
آری، آری هشت مارچ روز نه گفتن به تمامی معیارهای جامعه
مردسالاراست، روز نه گفتن به هر چه خشونت است، چه دولتی چه خصوصی، روزنه گفتن به هر چه ستم است، روز نه
گفتن به هرچه مردی گفتن زنی گفتن است، هشت مارچ روز تعریف کردن، تشکر کردن و تشویق
کردن مردها نیست.
ناراحت نشوید باز هم می گویم هشت مارچ روز جهانی زن است نه روز شومنها...
پس بیندیشید چه باید کرد؟ چرا جامعه به این جا کشیده شده است ؟
صادقانه به شما مردها می گویم نترسید. زیرا زندگی به ما زنها آموخته حق گرفتنی
است نه دادنی. اشتباه نگیرید هشت مارچ روزتولد حضرت فاطمه نیست، بگذارید زنان کار
خودشان را بکنند، اعتماد به نفس ما را نگیرید بقیه چیزها پیشکش، همانطور که تاریخ هم اثبات کرده، لازمه جنبش
زنان تشکل مستقل زنان است، پس بگذارید زنان کار خودشان را بکنند.
با آرزوی اینکه دنیایی داشته باشیم برابر و آزاد که در آن حرفی از جنگ، گرسنگی،
فحشا، و هیچ گونه ستمی نباشد .
با سپا س
میترا محمودی
