بیانیه روابط عمومی جبهه ملی ایران ـ آلمان

به مناسبت بزرگداشت هشتم مارس

روز جهانی زن

 

«   وقتی زمان موعود فرا رسد و مردان تردید كنند، آنگاه زنان هستند كه در صف مقدم حركت می كنند و من در آنجا هستم »

 

لوئیز میشل (1905ـ 1830)

 

 

در تاریخ مبارزات سیاسی ـ اجتماعی ، روزهائی فراموش نشدنی و ماندگار وجود دارند که بعنوان نشانه و مظهر هر مبارزه درحافظه تاریخ ثبت شده است. بزرگداشت چنین روزهایی، فراخوانی است جهت ادامه مبارزه علیه نابرابری ، عدالت سیاسی و اجتماعی. هر سال با یاد و بیاد این روزهای جاودانی، آرزوها و  اهداف مبارزه با صدای بلند و رسا اعلام میشود. هر سال  به جهانیان گوشزد میشود که این آمال و آرزوها زنده اند و تضادهای موجود حل نشده است. هشتم مارس یکی از این روزهای جاودانی و بیاد ماندنی است.

       در هشتم مارس 1857، زنان کارگر كارخانجات نساجی در آمریکا جهت بهبود شرایط کار ، ساعات کار طولانی ، دستمزد اندک و محرومیت از هر گونه امکانات رفاهی. بعلاوه كار و مسئولیت سنگین نگهداری فرزندان و کار در خانه به خیابان ها آمدند و علیه نابرابری ، افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط کار قیام كردند. این مبارزه، نقطه عطفی در تاریخ مبارزه زنان کارگر در آمریكا بود كه بعد ها در سراسرجهان گسترش یافت. 8 مارس 1857، بازتاب مقاومت و مبارزه زنانی بود که با روند پرشتاب رشد صنعت و تولید به عرصه کار خارج ازخانه جلب می شدند.

        ایده انتخاب روزی از سال بعنوان « روز زن » نخستین بار در جریان مبارزه زنان نیویورك بود که با شعار « حق رای برای زنان» مطرح شد. این شعار خصلتی فراگیر داشت و جمع كثیری از زنان را از اقشار و طبقات مختلف در بر می گرفت. زنان در پشت این شعار، برسمیت شناساندن هویت سیاسی ـ اجتماعی خویش را جستجو می کردند. واقعیتی که در نظامهای مردسالار، قرن های متمادی نادیده گرفته می شد. صد ها زن شركت كننده در تظاهرات 23 فوریه 1909 پیشنهاد کردند : هر سال در روز یکشنبه آخر فوریه، تظاهراتی سراسری در آمریکا بمناسبت « روز زن » برگزار شود.

     یكسال بعد (1910) در دومین کنفرانس زنان سوسیالیست، پیشنهاد  کلارا زتکین ، هشتم ماه مارس به عنوان « روز بین المللی زن» مورد تائید حاضرین قرار گرفت. روزی که بحد کافی شاخص مبارزات زنان بوده و نمونه الهام بخشی بر جای گذاشته بود.

      در دهه 1960، اوضاع سیاسی در سراسر دنیا، آبستن حوادث بود. در کشورهای آسیا ، آفریقا و خصوصا آمریکای جنوبی جنبشهای رهایی بخش بپا شده بود. در کشورهای پیشرفته صنعتی  نیز جنبشها و مبارزات مترقی و اعتراضی ( خصوصا جنبش های دانشجوئی ) شدت یافته بود. در بستر این اوضاع ، جنبش رهایی زن نیز اوج و گسترشی چشمگیر یافت.

       بعد از پایان جنگ جهانی دوم و خصوصا از اواخر دهه 1970، بخشهای بیشتری از زنان از خانه بیرون و سرگرم کار و تحصیل گشتند. در عین حال ، زنان همچنان در جامعه موقعیتی درجه دوم داشتند. این تناقض، مسئله زن را حادتر تر کرد. از آنجا كه موضوعات و مسائل مبارزاتی جدیدی به میان آمد، زمینه گسترش جنبش رهایی زنان فراهم شد. سازمان ملل در سال 1975، هشتم مارس را بعنوان « روز جهانی زن » برسمیت شناخت.

      درجنبش زنان آمریکا و اروپا موارد مهمی نظیر « حق طلاق » ، « حق سقط جنین » ، « تامین شغلی » ، « منع آزار جنسی » ، « کاهش ساعات کار روزانه » و غیره مطرح شد. این جنبش موفق شد در برخی  از این زمینه ها پیشرفت حاصل کند. دستآوردهای آن مبارزات در برخی از کشورها ( خصوصا در كشورهای صنعتی ) رسمیت یافت. در آن دوره نیز، جنبش رهایی زنان بدرستی از جنبش عمومی و اعتراضی در اروپا و آمریکا جدا نماند . شركت وسیع زنان در تظاهرات هشتم مارس 1969علیه جنگ ویتنام كه در دانشگاه برکلی برگزار گردید، خود نمونه بارزی از آگاهی سیاسی ـ اجتماعی جنبش زنان سرچشمه می گرفت.

      در انقلاب 1357 ایران، زنان در خط مقدم مبارزه علیه استبداد پهلوی حرکتی چشمگیر داشتند. بخش وسیعی از هموطنان زن فعالانه در انقلاب شرکت كردند. بلافاصله بعد از برقراری جمهوری اسلامی، دهها هزار زن، تظاهرات 8 مارس را علیه حجاب اجباری و تحقیر و تبعیض جنسی بر پا کردند. تظاهرات زنان نخستین مقاومت و اعتراض سازمان یافته در برابر حكومت جدید بود. این حرکت، تاکیدی بود بر نقش برجسته و غیر قابل انکار زنان در صحنه سیاسی ـ اجتماعی كشور ما. نشانه ای بود از اهمیت و جدیت مسئله زن در جامعه ایران. تظاهرات هشتم مارس (17 اسفند57) نقش مهمی در زدودن توهم نسبت به رژیم جدید در جامعه و جهان بازی کرد. هفدهم اسفند  1357« روز جهانی زن »  به یک روز مبارزاتی بیاد ماندنی در تاریخ جنبش زنان ایران تبدیل شد. یک نمونه الهام بخش برای زنان فردا كه در تجربه انقلاب 57 مستقیما شرکت نداشتند و امروز در صفوف مقدم مبارزه ایستاده اند.

      دولت جمهوری اسلامی، هشتم مارس  روز جهانی زن را غیرقانونی و ممنوع اعلام کرد و این کار خشم  و نارضایتی را در بین زنان آزادیخواه و آگاه جامعه دامن زد. گرچه برگزاری مراسم« روز جهانی زن» در کشور ما ، غیر قانونی است با این وجود بخشی از  زنان آزادیخواه و مبارز كشور ما ، هشتم مارس روز جهانی زن را برگزار می كنند و برای رهائی و دستیابی به اهداف و خواسته هایشان می کوشند.

 

چهارشنبه هشتم مارس 2006 ( 17 اسفند 84 )

روابط عمومی جبهه ملی ایران ـ آلمان