مصاحبه رادیو فردا با مهرداد درویش پور در مورد

تاثیر اعتصاب كاركنان شركت واحد اتوبوسرانی تهران بر همبستگی میان اصناف مختلف كشور

اعتصاب كاركنان شركت واحد اتوبوسرانی تهران از این نظر مورد توجه قرار گرفته است كه احتمال اعتصاب دیگر اصناف را مطرح كرده و نیز احتمال به وجود آمدن نوعی همبستگی عاطفی و صنفی میان اعضای اصناف مختلف كشور. دكتر مهرداد درویش پور استاد جامعه شناسی مقیم سوئد در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: حتی اگر ما در این روزهای اخیر شاهد یك اعتصاب مجدد نباشیم، این واقعیت كه توانستند كارگران شركت واحد، یك اعتصابی با این گستردگی را سازمان دهند، به گمان من دو ایده را به طور جدی در میان طبقه كارگر ایران اساسا رایج كرد. یك: اعتصاب گسترده میسر است و دو: در این اعتصاب گسترده كارگران نیازمند حضور دیگر هم صنفان خود هستند.

تارا عاطفی  (rm) صدا | (wma) صدا [ 3:41 mins ]

 

 

اعتصاب كاركنان شركت واحد اتوبوسرانی تهران توجه بسیاری را در سطح جهان به خود جلب كرده است. نه فقط از نظر همبستگی با تقاضاهای صنفی كارگران و حق آنها برای تشكیل سندیكا و اعتصاب به منظور بهبود وضع معیشتی و زندگیشان، بلكه این اعتصاب از این نظر هم مورد توجه قرار گرفته است كه احتمال اعتصاب دیگر اصناف را مطرح كرده و نیز احتمال به وجود آمدن نوعی همبستگی عاطفی و صنفی میان اعضای اصناف مختلف كشور. دكتر مهرداد درویش پور استاد جامعه شناسی مقیم سوئد درباره تاثیر این اعتصاب بر اعتصاب های احتمالی دیگر اصناف به رادیو فردا می گوید:

دكتر مهرداد درویش پور: حتی اگر ما در این روزهای اخیر شاهد یك اعتصاب مجدد نباشیم، این واقعیت كه توانستند كارگران شركت واحد، یك اعتصابی با این گستردگی را سازمان دهند، به گمان من دو ایده را به طور جدی در میان طبقه كارگر ایران اساسا رایج كرد. یك: اعتصاب گسترده میسر است و دو: در این اعتصاب گسترده كارگران نیازمند حضور دیگر هم صنفان خود هستند. یك نكته ای كه كارگران شركت واحد و سازماندهندگان اعتصاب به طور دائم عنوان می كنند، دو پیام را تكرار می كنند. یكی این كه خواستار حمایت هرچه گسترده تر و یك همبستگی ملی در داخل و خارج از كشور در دفاع از خواسته های آنها هستند و دوم و به گمان من مهمتر، علنا خواستار حمایت دیگر كارگران شدند. همبستگی ملی در خیلی از جاها ممكن است از طریق تظاهرات، بیانیه ها و غیره صورت گیرد، ولی همبستگی دیگر كارگران با كارگران شركت واحد هیچ معنایی جز پیوستن به صف اعتصاب ندارد. حتی اگر در لحظه حاضر اعتصاب سراسری میسر نباشد كه به گمان من این شانسش بسیار كم است در لحظه كنونی، ایده اعتصاب سراسری و در پی این اعتصاب شركت واحد، به یك ایده گسترده تر در میان كارگران تبدیل خواهد شد و زمینه پذیرش گسترده تری خواهد داشت و من دور از انتظار نمی بینیم كه ما شاهد اگر نگوییم اعتصاب های سراسری عمومی باشیم، شاهد اعتصاب های زنجیره ای باشیم كه یكی پس از دیگری در دفاع از خواست های صنفی، رفاهی و طبقاتی خودشان و در حمایت از دیگر كارگران صورت گیرد. فكر می كنم كارگران شركت واحد این جرقه را زدند، اما میزان پیشرفت اعتراضات و میزان فشار بین المللی و همبستگی عمومی است كه تاثیر آن را روشن خواهد كرد. اگر اتحادیه های سراسری كارگری سراسر جهان فعالانه به جمهوری اسلامی برای آزادی آقای اصانلو و به رسمیت شناختن حق تشكل اعمال فشار كنند و اگر به نوعی این فضای قلیانی كه ایجاد شده، بتواند تداوم پیدا كند، به گمان من ما شاهد گسترش اعتصابات خواهیم بود، ولی حتی اگر این هم صورت نگیرد، ایده این اعتصاب های گسترده امروزه دیگر به یكی از ایده های مطرح و روز تبدیل خواهد شد كه در آینده ای نه چندان دور امكان تحقق واقعی را پیدا خواهد كرد.