ویرانگران تاریخ

 

محمود کویر

 

دشمنان فرهنگ و دانایی گمان می برند که با نابودی نشانه های تمدنی کهن سال و با غارت آثار تاریخی، بر شناسنامه ی تابناک ایران، غبار فراموشی خواهد نشست و ما، خویشتن مبارک خویش را از یاد خواهیم برد.

 ما فرزندان صلح، مهربانی، مدارا؛

 ما اولاد خجسته ی دانایی و خرد هستیم.

 

ازبکی  از روستاهای  احمد آباد شهرستان نظر آباد است . این روستا در ١٥ کیلومتری جنوب باختری هشتگرد و ٤ کیلومتری باختر نظر آباد  است .

در روستای ازبکی تپه ای به بلندای٢٦ متر وجود دارد که تپه ازبکی نامیده می شود. در اطراف این تپه و در پهنه ای گسترده، تعدادی پشته  وابسته به تپه اصلی وجود دارد که به یان تپه ،جیران تپه ،دوشان تپه، مارال تپه و گوموش تپه نامبردارند .

محوطه باستانی ازبکی منطقه ای صد هکتاری است که تمدنی به درازای چند هزار سال را در خود به یادگار نگاه داشته است .

تپه های مهم  این مجموعه تاریخی چون دوشان تپه و یان تپه که دارای بقایای پنج دوره معماری خشتی متعلق به دو دوره فرهنگی در هزاره های هفتم و ششم پیش از میلاد است و قدیمی ترین خشت ایران در آن یافت شده ، به طور کامل تخریب شده و دیگر آثار باقی مانده آن نیز در حال ویرانی است

محوطه باستانی ٩ هزارساله ازبكی و تنها قلعه باقیمانده از دوره ماد كه قرار بود به سایت موزه پژوهشی بزرگ خاورمیانه تبدیل شود ، اکنون ویرانه ای بیش نیست و اشیا موزه ای و مطالعاتی كشف شده از لایه های تاریخی آن بدون نگهبانی رها و غارت شده است.

محوطه تاریخی ازبكی پیش از این در شش فصل به طور بسیار گسترده كاوش و دوره های تاریخی آن از ٩ هزار سال پیش مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت و به دلیل اهمیت باستان شناسی ،عملیات كاوش آن در ردیف پروژه های ملی به شمار آمد و وعده های بسیاری برای تبدیل آن به پارك موزه داده شد . اما نه تنها ساماندهی این تپه  دنبال نشد بلكه سه سال بدون هیچ گونه برنامه حفاظتی رها ماند، به طوری که اکنون به گفته  ی دست اندرکاران« دیگر تعریف پارك موزه برای این محوطه ویران شده معنایی ندارد و تپه های مهم آن با خاك یكسان شده و هرآنچه كه از این تاریخ كهن باقی مانده متزلزل و ویران است .»

کهن ترین آثار محوطه ازبکی در یان تپه  است که در این منطقه بقایای پنج دوره معماری خشتی متعلق به دو دوره فرهنگی در هزاره های ششم و هفتم پیش از میلاد شناسایی شده است . قدیمی ترین دوره معماری این تپه از نوع کهن ترین خشت های تاکنون به دست آمده از حفریات باستان شناسی در کل منطقه است.

دوشان تپه هم در حدود دویست و پنجاه متری غرب تپه ازبکی واقع شده و نتیجه حفریات در آن تا کنون به شناسایی سه دوره معماری از عصر آهن منجر شده است. بخش های بسیاری از این محوطه نیز از بین رفته است.

 تا كنون هیچ اقدامی برای نجات این آثار صورت نگرفته است .

اکنون آثار تاریخی تپه ازبکی هم به سرنوشت آثار تاریخی تپه معمورین و تپه ساسانی واوان که هنوز پس از چندین سال وضعیت آن ها در انبارهای نمور و غیر استاندارد، نامشخص باقی مانده ،دچار شده است .
  
نشانه ها و بازمانده های تاریخی که قرن ها در دل زمین سالم مانده بود و امروز با هزینه های بسیار از دل  تاریخ بیرون كشیده شده ، در حال نابودی  است .

دشمنان فرهنگ ایران و غارتگران شناسنامه و تاریخ این سرزمین، آنان که کمر به ریشه کن کردن هر آنچه نشان تمدن و فرهنگ دارد، بسته اند، بدانند که آفتاب را با گل نمی شود پوشاند.

 

سبز باشید

محمود کویر

www.mahmoodkavir.com