براستی ما در کجا زندگی می کنیم ؟!

 

در روز دوشنبه 30 آبان ماه 1384 ساعت 5/3 بعد از ظهر، حبیب عباسی مسئول حفاظت و اطلاعات زندان اوین همراه عده ایی از همکارانش به بهانه بازرسی به درون سلول های زندانیان سیاسی هجوم آورده و تمامی یاد داشت ها ، برخی کتب و نامه های شخصی و حتی برخی اموال شخصی را با خود برده و هنوز نیاورده اند.

در اطلاعیه های پیشین نیز متذکر شدم که حفاظت و اطلاعات زندان اوین بیش از 15جلد دفتر صد برگ که در زمینه موضوعات فکری و فلسفی در طول 5/2 فیش برداری کرده بودم و همچنین یک نوشته فلسفی 700 صفحه ای که در حال ویرایش آن بودم و بخشی از ترجمه ام به اضافه چندین دفترچه یاد داشت و صدها برگ از اوراق و اسناد مربوط به پرونده های قضایی را با خود برده و هنوز هم پس نیاورده اند.

متاسانه وکلای مدافع من نیز – آقایان طاهری ، بهمنش و بهرامیان – در این زمینه هیچ اقدام حقوقی انجام نداده اند.واقعیت این است که به دلیل اقدامات جمهوری اسلامی که در طی بیست و هفت سال گذشته بویژه در برخورد با زندانیان سیاسی و تکرار اینگونه اقدامات ، هیچ کدام از زندانیان احساس امنیت نکرده و هر لحظه در انتظار تهاجم نهادهای امنیتی و قضایی بسر می برند.تا جائیکه این احساس عدم امنیت باعث شکنجه های روحی و روانی آنان شده است . چرا که معتقدند در جمهوری اسلامی هیچ قانونی محترم شمرده نمی شود . می گیرند ، میزنند ، میکشند و بعد تکذیب می کنند .

بویژه کارکنانی ازسازمان زندانها که در دوره لاجوردی گزینش و استخدام شده و بدست او تربیت شده اند.آری این گروه در انتظار کوچکترین اشاره از سوی مقامات نشسته و با اشاره ایی چشم از انسان مداری برداشته و حریم ها را مورد تجاوز قرار دهند.به همین دلیل است که این دوره از دوره های زندانیان در شرایط خاص و حاد قرار گرفته و اعتماد به امنیت را از زندانیان سلب میکند. آری ، برای مسئولین جمهوری اسلامی حرمت انسانیت ، صداقت و راستگویی شکسته شده است. آخرین نمونه بارز این سقوط اخلاقی در مورد همین ربایش اموال زندانیان توسط مامورین حفاظت زندان در روز 30 آبان ماه است کعه توسط معاون دادستان بیان شده است .معاون دادستان تهران در امور زندانها – سالار کیا – گفت : « مسئولیت دزیده شدن نوشته ها و یاداشت های ناصر زرافشان در غیبت او از زندان به عهده مسئولین زندان نیست » به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی قوه ی قضائیه جمهوری اسلامی محمود سالارکیا با اعلام این مطلب گفت : « مسئولیت نگهداری وسایل شخصی زندانیان به عهده خود افراد است . و ممکن است یاد داشت های وی وسط هم سلولی های وی جابجا شده باشد .و این موضوع هم ارتباطی به مسئولین زندان ندارد.» نقل قول از روزنامه حمایت 23/آذر / 1384

اشاره سالار کیا به همان روزی است که حفاظت زندان اوین به سلول ها یورش آورده و اموال ما را ا خود بردند.با توجه به این خلق و خوی زندانبانان و مسئولین آنها هیچ راهی برای من و سایر زندانیان سیاسی باقی نمانده تا از مدافعین حقوق بشر بویژه وکلای محترم عضو انجمن مدافعین حقوق بشر برای پیگیری حقوقی این مسئله استمداد می جوئیم .

 

زندانی سیاسی حشمت الله طبرزدی

 

ایران – تهران – زندان اوین – بند 350 کارگری

24/آذر ماه /1384