مجید حاجی بابایی:
رادیكالیسم
كور به جریان‌های دموكراسی خواه ضربه میزند
خبرگزاری
دانشجویان ایران – انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بعد از ظهر
روز گذشته مراسمی با عنوان ”جنبش دانشجویی حركت به سوی آزادی،عدالت و معنویت“ در
تالار اجتماعات دانشكده روانشناسی این دانشگاه برگزار كرد.
به گزارش
خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا) - منطقه خوزستان - در این مراسم
مجید حاجیبابایی، عضو سابق دفتر تحكیم وحدت، اظهار داشت: در حال حاضر هر كس عنوان
كند كه ما میخواهیم خط مشی معتدل و توام با عقلانیت بیشتری داشته باشیم و در درون یك
جنبش دانشجویی به سمتی نرویم كه هزینه‌های بیش از اندازه را بر این جنبش تحمیل كنیم
به او میگویند فردی سازش‌كار، با حاكمیت دستش در یك كاسه است.
وی با اشاره
به اینكه هر كس كه شعارهای خلاف آنها را با صدای بلندتر و یا با گویشی دیگر بیان
كند مبارز و رادیكال نام میگیرد، افزود: در فضای دانشگاه به چند دلیل رادیكالیسم
همواره به نوعی مورد پذیرش قرار گرفته است؛ یكی به این دلیل كه جریان دانشجویی یكی
از آرمانگراترین تمرین جریان‌های اجتماعی درون كشور است و نه تنها در درون كشور ما
بلكه در اكثر نقاط دنیا دانشجویی یك جریان آرمانگراست و رادیكالیسم به یك نوعی با
آرمانگرایی پیوند برقرار كرده است و هر جریانی كه آرمانگرایانه باشد این استعداد
را دارد كه رادیكالتی باشد.
حاجی بابایی
خاطرنشان كرد: اما توجه داشته باشید كه نظر من نفی كامل رادیكالیسم نیست بلكه این
رادیكالیسم كور است، اگر ما كاربرد غلطی را از آرمانگرایی مدنظر قرار دهیم دیر یا
زود این رادیكالیسم نوعی اندیشه و عمل سیاسی خواهد بود و باعث میشود كه در درون
جامعه چنددسته‌گی و چند شقه‌گی بوجود آید و ما نتوانیم عمل مثبتی را به سمت
دموكراسی انجام دهیم و گامی را برداریم.
وی افزود
نكته دوم این است كه رادیكالیسم باید با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی هر جامعه
مطرح شود. اگر زمانی در درون یك جامعه شرایط فراهم نباشد برای این كه ما یك عمل
رادیكال را انجام دهیم این دیر یا زود به ضد خود تبدیل میشود. به عنوان مثال درون
جامعه‌ای كه سطح سواد آن جامعه 10 درصد و مابقی بیسواد باشند، در آن جامعه حركت
رادیكالی و انقلابی برای ایجاد تحول به سمت دموكراسی بیتردید جواب نمیدهد چون بن‌مایه‌های
یك حركت باید وجود داشته باشد تا آنها بتوانند یك سازمان اجتماعی را تشكیل بدهند و
در درون این سازمان اجتماعی یك تحولی را در سطح جامعه رقم بزنند.
حاجی بابایی
در عین حال تصریح كرد: اگر یك جریان یا افرادی بدون این كه بر آن چیزی كه در درون
جامعه خودشان میگذرد فقط بر اساس پندارها و توهمات ذهنی خودشان الگویی را در نظر
بگیرند و بعد این الگو را بخواهند در درون جامعه پیاده كنند مطمئن باشید كه با
شكست مواجه میشوند.
وی ادامه
داد: به نمونه‌ای بسیار كوچكی نگاه كنید، در درون جامعه‌ای كه باورها و اعتقادات
مذهبی وجود دارد، و این جامعه اعتقاد عمیق و راسخ به مذهب دارد، یك عده انسانهایی
كه بر اساس تفكرات و مطالعات پیش‌بینی و تئوریك خود به این نتیجه رسیده‌اند كه در
مذهب باید تغییر یا جرح و تعدیل ایجاد كنند یا كاملا نفی كنند، اگر همین‌ها باور
ذهنی خود را در قالب یك عمل رادیكال بخواهند پیاده و جامعه را دعوت كنند به این كه
از ما تبعیت و پیروی كنید، در درون آن جامعه، اینها به نتیجه نمیرسند. چون ساختار
آن جامعه یك بافت و ساختار مذهبی است به همین دلیل است كه شما در اینجا نمیتوانید
بدون توجه به ریشه‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه خود یك اندیشه و یك تفكر را تئوریزه
و بر اساس آن عمل كنید.
به گزارش
خبرنگار ایسنا، حاجی بابایی توضیح داد: نكته دوم این است كه اگر قرار است رادیكالیسم
درون جامعه‌ای به وجود بیاید باید شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آن
جامعه را در نظر بگیریم و متناسب با آن شرایط عمل كنیم. مساله را تئوریپردازی كنیم
و جلو برویم و اگر این كار را نكنیم دیر یا زود به ضد خودش تبدیل میشود و یك جریان
سر خود، منزوی و حاشیه‌نشین میشود؛ جریانی میشود كه با هیچ نیروی اجتماعی نمیتواند
تعامل كند؛ نمیتواند حرف بزند و كسی نیست كه حرفش را بشنود، اگر حرفی برای نشنیدن
باشد نگفتنش بهتر است. حرف باید شنیده شود؛ مخاطب داشته باشد تا متناسب با آن عمل
شود.
وی یادآور
شد: نكته بعدی كه باید به آن توجه كنیم این است كه در درون جامعه ما رادیكالیسم به
شكل مبتذلی دستخوش تغییر شده است و به خصوص در بخش‌هایی از جریان دانشجویی كه خود
ما با آن سروكار داریم و احتمالا شما هم با آن سروكار دارید یك نوع لمپنیسم به جای
رادیكالیسم نشسته است. اصلا رادیكالیسم در این معنا بعضا وجود ندارد و مشاهده نمیشود
وقتی فرد میخواهد رادیكالیسم را تعریف كند، مشاهده میكنیم هیچ عمل رادیكالی از دل
آن بیرون نمیآید. نهایتش این میشود كه حرف‌هایی بزند، كارهایی كند و بعد به خارج
از كشور برود و مشغول زندگی شخصی خود شود. شما نمونه‌های آن را دیده‌اید این یك
نوع لمپنیزم و رادیكالیزم است؛ رادیكال كسی است كه مبارزه میكند.
وی با اشاره
به اینكه رادیكالیسم نظری، به تنهایی فایده ندارد، تصریح كرد: بگذریم از این كه
رادیكالیسم نظری در جامعه ما متاسفانه رادیكالیسم نظریكوراست. یعنی نه عملی در آن
است نه هدفی دارد. به همین دلیل میبینید دون‌كیشوت‌وار فقط شمشیرش را به طرف آسیاب‌های
بادی كه در ذهن خودش ساخته میاندازد، به عنوان یك پهلوان میجنگند بدون این كه هیچ
بازتاب عملی در درون جامعه داشته باشد.
حاجی بابایی
اظهار داشت : پس اینجا ما جریانی به نام رادیكالیسم واقعا نمیبینیم، یك رادیكالیسم
نظری است كه در عین حال كور است و هیچ هدف مشخصی را در عرصه نظر و در عرصه عمل در
جامعه دنبال نمیكند. پس این نیز نكته‌ای است كه باید با قاطعیت بپذیریم كه ما در
حال حاضر بخصوص در درون جریان‌های دانشجویی جریان رادیكال نداریم، چون عمل خاصی نمیتوان
انجام داد. شما هر روز میشنوید كه در یك انجمن را بسته‌اند، یك دانشجو را از
دانشگاه اخراج كرده‌اند و خیلی كارهای دیگر اتفاق افتاده است ولی هیچ حركتی در
دانشگاه صورت نمیگیرد. از سه روز پیش تاكنون بیش از ده برنامه انجمن‌های اسلامی
لغو شده و مجوز نداده‌اند، دریغ از یك حركت، دریغ از یك اعتراض، دریغ از یك فریاد.
وی تاكید
كرد:رادیكال كسی است كه عمل كند، اگر به او میدان نمیدهند ناله نكند. اگر رادیكال
هستی فضای كار را باید خودت ایجاد كنی و اگر نه، كنار بنشینی و هم درست را بخوانی
و هم حكومت با تو كاری نداشته باشد و هم ژست مبارزه بگیری، اینها با هم قابل جمع نیست.
یعنی باید از یكی از اینها بگذری، كسی میتواند ادعا كند كه من رادیكالم كه از خیلی
از چیزها بگذرد. نمیتوانی ادعای این را داشته باشی كه رهبر جنبش دانشجویی هستی و
بعد عروسی پر خرجی در بهترین هتل برگزار كنی، اینها با هم جور در نمیآید. رادیكال‌ها
چریك بودند. كسانی بودند كه در كوه عقد و ازدواج میكردند. از جانشان میگذشتند تا
بتوانند مبارزه كنند و رادیكال باشند.
وی خاطرنشان
كرد: در حال حاضر، پدیده‌ای به نام جنبش رادیكال نمیشناسم البته افراد رادیكال
ممكن است وجود داشته باشند، این را قبول دارم، بعضی در برخی از دانشگاه‌ها ممكن
است رادیكال باشند، آنها هم شایسته احترام هستند ولو اینكه با عقیده من یا شما
مخالف باشند. ولی كسی كه حاضر است به خاطر عقیده خود یك سری اصول را كسب كند،بسیار
شایسته احترام است ولی خیلیها متاسفانه این‌گونه نیستند و تنها ژست آن را میگیرند.
حاجیبابایی
گفت : این نوعی لمپنیسم و نوعی ظاهر‌سازی برای اهدافی دیگر است و اصلا اهداف
دموكراتیك و اهداف آرمانگرایانه پشت آن نیست. نمونه‌های آن را شما زیاد دیده‌اید
كسانی كه از این جا چه در قدرت داخلی چه در قدرت خارجی برای رفتن به جاهای دیگر
پله درست كرده‌اند.
وی اضافه
كرد: نكته پنجم اینكه در یك چنین شرایطی اگر ما زمانه‌ی خود را درك نكنیم و در عین
حال بخواهیم همچنان بدون اینكه به محیط پیرامون خود كاری داشته باشیم در توهمات
خود تنیده شویم و عمل هم نتوانیم انجام دهیم و فقط رادیكالیسم ما نظری باشد در عین
حال كور هم باشد، هیچ جای مشخصی را هدف نگیرد فقط و فقط به خاطر اینكه كاری را
انجام داده باشد یا كسی یا جریانی را تخریب كرده باشد حرفی بزند، در این جا به
روند دموكراسیخواهی ضربه زده میشود، یعنی مانع این میشود كه در درون جامعه تحول
آرامی شكل بگیرد و جامعه از طریق حركت‌هایی كه به قول معروف گام‌به گام و آرام و
اصلاحی است به جایگاهی كه میخواهد، برسد.
عضو سابق
دفتر تحكیم وحدت تصریح كرد: در این زمان اگر دلیلی برای آن ارائه نشود و تنها قصد
تخریب وجود داشته باشد،این جمله مصداق پیدا میكند كه ”ای زائر اگر چراغی در این
معبد روشن نمیكنی، شمعی كه پیش از این افروخته شده را خاموش مكن“؛ متاسفانه در
جامعه‌ی ما روند این گونه است، نه تنها در آن معبد چراغی روشن نمیشود كه شمع
رفتگان را هم خاموش میكنند، یعنی میگویند حالا كه ما نمیتوانیم حركت كنیم هیچ حركتی
نباید انجام شود. این خودخواهی و كورانه عصازدن و بدون جهت حركت كردن است.
حاجیبابایی
عنوان كرد : باید توجه داشت كه نظریه رادیكالیسم كور میتواند در خدمت ارتجاع،
استبداد و هر نوع اقتدارگرایی در جامعه ما باشد. خلاف ظاهری كه دارد و گویای
مبارزه است دقیقا در حال كمك به تحكیم پایه‌های اقتدارگرایی در جامعه است.
وی یادآور
شد: چیزی كه به نظر من در حركت رادیكال وجهه بارزی دارد، عمل‌گرایی است یعنی عمل‌گرایی
یك رادیكال باید در حد بالایی باشد. كسی كه حرف میزند یك مصلح اجتماعی است و كسی
كه عمل می كند رادیكال است. رادیكالیسم كور نخستین ضربه را به جریان‌های پیشرو و
دموكراسی خواه وارد میكند و تنها حسنی كه میتواند داشته باشد ایجاد توهم آرامش‌بخش
برای عده‌ای است.
