انتخابات
زود هنگام پارلمانی در اسراييل
احمد زيدآبادی
امير پرتز
رهبر جديد حزب کارگر اسراييل و آريل شارون رهبر حزب حاکم ليکود در ديدار روز
پنجشنبه خود، در مورد برگزاری انتخابات زود هنگام پارلمانی در اوايل سال آينده
ميلادی به توافق رسيدند.
حزب کارگر
اسراييل در مجلس فعلی اين کشور(کنست) از ۱۲۰ کرسی نمايندگی ۲۱ کرسی را در اختيار دارد.
اين تعداد، تقريبا نصف تعداد نمايندگان حزب راستگرای ليکود است که دارای ۴۰ کرسی نمايندگی در مجلس
است.
نظرسنجی‌ها
نشان می‌دهد که شارون همچنان محبوبترين شخصيت سياسی اسراييل است و حزب متبوع وی در
انتخابات آينده از رقبای خود پيشی خواهد گرفت. با توجه به اين مطلب، اصرار آقای
پرتز بر برگزاری انتخابات زود هنگام تا چه حد به سود پيشبرد روند صلح در خاورميانه
است بخصوص اينکه در طول مبارزات انتخاباتی اسراييل روند صلح با فلسطينی‌ها عملا
متوقف خواهد ماند.
پرتز در
مقام رهبری يکی از دو حزب اصلی اسراييل، پديده‌ای نوظهور در صحنه سياسی اسراييل
است.
وی که ريشه
شرقی دارد، کار خود را از صفر شروع کرده و صرفا با اتکاء به تلاش شخصی خود به
مدارج بالای سياسی دست يافته است. او در پيشينه خود، به خلاف تمام رهبران قبلی حزب
کارگر، هيچ نوع سابقه نظامی ندارد و سال‌ها پيش از امضای قرارداد اسلو از حق تعيين
سرنوشت فلسطينی‌ها و تشکيل کشور مستقل فلسطينی حمايت کرده و در زمانی که ارتباط با
مقام‌های سازمان آزاديبخش فلسطين بر اساس قوانين اسراييل جرم بوده، با مقام‌های
ساف ديدار کرده است.
جنبش صلح
اکنون فعال‌ترين گروه صلح طلب اسراييلی است که هدف اصلی آن مبارزه با گسترش شهرک‌های
يهودی نشين در سرزمين‌های فلسطينی و تلاش برای برچيدن آنهاست.
با چنين
سابقه‌ای امير پرتز مناسب‌ترين شخصيت برای دستيابی به صلح با اعراب است، اما مساله
اين است که آيا مردم اسراييل نيز از چنين شخصيتی حمايت می‌کنند؟
از زمان
پيروزی پرتز در انتخابات داخلی حزب کارگر، محافل راستگرای اسراييل فعاليت‌هايی را
برای بی‌اعتبار کردن او آغاز کرده‌اند و تلاش دارند تا مردم اسراييل را از پيروزی
او در انتخابات آينده بترسانند. شماری از همکاران پرتز در حزب کارگر نيز به او بی‌اعتمادند
و ظاهرا علاقه‌ای به کمک به او برای تثبيت موقعيت خود در مقام رهبری حزب ندارند.
راستگرايان
اسراييلی افزون بر آنکه پرتز را به ضديت با صهيونيسم متهم می‌کنند و او را به دليل
نفی هر نوع سلطه اسراييل بر کرانه باختری رود اردن «پسا صهيونيست» می‌نامند،
برنامه اقتصادی او را نيز «پوپوليستی» و «عوامفريبانه» قلمداد می‌کنند.
پرتز در
برنامه ده ماده‌ای اقتصادی خود بر نکاتی چون افزايش حداقل دستمزدها و پيشگيری از
خصوصی‌سازی بنگاههای دولتی را وعده داده است.
برخی از
رهبران کهنه کار حزب کارگر نيز که اغلب ژنرال‌های بازنشسته ارتش هستند و در ساخت
آبادی‌های يهودی نشين در کرانه باختری نقشی ايفا کرده‌اند، رويکرد پرتز در برابر
فلسطينی‌ها را بيش از اندازه مصالحه جويانه می‌دانند و بر اين باورند که اين نوع
رويکرد، جاذبه‌ای در بين مردم اسراييل ندارد و باعث شکست حزب کارگر در انتخابات
پارلمانی آينده می‌شود.
اما
هواداران پرتز معتقدند که او رزمنده و رهبری «مادرزاد» است و به دليل قدرت
کاريزماتيک خود پيروانی «جان برکف» دارد که حاضرند برای پيروزی او در انتخابات
مايه بگذارند. افزون بر اين، حاميان پرتز او را به دليل تجربه‌های گوناگون در حوزه
مدنی اسراييل «روباهی مکار» می‌دانند که فرق جايگاه نخست وزيری با رياست سنديکای
کارگری و فعاليت در جنبش صلح اکنون را به درستی می‌داند و از اين جايگاه همان
شعارهای قبل را نخواهد داد.
بنابراين
پرتز در جريان تبليغات انتخابات پارلمانی آينده تلاش خواهد کرد تا از نگرانی اقشار
ميانه‌رو اسراييل بکاهد و در عين حال شعارهای انتخاباتی خود را بر حول مسائل و
مشکلات اقتصادی و اجتماعی جامعه اسراييل سازمان دهد.
اين نوع
شعارها در بين طبقات فرودست جامعه اسراييل جاذبه خاصی دارد، اما اينکه اين جاذبه‌ها
سبب جلب افکار عمومی به سمت امير پرتز شود به تجربه و توانايی وی بستگی دارد. پرتز
گويا اين توانايی را در خود می‌بيند.
او پيش از
انتخابات داخلی حزب کارگر در حالی که نظر سنجی‌ها او را حداقل ۱۵ درصد عقب‌تر از شيمون
پرز نشان می‌داد، اعلام کرد که با پيروزی در انتخابات همه را شگفت زده خواهد کرد. او
نتيجه انتخابات آينده را نيز همين می‌خواهد.
اگر او
بتواند رقبای خود را در انتخابات پارلمانی اسراييل پشت سر بگذارد، فلسطينی‌ها جدی‌ترين
و مصالحه‌جوترين شريک صلح خود را در جامعه اسراييل پيش رو خواهند داشت، اما اگر او
به سرنوشت امرام ميزنا رهبر حزب کارگر در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۲ دچار شود، در صلح در
خاورميانه بر همان پاشنه‌ای خواهد چرخيد که اکنون می‌چرخد: پردردسر، کند، توام با
خشونت و طاقت‌فرسا!
(بی بی سی )
