ازنگاه ِمحمدايل بيگی (سال ۸۲) (۱) (۲) (۳) (۴) (۵) (۶) (۷) (۸) (۹) (۱۰) (سال ۸۱) (۱) (۲) (۳) (۴) (۵) گشت و گذارِ نوشتاري و تارنمائي محمد ايل بيگی رفتن يا رفته شدن ؟ وحشتم از وحشتناکیِ « انسان » ها ست ! ای کاش می توانستم ... کودک مانده ام – بی هيچ شرم (PDF) با يادِ " عمو دختر کُمساری " و " حميد طهماسبی (کاک محمود ) " کَرجی بان ، کَرجی بان ، بَنَه اَمی دريايه اَمَره! خدايا ! خدايا ! نفرينِ خلايق بر تو باد ! تنها يک لحظهء خوش پرسش و درخواستی از آقایِ کريم حقی ... که آبرویِ جهانند مجنونان ! ديگرانی خود را « ديگر » خوان ! کل ممدآقا حاج آقا ، واقعن گُلی به جمالت ! محمد ايل بيگی انزلی ! انزلی ! و هيچ کلامی نَشنَويم – مگر زمهربانی ها ... با گذاشتن دلم برای ِ انسانهايش