رژيم تهران , سر ميان ستارگان و دستان آلوده به
اتم
ژان پير پرن
ليبراسيون – 9 ژوئن 2004
برگردان : سيامند
درست در زماني که آژانس انرژي اتمي سازمان ملل متحد AIEA , از سوء نيت [ رژيم ] تهران در علني کردن پايگاههاي
نظامي اش , که مي تواند مخفيگاه طرح سلاحهاي اتمي باشد , اظهار نگراني مي کند ؛
جامعه ي بين المللي در مورد توان ايران به توسعه ي مخفيانه ي موشکهاي دورپرواز
هشيار مي شود . توليد اين سلاح باليستيک نوين تحت پوشش طرحي مبني بر پرتاب ماهواره
هاي غيرنظامي صورت مي پذيرد . طرحي که چندماه پيش توسط وزير دفاع ايران اعلام شد .
در 5 ژانويه علي شمخاني در جريان يک کنفرانس خبري اعلام نمود , که جمهوري اسلامي «
ماهواره ي خودش را تا 18 ماه آينده» در مدار زمين قرار خواهد داد . و ايران
« اولين کشور مسلماني خواهد بود که با ماهواره و سيستم پرتاب تماما توليد خود
فراتر از جو زمين خواهد رفت » . به نظر بسياري از ديپلماتها , اين سيستم « تنها
پوششي براي طرح توليد موشکهاي دوربرد نظامي است » .
سانتريفوژها
اين نگراني جديد زماني پديدار مي شود که آژانس انرژي
اتمي سازمان ملل همچنان از [ رژيم ] تهران همکاري و هماهنگي براي بازرسي پايگاههاي
نظامي اش مطالبه مي کند . گري سامور , يک متخصص انگليسي منع گسترش [ سلاحهاي اتمي
] معتقد است , بر خلاف وعده هاي تکراري ايران « سطح همکاري ها با آژانس انرژي
اتمي طي ماههاي اخير به وخامت گرائيده » . بالطبع سه کشور بزرگ اروپايي آلمان
, فرانسه , بريتانياي کبير , در عين تشويق به تداوم همکاري ها , تهران را براي
ادامه ي فعاليت هاي اتمي اش مورد انتقاد قرار داده اند . پيامد اين امر : طرح پيش
نويس قطعنامه اي براي اجلاس آينده ي آژانس انرژي اتمي در وين که ايران را
تحت فشار قرار دهد .
مجادله ي اصلي حول و حوش هفت کارگاه ساخت قطعات
سانتريفوژ است که در اختيار تشکيلات نظاميان است و در سه نقطه ي متفاوت واقع شده
اند . اورانيوم به شدت غني شده توسط اين سانتريفوژها مي تواند همچون خرج سلاح اتمي
به کار رود . اين نقطه ي جدل جديدي با AIEA
است ؛ اين نهاد از اينکه در زمان بازديد از پايگاهها بازرسانشان اجازه ي استفاده
از ابزار جستجوگر اورانيوم غني شده را نيافته اند , شاکي است . فرضيه ي پروژه
مخفيانه ي اتمي , و علاوه بر آن ترس از اينکه اين برنامه با توليد موشکهاي دوربرد
هماهنگ صورت مي پذيرد , از همين جا تقويت مي شود .
تهران در حال حاضر مسلح به موشک هاي ميان برد شهاب 3
است . تکنولوژي کره شمالي ( نسخه ي ايراني موشکهاي شناخته شده ي نودونگ ) , که
گويا قادر به حمل خرج انفجاري اي معادل 1 تن در بردي به مسافت 1300 کيلومتر است ,
و آنها را قادر مي سازد که به تعداد زيادي از شهرهاي خاورميانه اشراف داشته باشند
. اين موشکها در اختيار ارتش ايدئولوژيک رژيم , پاسداران انقلاب , قرار گرفته اند
. شش شهاب 3 در سپتامبر سال گذشته طي رژه ي سالگرد آغاز جنگ ايران – عراق ( 1988 –
1980 ) به نمايش درآمد . يکي از اين موشکها مزين به باندرولي بود که روي آن نوشته
بود که اسرائيل مي بايست از روي زمين پاک شود . و از آن موقع تا کنون , [ رژيم ]
تهران توسط معاون وزير دفاع , حسين دهقان , از تمايل خود مبني بر افزايش ميزان برد
شهاب 3 سخن گفته است . و سپس شمخاني وزير دفاع اين موضع معاونش را اينگونه
توجيه کرده : « در شرايط کنوني ما احساس نمي کنيم که نياز به تغييري باشد »
. شهاب 3 مي بايست توسط شهاب 4 با بردي معادل چندهزار کيلومتر تداوم پيدا مي کرد ,
و حتي نسخه ي بسيار قدرتمند ترِ شهاب 5 . شمخاني وجود آنها را تکذيب کرد : « ما
چيزي به اسم شهاب 4 نداريم و چنين طرحي اصلا وجود خارجي نداشته است » .
مهندسين کره اي
اين بيانات
ضد و نقيض , متخصصين را متوجه مي کند که برنامه ي گسترش موشکهاي دوربرد در پشت
برنامه ي علني و پرسروصداي ساخت سکوهاي پرتاب ماهواره ايراني مخفي شده است . شهاب
3 و موشک غيرنظامي هردو توسط يک موسسه , گروه شهيد همت , تهيه شده اند . به نظر
اين متخصصين , درست همانند مورد شهاب 3 , مهندسين کره اي گروه چانگ گوانگ پيش
برندگان طرح هستند . اينان وظيفه ي نظارت بر پروژه ي باليستيک ايران در تمام سطوح
را بعهده دارند , و در همين حال چگونگي حمل خرج انفجاري توسط يک موشک غيرنظامي را
به همکاران ايراني خود آموزش مي دهند . برد آن معادل 3000 کيلومتر خواهد بود . به
نقل از اين منابع , برخي قطعات اين موشک , مثل موتور آن در کره شمالي توليد شده
است . و توسط هواپيماهاي باربري ايراني به ايران منتقل شده اند . اين روش مخفي نمودن
يک پروژه ي نظامي در پوشش يک طرح غيرنظامي کار جديدي نيست . کره ي شمالي از همين
روش پوشش دهي براي ساخت Taepodong –
1 استفاه کرد . اين همان موشکي است که در مقابل حيرت
همگاني در 31 اوت 1998 , پس از اينکه فضاي ژاپن را پشت سر گذاشت در اقيانوس آرام
سرنگون شد . در آين زمان , پيونگ يانگ , تظاهر مي کرد که اين يک ماهواره ي
غيرنظامي پرتابي بوده است . واشنگتن و توکيو سريعا پاسخ دادند که اتفاقا موشکي سه
طبقه و با استفاده هاي نظامي بوده است .
برگردان : سيامند
