جمعه ۲۸ فروردين ۱۳۸۳ – ۱۶ آوريل ٢٠٠۴

کانون نويسندگان ايران " در تبعيد"

و بحرانی ديگر

مسعود نقرهکار

۲۲ سال از عمر کانون نويسندگان ايران "در تبعيد" ميگذرد. کارنامهی اين ۲۲ سال حيات، درخشان و غرورآفرين است، و به ندرت تيره و غمآفرين. مجمع عمومی ژانويه سال ۱۹۹۱، و بحث و جدل پيرامون جشنواره از "نزديک دور دست " ( ۲۰۰۴) در زمره تيرهترينهای اين زندگی ۲۲ ساله است. در طول اين ۲۲ سال نخستين بار نيست که بسياری از اعضای کانون با موضعگيری هيات دبيران کانون مخالفت ميورزند، می توان نزديک به ۱۰ نمونه را مثال آورد، اما هرگز واکنش هيات دبيران وقت کانون و موافقيناش اين حد عصبی، پرخاشگرانه، تلافيجويانه و اتهامزنانه نبوده است. و هرگز عکسالعملمخالفين و معترضين به موضعگيريهای هيات دبيران نيز اين حد شتابزده، و به سادگی استعفا دادن و رها کردن پارهای از جنبش روشنفکری و روشنگری در ورطهی رکود و بحران نبوده است. به راستی بر ما چه ميرود ياران؟ اين چه سرنوشت تلخ و دردناکيست که در افزايش تلخزايی و دردآفرينياش نقش ايفا ميکنيم؟ چرا اينگونه بيرحمانه به "خودزنی" روی آوردهايم؟

قصد من پرداختن به موضعگيری هيات دبيران و ورود به بحث و جدلی که ميرود سيمايی مخربتر و زشتتر بخود بگيرد، نيست. مراد من از نوشتن اين چند سطر اين نيز هست که نگرانيام را درباره حضور جان سخت يکی از موانع و مشگلات جنبش روشنفکری و روشنگری ابراز کنم، و دريغا گوی اين باشم که کانون نويسندگان ايران "در تبعيد"ميرود تا تجلی و نماد چنين حضوری شود. اين مانع "برخی از ويژگيهای روانی و رفتاری روشنفکران و روشنگران" است. که بيتعادلی، خودحقبينی، حس ممتاز بودن (خود بزرگبينی، خود محوری، خودخواهی و...)، يکجانبهنگری، اتهامزنيهای واهی و غيرمستند، بدفهمی مقولههايی همچون آزادی، حزب، تشکل صنفی و دموکراتيک، ناهمخوانی گفتار و کردار و... نمونههايی از اين دستاند. بحث و جدلهای پيرامون جشنواره از "نزديک دور دست" علايم بيماری و تعفن "دمل چرکينی"ست که جنبش روشنفکری و روشنگری را زمينگير کرده است و کم ترين عارضهاش سقوط در قرنطينهايست که از آنجا فقط بتوان شاهد پيروزيهای بيشتر جنبش روحانيتمرتجع، جنبش سلطنتطلبی و جنبش "شبهروشنفکری" بود.

نگذاريم بيش از اين شرمسار نسلی شويم که چشم به گفتار و کردار به اصطلاح "نخبگان" فرهنگی و هنری تبعيدی، و يکی از تشکلهای ارزشمند جنبش روشنفکری و روشنگری ميهنمان دوخته است.

مسعود نقرهکار آمريکا - ۱۳ آوريل ۲۰۰۴

پسنويس:

پيشنهاد به هياتدبيران:

مجمع عمومی فوقالعادهی کانون را فرا بخوانيد تا کميسيونهای صالح و اعضای کانون درباره مسايل مطروحه در اين "بحث و جدلها" نظر بدهند. ميتوان ترتيبی داد تا همهی اعضا کانون در اين نظردهی و انتخابات شرکت نمايند، چه با حضور خود در جلسه و چه از طريق فکس، تلفن، نامه، پستالکترونيکی و.....

سخنی با اعضايکانون:

آنچهدر طول يکی دو سال اخير بر سر کانون آمده است وظيفهی ما را برای ايفای نقشی موئژتر در حيات کانون بر جستهتر کرده است. رخدادهای اخير نشان داده اند که تا چه ميزان ميبايد در انتخاب هيات دبيران ومسئولين دقيق و سنجيده عمل کرد.

متشکرم