درآستانه شادي بخش نوروز نو 84 ، سفره بي چيزان و زحمتکشتان مان خالي است

بهاري خجسته در راه است ، پنجره ها را بگشاييم !

 

به کاس خانم کارگر کشاورز ، زن زحمتکش   روستاي گالشکلام ( گيلان

  و همه کاس خانم هاي سرزمين مادريم و هزاران هزار زن ومرد آزاده اي که

در زندان هاي جمهوري اسلامي ايران به جوخه هاي اعدام سپرده شدند !

                                       اميرجواهري لنگرودي اسفند1383

  

 نوروز 84 مان را با اين کلام « نيماي يوش » آغاز کنيم :

         « من که مي بينم به ضعفا چه مي گذرد ، چطور مي توانم راحت بنشينم در صورتيکه خودم را اقلا انسان خطاب مي کنم؟ » ، به گمانم : درک واقعي از سياست ، همين بيان ساده نيما است : چطور مي توانيم راحت بنشينيم؟ ، دراين نوروز و نوروزهاي ديگرمان ، به اين پرسش « نيماي يوش » بيانديشيم و در تماميت زندگي خود ،  براي راه جويي به اين پرسش با آن همراه گرديم !!

 

                                     اگر بيايي اندام کودکانمان در باغهاي زيتون به قامت تو مي آرايند

                                          بهار مايي  و تا بيايي هزا ر پرستو از سينه هامان پر مي کشد

                                                        واي

                                                        اگر بيايي ...!!

                                                                                                                                                                      »محمد مختاري «

 

                  در آستانه بهار و سالي نوهستيم . عيد نو پشت درب  خانه هامان بيتوته کرده وچشمش به سفره خالي آنانيست که نان ، آزادي ، برابري و جهاني آري از ماتم و اندوه را در برابر خود مي خواهند . پرسش اين است : آيا چنين خواستي شدني است وآيا زحمت و تلاش زندگي سوز، فرصت برابري خواهي را دربهاري آزاد ، برسفره همگان با گشاده دستي  خواهد گشود ؟

             واي اگر چنين بهاري از راه رسد ، چه خوشگوار مي نمايد زندگي وچه جانمايه هاي پرتعبي ، پرو خالي خواهند شد تا رخت نويي را بر« اندام کودکان » شان بيآرا يند و اگر خود رخت نويي بر تن ندارند، از شادي و فرخندگي دلبندانشان ، خنده را بر لبهايشان نشان گيرند و سفره خالي شان را با پيکار جان بخش زندگي ونشاط شادما نه ، جنبشي که خود بر خواسته ازآنند ، پرشادي و سرور سازند .  واي اگر چنين بهاري از راه برسد!!

 

        واي اگربهارامسال هم چون سا ل پيش ، که لرزش زمين درشهرستان  بم ، غم جانمان گرفت ،هزاران هزارتن از زنان و مردان ، کودکان بي سرپرست ، دخترکان و پسران نو جوان رها شده در وادي زندگي سوز ، هيچ سهمي از ميلياردها ريال کمک مالي و جنسي ، عيدي دريافت ندا شتند، سفره هايشان تهي ازغذا ماند وامسال آواره گان زمين لرزه  زرندي نيز سفره هايشان از گل و شعمداني ، نشا ط و شادي ، خشگانده شود و خنده را به بار ننشاند ، چه مصيبتي براي رهايي يافته گان از زلزله در خاطره ها خواهد ماند؟

 

       واي اگر بهارامسال هم ، بر سر تعيين نرخ دستمزد کارگران ، برابر با سبد هزينه هايشان ، به کشتاري چون « خاتون آباد » کرمان ، بيانجامد ، چگونه جامه دانشان را در درون کارخانه آويزان سازيم تا کودکان بي سرپرست شان ، با شکمي گرسنه سر بر بالين نهند ؟

        سال نو در حالى از راه مى رسد كه مردم قدرت خريد وحتي چانه زني ندارند. چه بسيار مادران و پدراني که در سراسر ايران از شب چهارسوري به اينطرف ، جوانان دختر و پسري که به جرم شادي ورزيدن ، ازآتش پريدن ، زردي رو را با سرخي آتش شستن ، ترانه خواني و نشانه گيري عشق وزيبايي زندگي ، دزدانه توسط عمله نظام شادي کش ربوده شدند ، تا در نوروز 84 بار ديگر ازمردم و شادي و سر زندگي شان  انتقام گرفته شود !

       سال نو در حالي پشت خانه هامان بيتوته کرده ، که انبوه زنان و مردان هر لحظه و آن در بين کلانتري ها ، بازداشتگاه ها ، زندان ها ، کميته ها ، قرارگاههاي بسيج و حزب الله ، گشت هاي ويژه « امر به معروف و نهي از منکر » ، وزارت اطلاعات و لباس شخصي ها ، سرگردان کسب خبر از حال و روز فرزندان دستگير شده و بازداشتي خوداند! و اين در حاليستکه دستور العمل هاي شداد و غلاظ رژيم ، دستگير شده گان را تا 15 روزبعد نوروز 84 در بازداشت خواهند داشت تا در اين فرصت با پرونده سازي ، ايجاد رعب و وحشت در خانواده ها ، ازهمين امروز صحنه نبرد خياباني سيزده بدر سال 84 را از وجود جوانان دوستدار شادي و نشاط و تحول طلبي ، خالي سازند .

      سال نو در حالي از راه مي رسد که  « افزايش مشكلات ا شتغال جوانان بحدي است که  9 ميليون و 800 هزار جوان جوياى كاردر برابر ما صف کشيده اند. » ( گزارش خبرگزارى دانشجويان ايران -- ايسنا  24اسفند83  ) : وباز به گزارش ايسنا: « هر سال حداقل ششصد هزار نفردر زندانهاي کشور به سر مي برند » و « 11 ميليون ايراني با اعتياد دست به گريبانند » ( روزنامه خراسان 30 آبان 1383 ) و رژيم به جاي پاسخگويي به اين مشکلات ، بازداشت و شکنجه مي کند. با اين همه نيروي جوان ايراني از پاي نمي نشيند. از همين روست که نظام دين سالار در ميان شادي مردم ، درخت اعدام بر پا مي دارد تا « اجراي عدالت اسلامي» را مرهمي بر زخم هاي انباشته ساليان خاتون آبادي ها – اسلام شهري ها – پاکدشتي ها – بمي ها و ايران 70 ميليوني سازند تا ديگر كسى نپرسد و نگويد: چه چيزي اتفاق افتاد ؟ و مسووليت اصلى بقاى چنان محيط آلوده اى به عهده چه كسانى است؟ حكومتى كه حياتش  متضمين  گسترش فقر و فساد ، فحشا و آدم دزدي  ، درجهت راه اندازي باندهاى قاچاق كودكان ايرانى به خارج از كشور، همه را دوره مي کند تا اذهان مردم را از لوث وجود خود ، پاک نگه دارند.

         درست در بطن چنين اوضاعي استکه : 8 مارس روز جهاني زن و چهار شنبه سوري هر سال وسيع تر از پيش آفريده مي شود ، آنهم توسط نسلى كه خود قربانى بى عدالتى و جنايت فرا گيردرهمين نظام انسان کش شده است ،   نسلي که همواره با درافتادن با ريشه هاى اصلى تباهى آور زندگى اش ، مسيررهايي از ستم را مي پويد و به نسلي سرکش ومبارز بدل مي گردد . اين نسل در برابر پس زدن خشونت است که مخالف خشونت طلبي مي گردد . راه رهايي را درسنگر جنگ و گريز خياباني مي جويد . دستگيرش مي کنند ، به زندان اوين اش مي کشانند ، سلول انفردي اش مي اندازند ، در زندان رجايي شهر با زنداني عادي که او خود نيز قرباني تباهي سوز همين نظام است ، در يک بند مي کنند تا در وقت لزوم بر فعال سياسي تيغ کشند ، اعتصاب غذا مي کنند ، راه خبررساني را بر زنداني و خانواده اش مي بندند ، محاکمه در بسته اش او را به تبعيد وجريمه چند ده تا چند صد ميليوني محکوم مي کنند ، بعد هم اعلام مي دارند زنداني سياسي نداريم . اين است چهره نظام ضد انساني مخالف سنت هاي شادي آفرين زندگي ، در همين شر و شور زندگي است که بهار خرامان خرامان با سپري کردن زمستان سياه ، از راه مي رسد . پاسش بداريم !   

        نوروزي از راه مي رسد که ا نبوه ميليوني زحمتکشان ، کارگران ، تهيدستان ، لشکرعظيم بيکاران ، زنان ، دانشجويان مستقل ، کودکان خياباني کار ، کارتن خواب ها ، زنان تن فروش خياباني ، باز نشستگان ، معلمان ، پرستاران ، کشاورزان ، نويسندگان ، شاعران و کارورزان تاتروسينما دريک کلمه روشنفکران ترقيخواهي که همواره با محرومانند وتا امروزبر سفره خونين دستار بندان حاکم ننشسته اند ،  يعني نيروي 80 در صد خط فقر ، سفره شان تهي و دستمزد تمامي شان از سبد هزينه زندگي شان خالي تر و بخشا خجل در برابر فرزندان خودند.

       نوروز 84 در حالي  پشت دربهاي خانه هاي مردمان مان را دق الباب مي کند که  دراين نوروز چون همه نوروزهاي ساليان حاکميت طبقاتي در ايران بويژه 26 نوروز سياه رژيم اسلامي ، حکومت رانت خواران ، برج سازان و شهرک سازان " سوهانك ها " و" زعفرانيه ها " ، حاجي بازاري هاي کيسه گشاد ، دولتمردان، بخش خصوصي و نيمه خصوصي ، اطلاعاتي و لباس شخصي ، شبکه هاي شبه دولتي ، واسطه هاي نهادهاى جزايي ، قضايي ، تعزيراتي ، انتظامي ، صاحبان صنايع ، عمده فروشان ، نهادهاى دلالى دردستگاه بوروکراتيک دولت ، شهرداري وهزار توي درون روحانيت حاکم در کنار سفره گشاده مافياي فرزند خوانده هاشان  که تمامي سفره خونين شان ، با لعنت و نفرين  تماميت جامعه 70 ميليوني مردمان ما روبرويند! با شکم هاي هاي برآمده سورچراني مي کنند تا قابلمه کارورزان جامعه ما همچنان خالي و خالي بماند تا اينان بر شکم هاي خالي حکومت کنند و سرب داغ بر دهان هاي آزاديخواهان معترض ريزند !!!

          دراين عيد ودراين ميان ، مردمان کشورمان ، همچنان مى سوزند و شلاق گران سنک  گراني زندگي ، بر گرده طبقات اعماق و فرودست ، اقشار تهيدست و محروم ، همچنان سنگيني مي کند . با اين همه ، بهار خرامان از راه مي رسد، تا نسيم نوروز شادي افزا و بهار دل انگيزش را بر درب خانه دل هاي مردمان مان به نوا در آورد . پنجره ها را بگشاييم و زندگي را دوست بداريم !! 

                               بهار مايي  و تا بيايي هزا ر پرستو از سينه هامان پر مي کشد

                                                                                                  واي

                                                                                                  اگر بيايي ...!!

amirjavaheri@yahoo.com